Een kleine rode knop voor zo’n beetje alles

In het alsmaar uibreidende, kakofonische post-social media internet lijken product en interface design onderhevig aan een onophoudelijke minimalisering. De focus op user experience – of ‘easitude’ zoals ik het bij deze noem – heeft ervoor gezorgd dat apparaten zijn vereenvoudigd tot hun meest simpele vorm. De trend richting minimalistisch design kan daarin alleen nog maar uitmonden in één logische conclusie: een enkele rode knop waarmee je met een druk alles op het internet kunt controleren. 

Nou, die knop is er, en hij draagt een al even toepasselijke minimalistische naam: bttn. Voor een apparaat dat slechts uit een knop en een interverbinding bestaat, biedt de bttn verassend veel mogelijkheden om het leven van zijn gebruikers makkelijker te maken. Ontwerper Harri Koskinen – wiens block lamp je in het MOMA kunt vinden – heeft erbij het design van de knop op toegezien dat vorm en functie naast elkaar kunnen bestaan. Je kunt de bttn zelf daarbij zien als een simpele en makkelijk te gebruiken trigger voor het internet, de functionaliteit en ware kracht van het apparaat ligt verborgen in de bttn-servers.

In de servers liggen vooraf ingestelde commands opgeslagen, varierend van “SMS mijn moeder dat ik onderweg ben” tot de simpele-maar-complexe functies van “If This Then That”. Bttn kan bovendien reageren op waar hij zich bevindt, waardoor het apparaatje de ene functie kan hebben in je auto, de volgende bij de deur en de derde in de slaapkamer. 

Met de mogelijkheid de knop via wifi of een mobiel netwerk aan te sluiten op het internet lijken de mogelijkheden eindeloos, en op Twitter is inmiddels al een ware brainstromsessie op gang geholpen over hoe de bttn onze levens gemakkelijker en leuker zou kunnen maken:

Ondanks het uiterst minimale design heeft bttn de potentie om de manier waarop mensen het internet gebruiken te veranderen. Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat het internet bereikbaarder wordt voor kinderen en ‘digitale immigranten’. Ook zou het gebruikt kunnen worden als een soort digitaal stok achter de deur,  om ervoor te zorgen dat pillen worden ingenomen of afspraken worden nagekomen. Het is de vraag hoe uiterst minimalistische apparaten als deze het af gaan leggen tegen de aankomende generatie wearables. Het lijkt er qua ontwerp op alsof we nu op een kruispunt zitten. Aan de ene kant zien we hoe technologie compleet wordt geconcentreerd in één enkele functionaliteit, aan de andere kant zien we hoe technologie in wearables juist volledig verspreidt, om als het ware ons complete ‘ik’ te omvatten. Het zal niet makkelijk zijn daarin een weg te kiezen, maar dat is het internet dan ook nooit geweest. 

Voor meer informatie over bttn, bezoek de website van het project hier: http://bt.tn/