Tony Hawk rangschikt de soundtracks van zijn eigen videogames

Tony Hawk Pro Skater heeft veel betekend voor de skateboardwereld. Het gaf skateboarders een game die daadwerkelijk leuk was om te spelen, en het zorgde ervoor dat deze undergroundcultuur mainstream werd. Nadat het eerste deel uitkwam in 1999 wisten mensen opeens wat een kickflip of ollie was. De populaire games gaven bovendien aandacht aan een van de belangrijkste onderdelen uit de skateboardcultuur: muziek.

Door de soundtracks is de serie een manier geweest om nieuwe en oude muziek te ontdekken, van punk tot hiphop, van Dead Kennedys naar Mos Def. Als je een van de titels hebt gespeeld in je jeugd, roept het meteen nostalgische gevoelens op als je Superman van Goldfinger of When Worlds Collide van Powerman 5000 hoort.

Tony Hawk koos de liedjes niet allemaal zelf, maar zijn smaak komt zeker terug in de selectie. “Voor zo’n beetje elke game kwam ik met minstens twintig tot dertig bands of liedjes die ik erbij vond passen,” legt hij uit. “En dan zei ik: kan je namens mij achter deze tracks aan gaan?”

Samen met Hawk blikten we terug op de gamereeks die al meer dan vijftien jaar bestaat, en lieten hem elk deel rangschikken.

Noisey: Je hebt de nieuwste editie helemaal onderaan gezet. Waarom?
Tony Hawk: Door de beperkte middelen die we hadden waren we helemaal door het budget heen toen de game eenmaal ontwikkeld was. Er was bijna niets meer over voor de soundtrack. Daarom moesten we gaan voor bands die ons voor weinig geld liedjes konden bieden. De kwaliteit was daardoor niet minder, maar de soundtrack was gewoon niet zo vet. De meeste liedjes werden door mij gekozen omdat ik bevriende muzikanten om een gunst vroeg.

Dit deel keerde terug naar de oorsprong van de eerste paar games. De time-runs en dat soort dingen waren weer terug. Voelde het weer als vanouds omdat je zelf de liedjes moest uitkiezen?
Nou, ik koos de liedjes zelf omdat we zo’n klein budget hadden. Ik wist dat ik wat mensen om gunsten kon vragen.

Wel fijn dat je dat kon.
Ja, maar de soundtrack werd er toch minder samenhangend van.

Deze game had hetzelfde probleem – geen budget, weinig middelen, waarmee we ons best deden om iets neer te zetten dat zo goed mogelijk is.

Hier stonden een paar liedjes op die ik echt goed vind. Volgens mij stond Beck er zelfs op.

Ja, Gamma Ray staat erop.
Ja, dus in mijn ogen werden we wat meer volwassen door hem op de soundtrack te zetten.

Er staan meer grote namen op: Queens of the Stone Age, Green Day…
Yeah Yeah Yeahs.

Kenny Rogers.
O ja, haha.

Er zit altijd op z’n minst één liedje bij die net een beetje anders is dan de rest. Je hoort dan Suicidal Tendencies en Agent Orange, en dan komt opeens Kenny Rogers voorbij.
Ja, ik denkt dat dit de invloed was van de ontwikkelaar, Neversoft. Joel Jewett, het hoofd van de studio, was een excentrieke, grappige cowboy, die werkte in de tech-industrie. Daarom stond Johnny Cash op een van de games. Ik weet niet meer welke.

Underground 2 .
Ja, die keuze komt rechtstreeks van Joel.

Deze game werd ook nog gemaakt door Neversoft, toch? Hier stond een hoop punk uit Californië op, zoals Descendents. Toch leek deze titel ook veel van de muziek te bevatten die destijds groot was, zoals metalcore en poppunk.
Ja. Het was onze eerste game die op de Wii uitkwam, dus spraken we die doelgroep aan met de muziek. We wisten dat de spelers iets jonger zouden zijn. Dat er wat meer populaire, minder experimentele bands op stonden was de bedoeling. Iets minder punk zou je kunnen zeggen.

Ik kan me Project 8 niet zo goed herinneren. De serie werd op dat moment zo groot dat ik de controle een beetje begon te verliezen.

