Paul Mason: «Αισθάνομαι ότι ο Κόσμος Παραπαίει Μεταξύ Ελπίδας και Απόγνωσης στην Ελλάδα»

Ο Paul Mason δε μας είναι άγνωστο πρόσωπο. Ως οικονομικός αναλυτής τώρα στο Channel4 και παλιότερα στο BBC έχει επισκεφτεί πολλές φορές την Αθήνα και έχει γράψει χιλιάδες λέξεις για την ελληνική οικονομική κρίση. Το άρθρο του «Έρωτας ή Τίποτα: Ο πραγματικός παραλληλισμός της Ελλάδας με τη δημοκρατία της Βαϊμάρης» έγινε viral το δύσκολο Οκτώβρη του 2012, ενώ ο Νίκος Δένδιας μάλλον δε θα ξεχάσει το φλεγματικό tweet του βρετανού δημοσιογράφου με την προτροπή «Κύριε Δένδια θα αγαπήσετε το ρεπορτάζ μου στο αυριανό newsnight. Απαντήστε στο αίτημα μας για συνέντευξη» με αφορμή την προβολή ενός ρεπορτάζ για τη δράση της Χρυσής Αυγής, τη διείσδυση της στα Σώματα Ασφαλείας και τις καταγγελίες για κακοποίηση αντιφασιστών στη ΓΑΔΑ.

Η σχέση του βέβαια με την Ελλάδα δεν ξεκίνησε, όταν η ύφεση έφτασε στο κατώφλι της χώρας. Ως συγγραφέας του βιβλίου «Ο κόσμος σε εξέγερση» ενσωματώνει και τη νεολαιίστικη έκρηξη το Δεκέμβρη του 2008 στη διεθνή χαρτογράφηση. Επέστρεψε στην Αθήνα αυτές τις μέρες, όπως και δεκάδες δημοσιογράφοι από διεθνή media, για να παρακολουθήσει τις διαδικασίες για την προεδρική εκλογή και κυρίως τις πολιτικές εξελίξεις που μπορεί να πυροδοτηθούν. Λίγο πριν ανοίξει, λοιπόν, το σημειωματάριο του για να μετρήσει θετικές και αρνητικές ψήφους, το VICE ξέκλεψε λίγο από το χρόνο του Paul Mason για να του θέσει ορισμένα ερωτήματα.

VICE: Για ποιο λόγο το ενδιαφέρον του διεθνούς τύπου στράφηκε και πάλι στην Ελλάδα;
Paul Mason: Κοίτα με δεδομένο ότι ανακοινώθηκε η συμφωνία με την τρόικα για τεχνική παράταση του Μνημονίου, τα ευρωπαϊκά Μέσα υπέθεταν πως ο Αντώνης Σαμαράς ήθελε να αποφύγει ή τουλάχιστον να καθυστερήσει μια εκλογική αναμέτρηση με το ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, ήρθε ως έκπληξη το γεγονός ότι προανήγγειλε την επίσπευση των διαδικασιών για την προεδρική εκλογή. Η αλήθεια είναι ότι με την τεραστίων διαστάσεων κοινωνική αναταραχή στις ΗΠΑ αυτόν τον καιρό, με τον πόλεμο, την τρομοκρατία και τις επαναστάσεις στην Μέση Ανατολή, ακόμα η επέτειος του Δεκέμβρη του 1944 και οι διαδηλώσεις για τον Νικό Ρωμανό ιεραρχήθηκαν πιο χαμηλά στην ατζέντα των μέσων ενημέρωσης. Τώρα, όμως, η προοπτική μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ επικέντρωνε ξανά την προσοχή στην Ελλάδα.

Πιστεύεις ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την προεδρική εκλογή θα επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα;
Ειλικρινά υπάρχει μεγάλη αγωνία για την έκβαση των ψηφοφοριών για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Το πραγματικό διακύβευμα είναι αν θα νικήσει η κυβέρνηση ή η αντιπολίτευση. Αν ο Αντώνης Σαμαράς τα καταφέρει με το επιχείρημα της ανάπτυξης του ΑΕΠ θα επιδιώξει μια χαλάρωση των μέτρων στην μετά-τρόικα εποχή. Σε αντίθετη περίπτωση και αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει στις εθνικές εκλογές -πράγμα που είναι πολύ πιθανό- θα αλλάξει η κατάσταση σε όλη την Ευρώπη. Βέβαια δε είναι καθόλου εύκολο να κυβερνηθεί η Ελλάδα και αυτό μάλλον το έχουν υπόψη τους και στην αντιπολίτευση. Αυτό που πολύς κόσμος αποκαλεί «μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ» είναι η πρόκληση να κυβερνηθεί μια χώρα από ένα αριστερό αντινεοφιλελεύθερο κόμμα. Το ερώτημα που τίθεται πλέον στις διεθνείς αγορές δεν είναι «πόσο ριζοσπαστικό είναι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ» αλλά «πόσο ικανοί θα είναι στην εξουσία». Αυτό που στην πραγματικότητα λένε οι αγορές στην ελληνική αριστερά είναι «Επικοινωνήστε μαζί μας άμεσα».

