Dragshowbar de lellebel
De nieuwe eigenaren (Tiffanie, Tori en Rose) voor de Lellebel. Foto door Raymond van Mil. Achtergrond: Djanlissa Pringels. 
Identiteit

Hoe dragshowbar de Lellebel werd gered door de pandemie

Het meest glamoureuze café van Nederland zou verdwijnen, maar is nu overgenomen door een stamgast en het barpersoneel.
Tim Fraanje
Amsterdam, NL
Raymond van Mil
foto's door Raymond van Mil
Untitled_Artwork 90
In de serie Tot de zon opkomt doen we verslag van wat hopelijk een glorieuze wederopstanding van het Nederlandse nachtleven zal zijn.

De Lellebel is de enige dragshowbar van Nederland. In een gezellige café-setting waren er wekelijks spectaculaire travestieshows en onovertroffen karaoke-avonden, waarbij eigenaar Hans Wijtenburg vaak zelf achter de bar stond als Desirée dello Stiletto (alias Tante Dees). De Lellebel is een instituut, het is erfgoed, en het is één van de plekken waarvan ik het meest hoopte dat ze de pandemie zou overleven. 

Advertentie

En dat is gebeurd: de Lellebel is er nog, en de bar is nu zelfs toekomstbestendiger dan voor de crisis. Vanwege gezondheidsproblemen was Wijtenburg namelijk al jaren op zoek naar een opvolger. Die heeft hij nu gevonden: Tori, die er vaak kwam als stamgast, en Tiffanie en Rose, die al jaren bij de bar werken hebben de Lellebel overgenomen. We gingen naar de openingsborrel en spraken de nieuwe eigenaren. 

Opening Lellebel, foto door Raymond van Mil

Rose achter de vernieuwde bar.

Het interieur van de Lellebel heeft tijdens de pandemie een flinke facelift gehad. “Het was hier, hoe noemen ze dat...oubollig. We wilden het echt naar 2021 toegaan en het een moderne uitstraling geven,” vertelt Tiffanie me nadat ze me een glas bubbels heeft ingeschonken. De fluwelen gordijnen met gouden kwastjes, het panterbehang en de kroonluchters hebben plaatsgemaakt voor ledspots, een futuristische led-discobol en een gouden bar. Alles is in fris paars en lila geschilderd. Het is anders, maar nog altijd behoorlijk extra. “We probeerden de oude eigenaar al langer te overtuigen om dingetjes te veranderen, maar hij wilde dat het bleef zoals het was. Hij kon heel moeilijk van het oude afwijken. Toen wij eenmaal de sleutel hadden, toen moest het gewoon,” zegt ze. Volgens Rose heeft Hans inmiddels zijn zegen gegeven, en krijgen ze “onverwacht” steun van de vaste gasten. “Zij zeiden eerder ook: als je maar niks verandert.” 

Advertentie

Het oude interieur is dan misschien gesneuveld, maar zonder Tori, Tiffanie en Rose zou de hele Lellebel verdwenen zijn. In februari vorig jaar, net voordat de pandemie losbarstte, had Hans een afspraak gemaakt met een potentiële koper. “Hij kon er eigenlijk geen afstand van doen, maar het moest, vanwege zijn gezondheid,” zegt Rose. Hans heeft last gehad van een reeks hart- en herseninfarcten, waardoor het voor hem onmogelijk was om verder te gaan. Dat was een vreselijk vooruitzicht, want de potentiële nieuwe eigenaar wilde de bar na Pride opdoeken en vervangen door iets anders. “Dat zou megazonde zijn geweest,” zegt Rose. 

Ze was met haar compagnons al aan het kijken naar een nieuwe locatie voor de Lellebel, maar besloot Hans toch te vragen of hij de bar niet alsnog aan hen wilde verkopen. Na zes spannende weken kwam het verlossende antwoord: ze konden de Lellebel overnemen. Wat daarbij geholpen heeft is dat de andere potentiële koper het vanwege de pandemie eigenlijk niet meer aandurfde. “Corona was net begonnen, alles was daardoor heel onzeker,” zegt Rose. “De enige reden dat we dit kunnen doen is de corona,” concludeert ze. “Dat klinkt heel stom, want het heeft mensenlevens gekost. Maar voor ons was het gunstig, heel apart is dat.”

Ons gesprek wordt onderbroken door Sander den Baas, beter bekend als Lady Galore, die wat exemplaren van zijn boek Glitter maakt alles beter komt bezorgen en signeren, als bedankje. “Hier is het toch allemaal begonnen voor me,” zegt hij. Even later komt Mayday, een andere bekende dragartiest, als een komeet het terras opgeschoten op een fietsje.

Advertentie
Opening Lellebel, foto door Raymond van Mil

Mayday, Mayday.

Tori slaat het steeds uitbundigere openingsfeest goedkeurend gade. Ze is de “eigenaar op papier”, maar zegt dat ze het niet zou kunnen zonder Roos en Tiffanie. De voormalige stamgast is afkomstig uit New York, en heeft het netwerk en de bar-ervaring van de twee mede-eigenaren erg nodig. Zelf kan ze geen biertjes tappen. “Ik kan je een mooi glas schuim geven,” vertelt ze in ronkend Amerikaans. Tori is trans, en de Lellebel was voor haar een toevluchtsoord tijdens haar transitie. Ze had eigenlijk plannen om een soortgelijke bar te beginnen in Portugal, waar ze eerder woonde. “Maar toen hoorde ik dat de Lellebel voor het grijpen lag.” 

Tori werkte eerder als IT’er en in de reclame. Ze praat nog altijd in slogans. “Het is niet de Lellebel 2.0, het is de Lellebel 10.0. It’s bigger, cleaner, leaner, greener. We hebben de baby van Hans in onze tienerdochter veranderd.” Ze vestigt de aandacht op de parasol die hen is geschonken door Chardongay, een nieuw wijnmerk. “Coca Cola en alle andere grote bedrijven wilden ons geen parasol leveren. Chardongay wel.  You can quote me on that.” Ze vertelt over de modernste snufjes die ze hebben geïnstalleerd. “Het is net Star Wars.” 

Een aantal vaste gasten hebben geld bij elkaar gelegd om een iPad voor de nieuwe eigenaars te kopen. Het lijkt erop dat ze daarmee de high-tech makeover van hun geliefde kroeg volledig omarmen. Tori neemt het cadeau in ontvangst terwijl ze de tranen wegwappert. “Het zijn die hormonen, ze maken me emotioneel”. 

Opening Lellebel, foto door Raymond van Mil.

Een omhelzing.

Opening Lellebel, foto door Raymond van Mil.

Proost!