Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Netherlands.
Πριν από μερικές εβδομάδες, έκανε το γύρο του Διαδικτύου το βίντεο ενός δασκάλου που χρησιμοποιούσε έναν πυροσβεστήρα για να ξυπνήσει έναν φοιτητή, ο οποίος κοιμόταν στην τάξη του. Η όλη φάση ήταν σκηνοθετημένη, αλλά «πάτησε» στην απόλυτη φαντασίωση πολλών δασκάλων: να πληρώσουν τους φοιτητές με το ίδιο νόμισμα.
Videos by VICE
Η ολλανδική εφημερίδα AD περιέγραψε τον σπουδαστή που κοιμάται ως τοn «χειρότερο εφιάλτη του δασκάλου» – αλλά ο σπουδαστής που είναι ξύπνιος αναμφισβήτητα μπορεί να είναι πολύ χειρότερος. Από τότε που το πρώτο σχολείο άνοιξε τις πόρτες του, αποτελεί χόμπι πλήρους ωραρίου για τους σπουδαστές να κάνουν το αίμα των δασκάλων τους να «βράζει». Όχι απαραιτήτως επειδή τους αντιπαθούν ή κάτι τέτοιο, αλλά διότι το να πρέπει να στοιβάζεις υποχρεωτικά πράγματα στον εγκέφαλό σου, οκτώ ώρες την ημέρα, μπορεί να είναι απίστευτα βαρετό. Ούτε κι ένας 15χρονος ενδιαφέρεται πραγματικά πώς θα σχεδιάσει την ατομική δομή του διχλωρομεθανίου. Ο,τιδήποτε κάνει την προσοχή κάποιου να αποσπάται από το να κοιτάει έξω από το παράθυρο, επειδή βαριέται και επιτρέπει στους φοιτητές να γελάσουν, είναι πραγματικά καλοδεχούμενο. Στην τάξη, κάθε μέρα είναι Πρωταπριλιά και ο δάσκαλος είναι, συνήθως, εκείνος που θα ξεγελαστεί.
Το πώς οι μαθητές κάνουν πλάκα στους δασκάλους τους έχει αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου. Το πλαίσιο είναι το παν όταν προσπαθείς να εφεύρεις μια καλή φάρσα – ποια αξεσουάρ υπάρχουν στην τάξη; Κάθε γενιά δουλεύει σκληρά για να επινοήσει δημιουργικούς τρόπους για να χρησιμοποιήσει τους διαθέσιμους πόρους και να σπάσει πλάκα με τους δασκάλους τους. Εδώ κάνουμε μια γρήγορη επισκόπηση.
Στο μακρινό παρελθόν, μια εποχή όπου οι τάξεις ήταν απλούστερες, οι φοιτητές ήδη λάτρευαν να κάνουν μια ωραία πλάκα κάθε λίγο και λιγάκι. Οποιοσδήποτε ήταν πρόθυμος να διακινδυνεύσει να τις φάει με τον χάρακα στα χέρια του, τέντωνε και πετούσε λαστιχάκια ή πετούσε κομμάτια βρεγμένο χαρτί τουαλέτας προς τον μαυροπίνακα, έβαζε βρεγμένο σφουγγάρι κάτω από την καρέκλα του δασκάλου ή κρυβόταν, όσο το δυνατόν περισσότερο, πίσω από τις κουρτίνες ή μέσα στην ντουλάπα. Ουσιαστικά, αυτά είναι διαχρονικές, κλασσικές πλάκες, όπως και το να κολλάς χαρτάκια σημειώσεων στην πλάτη του δασκάλου με σχόλια τύπου «είμαι μαλάκας», να βάζεις κομματάκια κιμωλίας ανάμεσα στις ραβδώσεις της γόμας ή να ζωγραφίζεις ένα πολύ μικρό πέος στην άκρη του μαυροπίνακα και να περιμένεις μέχρι να το προσέξει ο δάσκαλος.
Ενώ ήμουν στο γυμνάσιο, το αλλαγμένο εσωτερικό μιας μέσης τάξης παρείχε τη δυνατότητα για νέα είδη φαρσών. Ο μαυροπίνακας ήταν κινητός, υπήρχε ένα CD player και μια τηλεόραση με DVD player. Κινητά τηλέφωνα και ταμπόν μπήκαν, επίσης, ξαφνικά στη ζωή μας.