Διακρίνεις μια εκστρατεία φόβου στην Ελλάδα αυτή την εποχή;
Φυσικά και οι πολιτικοί παίζουν το παιχνίδι του φόβου. Υπάρχουν τεχνητοί φόβοι και φόβοι που πατάνε πάνω σε ενδεχόμενα σενάρια. Υπάρχει ένα μονοπάτι επιστροφής στην ανάπτυξη για την Ελλάδα μέσα από το νεοφιλελευθερισμό που σημαίνει άλλη μια δεκαετία λιτότητας. Υπάρχει και ένα μονοπάτι επιστροφής στην ανάπτυξη μέσα από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που σημαίνει μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό σύστημα, ανοικοδόμηση του εργασιακού τοπίου και αλλαγές μεγάλης κλίμακας που πρέπει να συμβούν στην ελληνική κοινωνία. Τίποτα όμως δεν είναι βέβαιο ότι θα περπατήσει, υπάρχουν ρίσκα και κίνδυνοι.

Έχει αλλάξει κάτι στην πόλη σε σχέση με τις άλλες φορές που την έχεις επισκεφτεί;
Εγώ βλέπω ότι σε κάποια τμήματα της κοινωνίας υπάρχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε ότι αφορά τα οικονομικά. Τα πιο φτωχά στρώματα όμως, αυτή τη στιγμή βιώνουν τις επιπτώσεις της μακροχρόνιας ύφεσης. Πολλοί άνθρωποι μου έχουν εκμυστηρευτεί ότι ανησυχούν για τη δημοκρατία στην Ελλάδα είτε εξαιτίας των πιέσεων που ασκούνται από το εξωτερικό, την Αστυνομία ή τους δικαστές, είτε επειδή η «στρατηγική της έντασης» οδηγεί στο χάος. Όλοι μας γνωρίζουμε πώς είναι να ζεις σε μια τέτοιου είδους κοινωνία: είναι το στάδιο της συγκίνησης, του μεγάλου ενθουσιασμού, του τελευταίου πάρτι πριν τη λήθη. Και αυτό έχω νιώσει στην Ελλάδα και το βλέπω και στα ελληνικά social media. Αισθάνομαι ότι ο κόσμος παραπαίει μεταξύ ελπίδας και απόγνωσης. Ένα κομμάτι ελπίζει ότι η ΝΔ θα παγιώσει το ρόλο της και θα απαλύνει τις πολιτικές λιτότητας. Ένα άλλο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει και όλα θα γίνουν καλύτερα. Και απελπίζονται μήπως αυτά τα όνειρα δεν εκπληρωθούν και η λιτότητα, η κοινωνική ένταση και η οικονομική καταστροφή θα μονιμοποιηθούν.

Μια σκέψη που θα μοιραζόσουν φωναχτά με τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου;
Σήμερα ήμουν στο Πέραμα που ήταν ασφυκτικά γεμάτο γκραφιτι της Χρυσής Αυγής. Το πολιτικό έρεισμα της Χρυσής Αυγής μοιάζει να έχει χαθεί. Αναρωτιέμαι πως νιώθει ένας μεγαλύτερος στην ηλικία εργάτης, που μπορεί παλιότερα να ήταν αριστερός και να στράφηκε στη Χρυσή Αυγή όταν κατέρρεε η οικονομία. Μου φαίνεται απελπιστικό και νομίζω ότι όλοι ανεξαιρέτως -από την αριστερά έως τη δημοκρατική δεξιά- πρέπει να σκεφτούν πως επανοικειοποιούνται οι τόποι που κυριαρχήθηκαν από τη φτώχεια και την απώλεια πίστης.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.