Ik fantaseer over verkracht worden. Is er iets mis met me?

In Vraag het VICE beantwoorden we, met de hulp van psychologen, experts en ervaringsdeskundigen, jullie levensvragen. Of die nu gaan over onbeantwoorde liefdes, irritante huisgenoten of het gevoel van verlammende onzekerheid dat je overvalt na een avondje zuipen. Wil je ook dat we je vraag beantwoorden? Stuur een e-mail naar djanlissa.pringels@vice.com.

Hoi VICE,

Ik zit in mijn laatste jaar van mijn studie, en eigenlijk gaat het beter dan ooit met me. Ik heb leuke vrienden, mijn studie lukt aardig en ook het daten gaat lekker. Er is één ding dat me dwarszit: ik geniet nooit echt van seks. En eigenlijk heb ik dat nooit gedaan. 

Mijn diepste seksuele verlangen is om “zogenaamd” verkracht te worden. Nou ja, ik noem het nu verkrachting, maar het is ingewikkeld. In mijn fantasieën word ik gedrogeerd door mijn date, en doet die vervolgens alles met mijn lichaam wat-ie wil. Maar buiten die fantasie om wil ik dat dit wel met mijn toestemming en in alle veiligheid gebeurt. Het idee dat een willekeurig persoon me zou forceren om seks te hebben doet me gruwelen. 

Tot nu toe heb ik nog nooit aan mijn dates durven vertellen dat dit mijn ultieme fantasie is. Ik ben bang voor hun oordeel, en ik weet ook niet zo goed wat ik ze dat precies zou kunnen voorstellen. Wat ik nu dus doe, is tijdens seks fantaseren dat het tegen mijn wil gebeurt. Soms zeg ik tijdens seks dat ik “echt heel moe ben, maar dat-ie gerust verder mag gaan.” Dat werkt niet echt, want meestal vat de ander dat op als een subtiele afwijzing. Iemand zei een keer dat-ie zich daarbij “te goor” zou voelen. Dat is ook niet echt bevorderlijk voor de stemming. 

Soms denk ik: waarom doe ik zo preuts, het is toch gewoon een seksuele fantasie, een vorm van BDSM? Maar andere momenten bedenk ik me dat er iedere dag mensen daadwerkelijk seksueel misbruikt worden en dat ik, als feminist, me rot zou moeten schamen dat ik van hun trauma mijn seksuele fantasie maak. Ook denk ik vaak terug aan mijn tienertijd. Toen kon ik ook nooit helemaal van seks genieten, omdat ik me dan schaamde dat ik “toegegeven” had. Bij ons op school werden meisjes geslutshamed als ze een onenightstand hadden gehad. Ze waren dan “niet meer speciaal”. Dat wilde ik wel zijn. 

Wat ik me afvraag: komen mijn seksuele verlangens voort uit een verknipt idee van seks en is er dus iets mis met me? En mocht er niets mis mee zijn, hoe kan ik dan met mijn dates bespreken dat ik deze fantasie wil uitleven?

Groetjes,

K.

Hoi K.,

Volgens een Amerikaans onderzoek uit 2009 blijkt dat zo’n 62 procent van de vrouwen wel een keertje gefantaseerd heeft over verkracht worden. Het grootste deel hiervan zou daar gemiddeld vier keer per jaar over fantaseren, terwijl 14 procent van de ondervraagden hier wekelijks aan zou denken. Uit een ander onderzoek uit 2012 waarvoor 355 vrouwen geïnterviewd zijn, blijkt meer dan zes op de tien vrouwen deze fantasieën te hebben. En uit een onderzoek uit 2018, waarvoor 4175 mensen gesproken werden, blijkt dat tweederde van de vrouwen verkrachtingsfantasieën hebben, tegenover de helft van de mannen. Je bent dus zeker niet de enige die hierover fantaseert. 

Een belangrijke kanttekening: “verkrachtingsfantasieën” is eigenlijk niet de juiste term. Er bestaat niet zoiets als verkrachting met consent, aangezien verkrachting altijd zonder toestemming gebeurt. Uit onderzoek blijkt dat de vrouwen die fantaseren over verkrachting het weliswaar een opwindend idee vinden om geforceerd te worden tot seks, maar tegelijkertijd complete aversie voelen ten opzichte van het idee daadwerkelijk verkracht te worden – iets wat jij in je brief ook aangeeft. Professor Leon F. Seltzer, die onderzoek heeft gedaan naar deze fantasieën, benadrukt dat daadwerkelijke verkrachting een gruwelijke ervaring is voor elk slachtoffer, los van wat de seksuele fantasieën van diegene zijn.

Maar hoe kan je het dan wel noemen? Op TikTok duikt tegenwoordig de term ‘CNC’ op, een term in de BDSM-wereld die staat voor ‘consensual non-consent’. Bij CNC wordt er een helder onderscheid gemaakt tussen daadwerkelijke verkrachtingen of fantaseren over seks tegen je wil (wat met toestemming gebeurt, aangezien de fantasie in jouw hoofd afspeelt) en seks als een rollenspel, waarbij de een ‘de verkrachter’ speelt en de ander, met toestemming, de rol aanneemt van het ‘slachtoffer’. 