«Ε, και;», μπορεί να πείτε, αλλά κάτι τόσο μικρό όσο ένα ταμπόν προσφέρει πολλές ευκαιρίες. Αντικαταστήσαμε όλες τις κιμωλίες με ταμπόν ή ρίχναμε ένα βαμμένο κόκκινο ταμπόν στη γυάλα του χρυσόψαρου και περιμέναμε μέχρι το να το δει ο δάσκαλος. Κολλήσαμε μια αφίσα του Playboy στον τοίχο, πίσω από τον μαυροπίνακα. Κρύψαμε το τηλεχειριστήριο του προβολέα ή περνούσαμε το τηλεχειριστήριο του CD player ο ένας στον άλλο κάτω από τα θρανία μας. Ανοίγαμε τη φωνή τέρμα και, κατά περίσταση, ενώ ο δάσκαλος εξηγούσε κάτι, κάποιος θα πατούσε το play. Μια φορά, κρύψαμε επίσης ένα Nokia 3310 -το είδος του τηλεφώνου που μπορούσε να κρατήσει μόνο πέντε μηνύματα κειμένου- πίσω από ένα χαλαρωμένο πλακίδιο οροφής και δώσαμε σε όλους στην τάξη τον αριθμό. Ο δάσκαλος δεν κατάλαβε ποτέ από πού ήρθε το καταραμένο κουδούνισμα του τηλεφώνου και ο συνεχής «μπιπ» ήχος. Τα καλύτερα αστεία είναι εκείνα στα οποία συμμετέχει όλη η τάξη.
Σήμερα, πολλοί μαθητές διδάσκονται σε ψηφιακές τάξεις. Δεν υπάρχουν πλέον μαυροπίνακες, αλλά υπάρχουν υπολογιστές, προβολικά, ψηφιακά στυλό και έξυπνοι πίνακες. Οι περισσότεροι φοιτητές έχουν iPhone και άλλοι δουλεύουν σε iPads την ώρα του μαθήματος. Πήγα σε δύο διαφορετικά γυμνάσια και ρώτησα τους σπουδαστές διαφορετικών εκπαιδευτικών επιπέδων πώς χρησιμοποιούν αυτή τη νέα τεχνολογία για να διασκεδάζουν. Οι φάρσες τους αποδείχθηκαν ιδιαιτέρως επικίνδυνες για τους δασκάλους που γνωρίζουν λιγότερα από τους φοιτητές τους για την τεχνολογία.
Το σχολείο και οι σπουδαστές που συμμετείχαν σε αυτό το άρθρο ήθελαν να παραμείνουν ανώνυμοι.
Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ
«Μας αρέσει να κάνουμε πλάκα με τις ρυθμίσεις της οθόνης πριν να μπει μέσα στην αίθουσα ο δάσκαλος. Με μερικά απλά χτυπήματα πλήκτρων μπορείς να αναποδογυρίσεις την οθόνη ή να αλλάξει το χρώμα του φόντου σε έντονο ροζ ή κάτι τέτοιο. Ειδικά για τους γηραιότερους δασκάλους, αυτό μοιάζει λίγο πολύ με κόλαση».
«Μπορείς να κάνεις πολλά με το πληκτρολόγιο. Μια φορά ρυθμίσαμε τη γλώσσα στα ρωσικά. Η δασκάλα δεν ήξερε πώς να λύσει το πρόβλημα. Επίσης, μπορείς εύκολα να αλλάξεις τα πλήκτρα. Ό,τι πληκτρολογούν προβάλλεται στη μεγάλη οθόνη. Οι δάσκαλοι που πληκτρολογούν χωρίς να κοιτούν στο πληκτρολόγιο, συνήθως παρατηρούν πολύ αργά ότι έχουν κάνει πολλά ορθογραφικά».
«Κάποτε, ένα αγόρι στην τάξη μου έκρυψε το ασύρματο ποντίκι. Ο δάσκαλος δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον υπολογιστή σε ολόκληρο το μάθημα».
«Μια φορά κάναμε screenshot της επιφάνειας εργασίας, έπειτα μετακινήσαμε όλα τα στοιχεία στην επιφάνεια και ορίσαμε τη φωτογραφία ως ταπετσαρία. Πανικοβλήθηκε όταν δεν μπορούσε πλέον να κλικάρει πουθενά».
