Ένα Παιδί Ντυμένο Μπάτμαν Διασχίζει το Αιγαίο

*Η φωτογραφία αρχείου είναι από το άρθρο του VICE UK «Meet the Heroic Greek Fishermen Saving Refugees from Drowning in the Aegean Sea».

Χθες το μεσημέρι το σκάφος του Λιμενικού Σώματος εντόπισε μια βάρκα με 68 πρόσφυγες στην περιοχή της Αγίας Ελένης της Χίου. Περισυλλέγησαν και μεταφέρθηκαν στο λιμάνι του νησιού. Οι επιβαίνοντες της βάρκας θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη ένα στατιστικό στοιχείο που και να προσθεθούν στην λίστα της υπηρεσίας ασύλου. Πιθανότατα δηλαδή αυτό θα γίνει. Ανάμεσα σε αυτά τα στατιστικά στοιχεία και την εύθραστη συμφωνία ΕΕ -Τουρκίας, πουθενά δεν θα φαίνεται πως ανάμεσα στους επιβαίνοντες υπήρχε ένας μπόμπιρας ντυμένος Μπάτμαν.

Στο άκουσμα της, η είδηση που σαν να θέλει να μας κάνει να σκεφτούμε περισσότερο δεν συνοδεύεται από φωτογραφία, σου προκαλεί ένα συναίσθημα απροσδιόριστο και σπαρακτικό. Θλίψη, οργή, συμπόνια μπερδεύονται σε ένα πλαίσιο ακατανόητο και ακαθόριστο. Δεν ξέρω και ίσως δεν θα γνωρίσω και ποτέ τους γονείς του για να τους ρωτήσω γιατί, αν και όποιος έχει βρεθεί με παιδιά που έχουν φοβηθεί για οποιοδήποτε λόγο μπορεί εύκολα να κατανοήσει το γιατί ο μπόμπιρας έκανε το πιο επικίνδυνο ταξίδι της ζωής του ντυμένος έτσι.

Ενα παιδί ντύθηκε Μπάτμαν όχι για να πάει σε κάποιο παιδικό πάρτι και να παίξει με παιδιά της ηλικίας του, αλλά για να διασχίσει το Αιγαίο

Δεν μπορώ να φανταστώ τι είναι πιο τρομακτικό απ’ το να είσαι πέντε, έξι, δέκα χρονών και να μπαίνεις σε μια φουσκωτή ακυβέρνητη βάρκα, να βρίσκεσαι μεσοπέλαγα, να αντιλαμβάνεσαι τον φόβο των μεγαλύτερων, να βλέπεις τον πατέρα σου να προσπαθεί να σε προστατεύσει και τη μάνα σου να σου δένει ένα σωσίβιο. Υπάρχουν πράγματα που τα παιδιά δεν κάνει να τα ξέρουν, γιατί απ’ τη στιγμή που τα μαθαίνουν παύουν να είναι παιδιά. Ένα απ’ αυτά είναι η πιθανότητα του θανάτου, η πιθανότητα πως θα μπορούσε πολύ εύκολα να καταλήξει σε μια ακτή σαν τον μικρό Αιλάν. Τον ίδιο φόβο βιώνουν όλα τα πιτσιρίκια που έρχονται από ένα πόλεμο και αναγκάζονται να κάνουν μια από τις πιο θανατηφόρες διαδρομές για να βρουν ένα ασφαλές έδαφος.

Η στολή του Μπάτμαν, βοήθησε αυτό τον μπόμπιρα να μην πεθάνει όχι ο ίδιος, αλλά ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι μέσα του. Η πλευρά αυτή που την είχαμε όλοι σαν παιδιά, και μας θέλει ονειροπόλους και ατρόμητους μπροστά στη ζωή. Αυτό το μικρό σημείο που μας βοηθάει να κρατάμε την ελπίδα ανυπότακτη και ακαταμάχητη. Αυτό το μικρό σημείο που μπορεί να τραυματιστεί ανεπανόρθωτα σε αυτή ακριβώς την ηλικία.

Ενα παιδί ντύθηκε Μπάτμαν, αλλά όχι για να πάει σε κάποιο παιδικό πάρτι και να παίξει με παιδιά της ηλικίας του, ούτε για να βαφτίσει κάποιο φίλο του Ρόμπιν, και να κυνηγήσουν ψεύτικους κακούς με αυτοσχέδια όπλα σε κάποια αλάνα. Ντυμένος υπερήρωας, καλυμμένος με ένα ρόλο για να μην φοβάται την πιθανότητα πως θα πεθάνει. Που είναι και αληθινή. Όπως αληθινή είναι και η πραγματικότητα, πως αν εγκαταλείψουμε κι άλλα παιδιά παραδομένα στα τραύματα και τις ουλές αυτής της προσφυγιάς, του κινδύνου και οποιασδήποτε αδικίας, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε και το όνειρο μιας ανθρωπότητας συμφιλιωμένης και παραδομένης στα παιχνίδια της πρωταρχικής μας αθωότητας.

Περισσότερα από το VICE

Το Κλουβί (που σε Κάποιους δεν Έμοιαζε με Κλουβί) Αφαιρέθηκε από το Hot Spot στην Χίο

«Μανούλα μου, Είμαι Αθώος» – Η Ιστορία του Δράκου του Σέιχ Σου που Ακόμα Στοιχειώνει τη Θεσσαλονίκη

Γιατροί από την Θεσσαλονίκη Καταδικάστηκαν για το Σκάνδαλο DePuy

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter , Facebook και Instagram .