Waarom verschonen mannen hun lakens bijna nooit?

Ik heb een speciaal plekje in mijn hart voor wetenschappers die gekke studies uitvoeren waaruit blijkt dat al mijn vooroordelen over mannen juist zijn. Het nieuwste onderzoek in die categorie: alleenstaande mannen wassen nauwelijks hun lakens. Het onderzoek bevestigt wat ik al vermoedde, namelijk dat jongens vies zijn. Uit het onderzoek blijkt dat bijna de helft van alleenstaande mannen – in een enquête onder 2.250 Britse volwassenen – hun beddengoed tot vier maanden lang niet verschoont, waarbij 12 procent van de jongens er zelfs nog langer over doet. Het blijkt dat de grap over een deken die zo krokant is geworden dat-ie doormidden breekt uit de film Bridesmaids niet overdreven is, maar echt een ding.

Om eerlijk te zijn, het advies om ons beddengoed elke week te verschonen voelt ook extreem. Ik heb noch de tijd, noch de doorgedraaide Miss Hinch-achtige ambitie om mijn lakens zo vaak te wassen en te verschonen. En als ik als vrouw, met mijn aangeboren fixatie op huishoudelijke taken, die moeite al niet kan doen – waarom zouden we dan van mannen verwachten dat zij dat wel willen?

Maar echt lekker is het niet dat zo’n groot deel van alle jongensdekbedovertrekken met marineblauwe ruitjes vier maanden lang ligt te vervuilen voordat ze eens verschoond worden. De resultaten van het onderzoek zijn verontrustend, maar bieden ons geen antwoord op de vraag: waarom laten mannen hun dekens zo lang liggen?

Johnny, een 27-jarige die, waarschijnlijk uit schaamte, liever anoniem wil blijven, kan zich niet herinneren wanneer hij voor het laatst zijn beddengoed verschoonde. Hij zegt dat hij, tenzij hij zijn bed met iemand deelt, geen reden ziet om het erg schoon te houden. “Wat heeft het voor zin?” zegt hij. “Ik stap elke nacht alleen in bed, dus wat heb ik eraan om het vaker te verschonen?” 

Johnny’s redenatie “het is mijn eigen viezigheid waar ik in ga liggen” klopt op zich wel. Laura Baillie, universitair docent sociale wetenschappen aan de Open Universiteit, zegt echter dat dit een symptoom kan zijn van een populaire TikTok-diagnose: gespeelde hulpeloosheid.

“Gespeelde hulpeloosheid verwijst over het algemeen naar mannen die doen alsof ze hulpeloos zijn, om minder dingen in huis te hoeven doen,” legt ze uit. “Het idee erachter is dat je doet alsof je niet weet hoe je iets moet doen. Je partner raakt dan gefrustreerd en neemt de taak van je over, en zal je dan niet nog een keer vragen iets te doen.” Baillie kan dat begrijpen: “In mijn ervaring hebben de mannen met smerige lakens altijd op anderen vertrouwd om voor ze te zorgen: een moeder, een vorige partner, enzovoort.”

Terwijl gespeelde hulpeloosheid een probleem is in relaties, zegt Baillie dat het onbekwaamheidsaspect ook bij alleenstaande mannen een rol speelt. Volgens het onderzoek vindt bijna de helft van de vrijgezelle mannen vieze lakens niet erg. Je kunt je afvragen of bezette mannen de moeite zouden nemen hun lakens te verschonen als hun partner er niet over zou beginnen. 

Ik zou het hier graag bij laten, maar mijn aangeboren vrouwelijke empathie zorgt er niet alleen voor dat ik het beddengoed van deze arme zielen wil wassen, maar dat ik me ook afvraag of er misschien iets meer aan de hand is.

Will is een 29-jarige die gewoonlijk één keer per week zijn beddengoed verschoont. Maar hij zegt dat wanneer zijn geestelijke gezondheid hem in de steek laat, lakens wassen zo ongeveer het laatste is waar hij aan denkt. “Ik wist hoe smerig het was, maar ik voelde me zo verloren en had zo weinig respect voor mezelf dat het me niets kon schelen,” zegt hij. “Geen energie hebben om het te doen is altijd ongeveer 75 procent van mijn probleem, en mezelf straffen vertegenwoordigt de overige 25 procent.”

Hij voegt eraan toe: “Ik ben me er altijd erg bewust van hoe ik me voel en dat mezelf en mijn kamer schoonmaken en opruimen erbij hoort...Het gebrek aan energie is gewoon allesbepalend. Een klein stemmetje in mijn hoofd zegt dat ik niets leuks verdien en dat stemmetje blijft hangen en voedt alle andere gedachten die ik heb.”

Zou Wills ervaring iets zeggen over het enorme verschil tussen mannen en vrouwen als het gaat om het wassen van lakens? Baillie begrijpt de stelling, maar is het niet met me eens: “Depressies komen vaker voor bij vrouwen. De geestelijke gezondheid van mannen is uiteraard ook een ernstig probleem, aangezien twee keer meer mannen zelfmoord plegen dan vrouwen. Maar het argument dat mannen depressiever zijn dan vrouwen en daarom minder hygiënisch zijn, komt niet overeen met de wetenschappelijke feiten.”

“Volgens mij vormt sociale conditionering een deel van het antwoord – vrouwen mogen niet stinken,” zegt ze. “Vrouwen moeten zich helemaal perfect presenteren. We ‘moeten’ veel meer dan mannen, anders ondervinden we de sociale gevolgen.”

Het idee dat mannen hun beddengoed niet wassen omdat ze daar makkelijker mee wegkomen dan vrouwen, spreekt me erg aan. Of het nu is omdat we geconditioneerd zijn om te denken dat wij vrouwen netter moeten zijn of omdat we denken dat we voor die gasten moeten zorgen, het eindresultaat is hetzelfde. En in mijn bescheiden mening, moeten we een ‘if you can’t beat ‘em, join ‘em’-aanpak hebben. Laat die lakens lekker liggen.