«Αυτό είναι πραγματικά σούπερ· κλέψετε ένα ασύρματο ποντίκι, συνδέστε το μέσω Bluetooth με τον υπολογιστή πριν να αρχίσει το μάθημα και έπειτα μετακινείτε τον κέρσορα όλη την ώρα».
Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
«Τα παιδιά συχνά κάνουν πλάκα με τον πίνακα. Οι δάσκαλοι συχνά τον “παγώνουν”. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να δουν το πρόγραμμα να τρέχει στην οθόνη του υπολογιστή τους, αλλά ο πίνακας προς την τάξη να είναι “παγωμένος”. Όταν πρέπει να εργαστούμε σε κάτι ανεξάρτητα και η τάξη είναι λίγο πιο χαοτική από ό,τι συνήθως, κάποιος πηγαίνει να ρωτήσει τη δασκάλα να του εξηγήσει κάτι. Τότε, κάποιος άλλος πηγαίνει προς τον πίνακα και γρήγορα ζωγραφίζει έναν σωρό μαλακίες με τα ψηφιακά στυλό. Μόνο όταν ο δάσκαλος κοιτάξει στην οθόνη ξανά, βλέπει τι συνέβη. Ένα άλλο πράγμα που κάνουμε είναι να κλικάρουμε τυχαία στον πίνακα. Τότε, ολόκληρη η οθόνη μπερδεύεται».
«Μπορείς να κρύψεις τους ψηφιακούς μαρκαδόρους και να τους αντικαταστήσεις με πραγματικούς ανεξίτηλους μαρκαδόρους».
«Δεν έχουμε έξυπνο πίνακα, αλλά ένα είδος τεράστιας τηλεόρασης με οθόνη αφής. Ήταν συνδεδεμένη με τον υπολογιστή της δασκάλας. Ένας φίλος μου άγγιζε συνεχώς την οθόνη της τηλεόρασης έτσι ώστε ο κέρσορας στον υπολογιστή της πηδούσε συνεχώς. Καταριόταν το μαραφέτι όλη την ώρα».
i-PHONES
«Κάθε iPhone διαθέτει Apple Smart TV. Εάν ξέρεις πώς να την χρησιμοποιείς μπορείς να μπεις σε όλες τις ψηφιακές συσκευές της τάξης· τον έξυπνο πίνακα, το προβολικό και την ψηφιακή τηλεόραση. Όταν ο δάσκαλος θέσει σε λειτουργία τον έξυπνο πίνακα, εμφανίζεται στην οθόνη για λίγο ένας κωδικός. Εάν βάλεις τον κωδικό στο τηλέφωνό σου αρκετά γρήγορα, μπορείς να πετάξεις τον δάσκαλο από το κανάλι και να γίνεις ο διαχειριστής. Μια φορά, είχα γράψει τον κωδικό και κρατούσα κλειστό το προβολικό. Είπαμε στην δασκάλα ότι πιθανώς υπήρχε τεχνική δυσλειτουργία. Τελικά, έφυγε για να φέρει τον τεχνικό από το IT. Αποτέλεσμα; Καθόλου μάθημα».
«Ένας φίλος, μου είπε κάποτε ότι ήλεγχε την ψηφιακή τηλεόραση στην τάξη του με το iPhone του. Άλλαζε συνεχώς τα κανάλια την ώρα του μαθήματος, μέχρι που κατά λάθος βρήκε ένα κανάλι πορνό. Τόσο λυπηρό».
«Στο μάθημα των γερμανικών είχαμε όλοι συμφωνήσει να ανοίξουμε τον ήχο του κινητού μας. Τότε, ένα άτομο θα έστελνε μήνυμα στην ομάδα συνομιλίας μας. Σε αυτή την ομάδα ήταν όλη η τάξη, οπότε εκείνη την ώρα, 21 τηλέφωνα έκαναν “μπλινγκ”. Το κάναμε αρκετές φορές».
Περισσότερα από το VICE
Ο Επιστήμονας που Δεν Έχει Κάνει Μπάνιο εδώ και 12 Xρόνια
Οδηγός Επιβίωσης για την Τελευταία Χρονιά στο Σχολείο
Πράγματα που δεν Πρέπει να Κάνεις στη Ζωή σου αν Είσαι Δάσκαλος στην Ελλάδα