Πώς Eίναι να σε Xακάρουν και να σε Eκβιάζουν με Γυμνές Φωτογραφίες σου

Είναι απολύτως φυσιολογικό ο κόσμος στα chat room να μιλάει για την προσωπική του ζωή με παντελώς άγνωστους. Διατηρώντας την ανωνυμία τους, πολλά μέλη νιώθουν άνετα να συζητήσουν τις σεξουαλικές τους συναντήσεις και να ανταλλάξουν γυμνές φωτογραφίες. Αλλά η ανωνυμία επίσης επιτρέπει στους hacker να εισβάλουν σε chat room, με ψεύτικες ταυτότητες και να χρησιμοποιήσουν ό,τι ενοχοποιητικά στοιχεία βρουν για να εκβιάσουν τους χρήστες.

Πέρσι τον Νοέμβριο, ο Cho Ju-bin, από τη Νότια Κορέα, βρέθηκε ένοχος από δικαστήριο της Σεούλ ως επικεφαλής μιας ομάδας που εκβίαζε κορίτσια να μοιραστούν σεξουαλικά βίντεο τα οποία αργότερα ανέβαιναν σε pay-to-view chat room. 

Σε μια παρόμοια περίπτωση, ένα μυστικό chat room που έφερε τον τίτλο Bois Locker Room βγήκε στη δημοσιότητα από μια συμμετέχουσα τον Μάιο του 2020. Πολλά μέλη της ομάδας, που ήταν κυρίως ανήλικοι, συζητούσαν τρόπους να επιτεθούν σε συμμαθήτριές τους.

Όπως δήλωσε πρόσφατα η υπηρεσία επιτήρησης διαφθοράς Transparency International, «στοιχεία δείχνουν ότι ο σεξουαλικός εκβιασμός στοχεύει τις γυναίκες».

Για να καταλάβουμε πώς είναι αυτη η εμπειρία σε προσωπικό επίπεδο, μιλήσαμε με μια 18χρονη από την Ινδία.

Η Ayesha* ήταν social media influencer μέχρι να διαρρεύσουν οι προσωπικές της συζητήσεις στο darknet τον Νοέμβριο του 2020. Εδώ εξηγεί τις παγίδες του να κάνεις φίλους σε chat room και να μη δίνεις σημασία στην πολιτική ασφαλείας. 

Ως έφηβη, ήταν όλα όσα ήθελα: είχα πάνω από 72.000 followers στο Instagram, 39.000 στο Snapachat και ανήκα σε εκατοντάδες chat group, μιλούσα για το πώς να γίνεις social media influencer και αναρωτιόμουν αν το iPhone 12 είχε αρκετό χώρο για το περιεχόμενο που δημιουργούσα. Αλλά αυτό ίσχυε μέχρι τον Νοέμβρη. Πλέον δεν χρησιμοποιώ τα social media, ακόμη και το κινητό μου. Επίσης σταμάτησα να χρησιμοποιώ την Alexa, επειδή νιώθω διαρκώς ότι κάποιος με παρακολουθεί. 

Όλα άρχισαν το πρωί της 2ας Νοεμβρίου, έξι μέρες πριν τα δέκατα όγδοα γενέθλιά μου. Ξύπνησα και σκεφτόμουν τι σήμαινε που θα έκλεινα τα 18. «Θα ήμουν ελεύθερη -νομικά- να παίρνω αποφάσεις, να βγαίνω έξω, να βγάλω δίπλωμα».

Μισοκοιμισμένη κοίταξα το κινητό μου. Υπήρχαν τρία σβησμένα μηνύματα WhatsApp από άγνωστο αριθμό ανάμεσα σε άλλες ειδοποιήσεις. Κοιμήθηκα ξανά. Λίγα λεπτά αργότερα, έλαβα μια κλήση από τον ίδιο άγνωστο αριθμό.

«Γεια σου, Ayesha. Πώς πάει η εβδομάδα των γενεθλίων; Τι σχέδια έχεις γι’ αυτή την ξεχωριστή μέρα; Σου έχω μια μεγάλη έκπληξη. Είσαι έτοιμη;», είπε και το έκλεισε.

Σάστισα, αλλά υπέθεσα ότι ήταν κάποιος follower.

Το απόγευμα έλαβα μια ειδοποίηση στο Telegram από τον ίδιο αριθμό. Ήταν ένα βίντεο πορνό με το πρόσωπό μου σε ένα άλλο σώμα.

Το βίντεο εξαφανίστηκε από το παράθυρο. Φρίκαρα και κλειδώθηκα σε ένα δωμάτιο σοκαρισμένη.

Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Κάθε μέρα λάμβανα τέτοια βίντεο.

Ύστερα, λάμβανα φωτογραφίες, βίντεο, ηχητικά –περιεχόμενο προσωπικό που είχα μοιραστεί με τον Andrew Burnett– τον πρώην εικονικό φίλο μου.

Τότε κατάλαβα ότι η φιλία μου μαζί του και η ξαφνική εξαφάνισή του ήταν κόλπο.

Γνώρισα τον Andrew τον Απρίλιο του 2020, σε ένα chat room που μπήκα για πλάκα. Λεγόταν Soulmates Forever.  Είπε ότι ήταν φοιτητής από τη Γερμανία. Μιλούσαμε για αγάπη, εμπιστοσύνη, σχέσεις.

Μετά από μια εβδομάδα αρχίσαμε να μιλάμε σε ένα χωριστό chat room. Το ονομάσαμε «Μόνο εμείς. Για πάντα».

Μετά από τρεις εβδομάδες ασταμάτητων συζητήσεων, μια μέρα ο Andrew εξαφανίστηκε. Ο αριθμός του δεν ίσχυε.

Και τον Νοέμβρη, οι συνομιλίες μας επέστρεψαν να με στοιχειώσουν.

Το άτομο αυτό μού είπε ότι αν ήθελα να μην ανεβάσει τα βίντεό μου σε site πορνό έπρεπε να του στείλω γυμνές φωτογραφίες. Υπάκουσα.

«Κατέβασε το Confide», έλεγε ένα από τα μηνύματα που έλαβα στο Telegram.

Όταν το κατέβασα, άρχισα να λαμβάνω μηνύματα που αυτοκαταστρέφονταν. «Θέλω να δω τα βυζιά σου». «Δείξε μας την άγρια πλευρά σου». «Μίλα βρόμικα».

Ακολουθούσα τις οδηγίες και δεν μπορούσα να κοιτάξω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Ασφυκτιούσα και πάθαινα κρίσεις πανικού. Σκεφτόμουν διαρκώς να αυτοκτονήσω.

Δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν από την οικογένειά μου ή και εκτός. Ποτέ άλλοτε δεν είχα νιώσει τόση ντροπή.

Στις 15 Δεκεμβρίου έγραψα ένα σημείωμα αυτοκτονίας καταγράφοντας λεπτομερώς την εμπειρία μου και πήρα κάτι χάπια κοντά στο κρεβάτι μου. Όσο έκανα διαλογισμό, θυμήθηκα έναν λογαριασμό στο Twitter που ακολουθούσα κάποτε, μια ΜΚΟ, η  Indian Cyber Army. 

Επικοινώνησα τηλεφωνικώς μαζί τους και μοιράστηκα όλα τα screenshot, τα στοιχεία του προφίλ μου και τα στοιχεία του Andrew. Με διαβεβαίωσαν ότι δεν χρειαζόταν να κάνω καταγγελία στην αστυνομία. Η ταυτότητά μου δεν θα αποκαλυπτόταν και θα αναλάμβαναν δράση.

Μέσα σε μια εβδομάδα, εκπρόσωποι της οργάνωσης με ενημέρωσαν ότι τα προφίλ όσων συμμετείχαν στο chat room μπλοκαρίστηκαν. Χρησιμοποιήθηκε ψεύτικη ταυτότητα για να αγοραστεί ο τηλεφωνικός ο αριθμός  που με καλούσε.

Απ’ όσο ξέρω, το περιεχόμενο έχει σβηστεί από τα chat room και το darknet.

Τελείωσε αλλά αυτό το επεισόδιο με άλλαξε. Τώρα, τρέμω τον εικονικό κόσμο. Πηγαίνω σε ψυχίατρο κι αυτό με έχει βοηθήσει

Λένε ότι η πανδημία μας έφερε πιο κοντά στην τεχνολογία αλλά εγώ δεν θέλω να συμμετέχω σ’ αυτή τη νέα κανονικότητα.

*Το όνομα έχει αλλαχθεί

Ακολουθήστε το VICE World News στο  Twitter.

*Το όνομα έχει αλλαχθεί

Ακολουθήστε το VICE World News στο  Twitter.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στα αγγλικά (www.vice.com/en).

Περισσότερα από το VICE

Οι Τρεις Ουκρανοί στην Αλεξανδρούπολη και το «Γραφείο Τουρκία» που Διακινεί Μετανάστες

Έχασα τον Κωδικό για τα Βitcoin μου – Και Είναι Τρομερά Επώδυνο

O Chris Christodoulou Ζει Κάνοντας Μουσική για Video Games

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.