Κείμενο: Παύλος Τουμπέκης
Είδες κάτι κίτρινες αφίσες που κυκλοφορούν στην Αθήνα εδώ και λίγες μέρες; Αν είσαι ΑΕΚτζής, μη βιαστείς να χαρείς. Δεν είναι κάτι για την ομάδα σου. Πώς θα μπορούσε να είναι άλλωστε όταν έχει για decor τον Παντελίδη - ναι τον Παντελή, τις Μέλλισες - σόρρυ Μelisses, τον Stan, τη Φουρέιρα και όλο το «συνάφι» της ελληνικής μουσικής σόου μπιζ. Αρκετά μακρηγόρησα. Αναφέρομαι στο πάρτι του ραδιοφωνικού σταθμού «Ρυθμός 9.49». Πραγματοποείται σήμερα, στα Ν.Π.
Ως fan -not- της ελληνικής mainstream μουσικής, θα ήθελα να δώσω 5+5 tips στους διοργανωτές, ή μάλλον στους τραγουδιστές του σημερινού πάρτι. Πέντε τραγούδια που «μη διανοηθείτε να τραγουδήσετε» και πέντε που δεν έχετε διανοηθεί ποτέ να πείτε.
Μην τα Πεις
Μέλισσες - Συμμαθητές
Σοβαρά τώρα, μην. Δεν θέλω να κρίνω το τραγούδι, αλλά δεν μας φθάνει που το ακούμε πρωί-μεσημέρι-απόγευμα-βράδυ στον ΑΝΤ1, όταν διαφημίζει ή δείχνει το ομώνυμο σήριαλ; Βλέπεις Παπαδάκη, κάνει διάλειμμα, πάρε «Συμμαθητές» στη διαφήμιση. Βάζεις μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων, τελειώνει, πάλι promo τους «Συμμαθητές». Έρχεται απόγευμα. Να μην κάνει άλλο ένα promo, μιας και παίζει το σήριαλ σε λίγες ώρες; Βράδυ, ΟΚ, αναμενόμενο. Παίζουν οι «Συμμαθητές» - ακούμε Μέλισσες στους τίτλους αρχής και τέλους. No more.
Boys and Noise - Η Επόμενη Μέρα
Μα είναι δυνατόν να ακούσουμε καλοκαιριάτικα ένα τραγούδι που ξεκινάει με το «λείπεις, μέσα πέφτει χιόνι»; Ε, δεν πέφτει χιόνι. Η φάση είναι παραλία, μόνο. Μη μας θυμίζετε ντάλα καλοκαίρι -22 Ιουλίου- τον χειμώνα. Άλλωστε, το μυαλό μας θα πάει στον χειμώνα που έρχεται και ο οποίος προβλέπεται ζόρικος - Greek Crisis υπενθυμίζω.
Κατερίνα Στικούδη - ΟΚ
Κατερινάκι, μην το κάνεις. Πολύ γρήγορος στίχος ρε συ. Δεν έχει καν έναν beat-άτο ρυθμό για να σε δούμε να «σπας» την κορμάρα σου. Δεν θέλουμε από σένα (μόνο) να «χώνεις» ρίμες. Θέλουμε να σε βλέπουμε να κουνάς την κορμάρα σου. Άρα, άσ' το αυτό το κομμάτι. Δεν έχει νόημα, για μένα τουλάχιστον. Είμαι κρυφός θαυμαστής σου (μόλις φανερώθηκα), άκου με.
Παντελής Παντελίδης - Σκούπισε τα πόδια σου και πέρασε
Ένα θα σου πω Παντέλο. Όταν χώρισα, οι φίλοι μου για να με παρηγορήσουν μου έβαζαν αυτό το κομμάτι. Τώρα θα μου πεις, γιατί; Δεν ξέρω. Πάντως, αντί να με παρηγορήσουν, μου θύμιζαν -λόγω του τίτλου του τραγουδιού σου- τo λερωμένο χαλάκι στην εξώπορτα και ήθελα να βάλω τα κλάματα. Please, don't.
Mηδενιστής & Κώστας Μαρτάκης - Tα καλύτερα
Με ένα σπάρο δυο τρυγόνια - Μήδε και Μαρτάκης. Ωστόσο, δεν θα ασχοληθώ με τον Κώστα. Το τραγούδι είναι ΟΚ για το στυλ του, σωστό. Όμως, Μήδε, «Μεγάλε Ήρωα» των ΖΝ -έτσι σε γνώρισα- μην πεις αυτό το τραγούδι. Περιμένω δεύτερο τόμο από σένα. Κράτα γερά σήμερα, μη «λυγίσεις». Ναι μεν είναι καλοκαιρινότατο το τραγούδι, αλλά δεν.