Hoewel het verschil tussen een verkrachting en een opwindend rollenspel duidelijk is, kan CNC alsnog ingewikkeld zijn. Hoe weet je wat je echt lekker vindt, en waar komt dit verlangen vandaan? En hoe geef je je grenzen aan in een rollenspel dat schijnbaar draait om grenzeloosheid?  

Yuri Ohlrichs, NVVS-seksuoloog en trainer bij kenniscentrum Rutgers, benadrukt dat het hebben van CNC-fantasieën niet betekent dat er iets mis met je is. Volgens hem is het ook in Nederland een veelvoorkomende fantasie die in de kern veel ‘onschuldiger’ is dan je misschien denkt. “Het is een fantasie die draait om overgave. Het is een verlangen om gedomineerd te worden. Je geeft jezelf, met consent, volledig over aan een ander. Dat is niet wat er bij een verkrachting gebeurt. CNC draait dus niet om geweld, maar om een behoefte aan complete overgave,” vertelt hij. Het hebben van zulke fantasieën gaat dus prima samen met de straat op gaan om te demonstreren tegen geweld tegen vrouwen. Het zegt ook niets over hoe feministisch je bent. 

Je schrijft dat je nog nooit echt helemaal van seks genoten hebt, en dat je als tiener gevoelens van schaamte had over het uiten van seksuele verlangens. Het kan interessant zijn om te achterhalen waar je verlangen tot overgave vandaan komt, al is het maar zodat je voor jezelf kan bepalen op welke manier je die fantasie graag wil uitleven. 

Volgens professor David W. Wahl kunnen er verschillende redenen zijn die verklaren waarom iemand aangetrokken is tot CNC. Voor sommige mensen zou het een manier kunnen zijn om de controle terug te nemen na een seksueel trauma. Die theorie wordt vaak aangehaald, maar Wahl benadrukt dat dit een zeldzaam fenomeen is. Voor anderen zouden CNC-fantasieën een manier zijn om zonder schuldgevoelens vormen van seksualiteit te beleven die in onze maatschappij gestigmatiseerd worden, waaronder ruige seks. Doordat je in de fantasie ‘geforceerd’ wordt, hoef je niet de verantwoordelijkheid te voelen voor het ‘onzedelijke gedrag’. Als je opgroeit met het idee dat je als vrouw niet mag genieten van seks, dan kan CNC-seks een manier zijn om hiermee om te gaan. Ook kan het simpelweg een manier zijn om in een gecontroleerde omgeving je eigen grenzen af te tasten.

Wat de reden ook is, zolang alle partijen instemmen en zich er fijn bij voelen, hoeft er geen schuldgevoel bij te komen kijken. “Maar als je meer wil weten over waar dit vandaan komt, als het je belemmert in het seksuele contact of als het je naast opwinding ook een vervelend gevoel geeft, dan kan het handig zijn om in gesprek te gaan met een seksuoloog,” benadrukt Ohlrichs. “Dat geldt trouwens voor je seksleven in het algemeen.”

Je vraagt je ook af hoe je met je dates kan praten over je verlangens, om je fantasieën in het echt te kunnen beleven. Volgens Ohlrichs zijn er een aantal zaken waar je rekening mee moet houden:

Zo is het ten eerste belangrijk dat je je veilig voelt bij degene met wie je een CNC-rollenspel doet. Dat klinkt misschien averechts als je het idee van seks zonder wederzijds respect juist geil vindt, maar om daar echt van te genieten moet het wel op jouw voorwaardes kunnen gebeuren. En hoe onsexy het ook klinkt: communicatie is het allerbelangrijkst. Het kan zomaar dat je sekspartner zich niet comfortabel voelt bij alle aspecten van jouw fantasie, en dat moet je respecteren. 

Tot slot: veiligheid is van levensbelang. Je schrijft dat je het een opwindend idee vindt om gedrogeerd te worden. Ohlrichs vraagt zich hierbij af of je er ervaring mee hebt, en weet hoe je dat op een veilige manier kan doen. “Misschien vind je het idee van drogeren vooral opwindend, maar hoeft het drogeren zelf niet? Je kan ook bijvoorbeeld beginnen met afspreken dat je date seks met je begint te hebben op een moment dat je wat slaperig bent,” zegt hij. Daarbij kan je van te voren een stopwoord afspreken. Ook is het belangrijk dat je op voorhand afspraken maakt over het gebruik van een condoom. “Als je fantasie bestaat uit CNC-seks met iemand die je niet kent, dan kan je bijvoorbeeld eerst een keertje naar een parenclub gaan, waar je in een veilige omgeving je grenzen kan opzoeken,” zegt Ohlrichs.

Eigenlijk verschilt het ontdekken van CNC-seks niet heel erg van vanille-seks: zolang je de tijd neemt om op een veilige manier je grenzen te bepalen en te ontdekken wat je lekker vindt, ben je goed bezig.