Ik vond het een beetje gek om deze game zo laag in de lijst te zien. Dit was de eerste game die op de PlayStation 2 uitkwam, waardoor er meer geheugen beschikbaar was om muziek op te zetten. Op deze titel stonden liedjes van AFI en cKy kan ik mij herinneren.
Ik weet het niet. Als ik aan de geschiedenis en de cultuur van skateboarden denk, denk ik niet aan AFI of cKy. Misschien staat-ie daarom zo laag. De bands hebben een connectie met skateboarden en het geluid ervan, maar niet met de geschiedenis van de cultuur. Voor mij dan.

Hier stond ook Blitzkrieg Bop op.
Om eerlijk te zijn ben ik niet de grootste fan van de Ramones.

Ik denk dat een aantal lezers nu teleurgesteld zullen zijn.
Ik weet het gewoon niet, ik was nooit fan. Voor mij horen zij meer bij de oostkust. Ik snap dat ze het begin van punk belichamen, maar ze grepen me niet zoals Dead Kennedys of Circle Jerks dat deden.

Dit is het laatste deel dat bij Neversoft uitkwam. Wist je toen al dat het de laatste keer was dat je met deze studio zou samenwerken?
Nee, want ze waren alweer bezig met een nieuwe game. We werkten aan een vroege versie ervan, maar de studio besloot toen om toch alles in te zetten op Call of Duty.

Had dat invloed op het budget van deze soundtrack? Want deze game was nog best groot.
Nee, dit waren nog de goeie dagen. Dit was toen het nog goed ging. De game Skate kwam rond die tijd ook uit, en zorgde ervoor de markt werd gesplitst, inclusief de verkoop. Daarom kon Neversoft niet meer op een grote winst rekenen.

Toch stonden er nog grote namen als Nirvana en Foo Fighters op. Sympathy for the Devil komt ook voorbij, wat wel een aparte keuze is.
Weet ik niet. Ik heb het gevoel dat die track wel een connectie heeft met punk. Jane’s Addiction heeft het lied ook gecoverd. Ik denk dat een paar nummers van de Rolling Stones altijd wel voortleven in dit genre.

Dit was een enorme game met een enorme soundtrack. Het leek een beetje alsof je de game deelde met Bam Margera. Had hij invloed op de soundtrack? Hadden andere skaters er iets over te zeggen?
Ja, maar ik kan niet echt voorbeelden noemen. Sowieso staat cKy erop door Bam. Ik weet niet of HIM erop staat, maar dat zou dan ook door Bam komen.

Hoezo staat deze zo laag? Je zei dat dit de eerste was die in je opkwam.
Ik hou van deze soundtrack en er staan nummers op die ik echt fantastisch vind, maar het bevat ook veel liedjes van nieuwe bands.

Deed je dingen anders omdat dit het tweede deel van de game was?
Ik probeerde er meer tracks uit mijn jeugd op te zetten.

Dit deel bracht grote veranderingen voor de serie.
Ja, deze game was erg groots. De tracklist werd bijna drie of vier keer zo groot.

Tony Hawk 4 was al groot, maar dit deel had voor het eerste een verhaal. Nam je dat mee in de selectie van de soundtrack?
Ik hield me niet bezig met dat onderdeel van de game, maar we maakten zeker gebruik van het feit dat er meer media op de game paste.

Wat deze game zo veel beter maakt dan de delen hierboven, waren de liedjes van Toy Dolls, Sex Pistols, De La Soul, en TNT van AC/DC. Dat is het. TNT is het hoogtepunt voor mij.

Hoe heeft Chad Muska je overgehaald om drie van zijn ‘Muskabeatz’ op de soundtrack te zetten?
Dat heeft hij denk ik rechtstreeks met de muziekafdeling geregeld, haha.

Achter jouw rug om?
Ja, maar het werkte blijkbaar! Op dit punt vertrouwde ik de muziekafdeling blind. We hadden al zo veel gedaan en zo veel succes gehad. Neversoft snapte de skateboardcultuur, we hoefden ze niks uit te leggen.

Skateboarden was een groot ding voor de mensen die het zelf deden, maar jij moest het introduceren aan het grote publiek en het verkopen aan mensen die er misschien niets om gaven. Vond je dat moeilijk?
Nee, ik vond het spannend! We mochten doen wat we zelf tof vonden en er was geen groot marketingbureau dat ons vertelde welke bands we moesten kiezen. We vertegenwoordigden skateboarders, dus pakten we de cultuur en de geschiedenis en stopten dat in de game.

Je had geluk dat Neversoft het begreep.
Het mooie was dat alle bands op de soundtrack het vet vonden om al die aandacht te krijgen, want die kregen ze nauwelijks. In die tijd was het ook goedkoper om rechten op nummers te verkrijgen, zelfs bij grote labels. Het bijbrengen van skatecultuur aan Neversoft en een hele groep skaters in de game plaatsen was heel leuk. Neversoft omarmde het ook. Ze organiseerden iedere twee weken een Neversoft-dag op het skatepark. Ze sleurden iedereen ernaartoe, hoe heette dat park ook alweer? Skate Street? Een van de gasten brak z’n enkel. Ze hadden een kickflipcompetitie op hun kantoor. Ze gingen er helemaal in op.

Na de derde game hoefde ik ze niet eens meer tricks uit te leggen of ze over skaters te vertellen. Ze keken elke skatevideo die uitkwam en lazen elk tijdschrift. Dat was ongelooflijk cool.

Ik heb heel veel zin om het over American Wasteland te hebben.
Dit was zo vet om te doen. Het was voor mij zo leuk omdat ik niet alleen nummers maar ook bands mocht aanvragen. Alkaline Trio nam Wash Away voor ons op. Het originele nummer van TSOL is heel moeilijk te vinden, en het is bovendien ook geen goede opname.

Had je ze gevraagd om een cover van die track op te nemen?
Ik had ze gevraagd om oude punkbands te coveren, en zij kwamen toen met deze.

Ik luister nog heel vaak naar die track, en ook naar Sonic Reducer van Saves the Day.
Die ook ja. Ik weet nog wel dat ik rond die tijd met Ian MacKaye sprak, en we hadden het over de soundtrack. Hij zei: “Ja, ik denk dat Thrice Seeing Red van Minor Threat wil coveren.” Hij is niet iemand die commerciële dingen doet of iemand zijn muziek laat gebruiken. Toch zei hij: “Ik denk dat we ze het gaan laten doen.” Dat was de beste erkenning die ik had kunnen krijgen – Ian MacKaye die akkoord gaat met een cover voor onze soundtrack.

We zijn eindelijk bij de eerste soundtrack aangekomen. Kan je je de eerste discussie over muziek nog herinneren die je had tijdens het maken van de game?
Ik dacht meteen aan de muziek uit mijn skateverleden, zoals Dead Kennedys en Primus. Ik dacht dat we Dead Kennedys nooit mochten gebruiken, vanwege de teksten, maar Neversoft zei meteen dat we Police Truck erop konden zetten. Ik had zoiets van: “Hebben jullie het nummer gehoord? Weet je waar het over gaat?”

Het nummer is gecensureerd toch?
Ja, maar ik kon me nooit voorstellen dat je het kon censureren.

Was er ooit een artiest of een band die je niet op een soundtrack gekregen hebt?
Goeie vraag. Uiteindelijk lukte het altijd wel. Wild in the Streets staat op een van de games toch? Ik kan me herinneren dat ik die wilde hebben.

Voor het eerste deel?
Ja. Voor de eerste game benaderde ik wat skaters en zij waren sceptisch en wilden uiteindelijk niet in de game verschijnen. Ze wisten niet hoe ze geportretteerd zouden worden. Eric Koston zat bijvoorbeeld niet in het eerste deel. Hetzelfde gebeurde met de soundtrack: sommige bands gingen niet meteen akkoord omdat ze niet wisten hoe de muziek overgebracht zou worden.

Was er ooit een artiest die jou benaderde om in de game te verschijnen, waarbij jij echt zoiets had van: eh?
Ja, sowieso wat mainstream popartiesten. Mensen wilden dolgraag een nummer in de games. Ik liet altijd andere mensen nee voor mij zeggen. Ik weet bijna zeker dat, hoe heet die vrouw van Black Eyed Peas?

Fergie.
Fergie, ja. Ik denk dat zij ooit tegen mij heeft gezegd dat ze een liedje in een game wilde. Die keer dacht ik: ik weet het niet, dat past er waarschijnlijk niet bij. Het is moeilijk, want je wil aardig zijn tegen iedereen en hun muziek respecteren, maar uiteindelijk past het gewoon niet bij ons genre of publiek.

Volg Noisey op Facebook , Instagram en Twitter.