Φωτογραφία από το Facebook Page του Ρυθμού.
Πες τα
Stan - Stan (Eminem) ή Θέλω να γυρίσω στα παλιά (Μαζωνάκης)
Δύο επιλογές για τον Stan. Ένα τραγούδι πιο κοντά στο (εμφανισιακό) στυλ του και ένα άλλο πιο «κόντρα ρόλος». Σε ό,τι αφορά το πρώτο, του Eminem, νομίζω ότι έχει υποχρέωση να πει ένα κομμάτι του θρύλου της ραπ που φέρει μάλιστα και το όνομά του - αν και όταν ο Eminem έβγαζε το κομμάτι δεν υπήρχε ακόμα ο Stan, όπως τον ξέρουμε σήμερα.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο κομμάτι, του «Μαζώ», το έχει τραγουδήσει ξανά. Θαρρώ πως «το 'χει» και το πιο λαϊκο-μπουζουκο-τέτοιο ο Stan. Λέτε να τον δούμε με λαμέ κουστούμι σε 5-10 χρόνια, στις πίστες Αθηνών και Θεσσαλονίκης; LOL.
Hλίας Βρεττός - Χασίσι ήπιε κι ο θεός (Μαριώ)
Κατανοώ ότι παραείναι VICE το κομμάτι. Ωστόσο, υποδηλώνει ένα πιο γενικό ρεμπέτικο στυλ το οποίο θα μπορούσε να υποστηρίξει ο Ηλίας Βρεττός. Δεν θες Μαριώ; Θες Μαργαρίτη; Έναν Αγάθονα Ιακωβίδη, ίσως; Όπως και να 'χει, ένα ρεμπέτικο τραγούδι θα ήθελα να το ακούσω εκ μέρους του. Στο κάτω-κάτω, έχει σχέση με το ευρύ φάσμα του λαϊκού ρεπερτορίου που υπηρετεί ο ίδιος.
Μηδενιστής - Shook Ones (Mobb Deep)
Αναφέρω για 2η φορά τον Μηδενιστή. Αδυναμίες είναι αυτές, δεν κρύβονται. Για αυτό, είμαι επιεικής μαζί του και τον διατηρώ στον τομέα του, το ραπ. Επειδή νομίζετε ότι έχει εξοκείλει, αυτή είναι η ευκαιρία για να αποδειχθεί το αντίθετο. Δεν είναι εμπορικός και mainstream-άς ο Μήδε. Το 'χει ακόμα και, «φτύνοντας» -όπως θα λέγαμε στη γλώσσα του ραπ- αυτό το θρυλικό κομμάτι, θα σας το αποδείξει.
Γιώργος Παπαδόπουλος - Zombie(Cranberries)
Προφανώς, αυτό το τραγούδι θυμίζει πολλά τόσο στον Γιώργο Παπαδόπουλο όσο και στους/στις fans του. Κόντεψα να γίνω κι εγώ ένας fan του, όταν πριν από περίπου έναν χρόνο τον άκουσα να το τραγουδάει με τη Μυριέλλα Κουρεντή στο Just The Two Of Us. Αγαπημένο κομμάτι, αλλά δεν το τραγούδησε πολύ, μιας και άφησε την παρτενέρ του να πάρει τα «ηνία». Νομίζω ότι του πήγαινε πολύ και θέλω να τον ακούσω ξανά. Με άλλα λόγια, του λέω να κάνει στροφή στη (λαϊκή) καριέρα του.
Onirama - Wake me up when September ends (Green Day)
Boy band το ένα, boy band και το άλλο. Οι δικοί μας (Οnirama) γιατί να είναι λιγότερο ροκ από τους άλλους (Green Day); Στο κάτω-κάτω, ροκ-ίζει πολύ το ελληνικό συγκρότημα. Και νομίζω ότι «το έχει». Εδώ, δεν μιλάμε για «στροφή» στην καριέρα. Μιλάμε για εναλλακτικές και, επιτρέψτε μου, καλύτερες ιδέες-προτάσεις. Δεν τους είπαμε να τραγουδήσουν και Red Hot Chili Peppers, αν και θα μπορούσαν αν ήθελαν. Θα περιμένω πάντως. Άλλωστε και το κομμάτι «μετράει». Έχει και καλοκαιρινό νόημα - wake me up when September ends. Τα λέμε ξανά τότε. Καλές διακοπές.
Το πάρτι του Ρυθμού θα γίνει σήμερα, Τετάρτη 22 Ιουλίου, στο South Coast, με στόχο την ενίσχυση του έργου ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ.