Een interview met de acteur achter Ali, het puurste personage in ‘Squid Game’

Dit artikel bevat spoilers over de serie Squid Game. Zeg niet dat we je niet gewaarschuwd hebben.

De Zuid-Koreaanse serie Squid Game is hard op weg om de best bekeken serie in de geschiedenis van Netflix te worden. De serie speelt zich af in Seoul, waar honderden wanhopige mensen met schulden een mysterieuze uitnodiging accepteren om deel te nemen aan een reeks traditionele kinderspelletjes, die al snel verschrikkelijk duister blijken te zijn. Onder de deelnemers bevindt zich Ali Abdul, een fabrieksarbeider uit Pakistan, die als deelnemer 199 voor zijn leven en zijn familie vecht. 

Nog voordat het publiek zijn naam te weten komt, krijgen we al een glimp te zien van Ali’s goedhartige karakter en behulpzaamheid: in de eerste aflevering redt hij het leven van hoofdpersonage Seong Gi-hun, die anders zou worden geraakt door een kogel in een dodelijk spelletje Annemaria koekoek.

We spraken met acteur Anupam Tripathi, die Ali speelt, over zijn band met het personage en het sterrendom in Zuid-Korea.

“Ik speel in films en drama’s meestal de rol van arbeidsmigrant,” zegt Tripathi. “Ali was in veel opzichten anders. Het is mijn eerste volwaardige personage. Ik moest echt goed nadenken over hoe ik hem zou gaan portretteren: hoe hij eruitziet, de manier waarop hij zich gedraagt, zijn achtergrond.”

Racisme is een wijdverbreid sociaal probleem in Zuid-Korea, vooral tegen arbeidsmigranten. In de serie wordt Ali door de andere deelnemers beledigd en uitgescholden. Hij is een buitenstaander en beseft dat de onvoorspelbare competitie niet in zijn voordeel zal uitpakken. “Ik ken deze spelletjes niet,” zegt hij tegen Gi-hun en de andere deelnemers. Maar naarmate de spelletjes steeds duisterder worden, ontpopt Ali zich als iemand met een formidabele vechtkracht en bewijst hij dat hij meer dan opgewassen is tegen de sterkere en agressievere deelnemers. Hij blijkt een onmisbare teamspeler tijdens een angstaanjagend potje touwtrekken: als laatste in de rij is het op een gegeven moment zijn taak om iedereens gewicht te dragen en daarmee levens te redden. Het was een van Tripathi’s lievelingsspelletjes om te filmen.

De casting van Tripathi is een enorme overwinning in de strijd die minderheden leveren om zichzelf vertegenwoordigd te zien op het Zuid-Koreaanse scherm. Buitenlandse acteurs krijgen er vaak slechts kleine rolletjes. Maar Tripathi is in Squid Game te zien samen met Zuid-Koreaanse supersterren als Lee Jung-jae en Park Hae-soo en groeide onder fans al snel uit tot favoriet.

“Ter voorbereiding heb ik mensen ontmoet, documentaires gekeken en artikelen gelezen over arbeidsmigranten in Zuid-Korea en daarbuiten,” zegt Tripathi. “Voor mij is het belangrijk dat ik Ali zo goed mogelijk portretteer en in de toekomst zoveel mogelijk verschillende rollen speel, zodat we op verschillende platforms in Korea – en in de wereld daarbuiten – vertegenwoordigd zullen zijn.”

In de serie leren we meer over Ali’s moeilijke verleden en zijn reden om mee te doen aan de competitie. Hij is een arbeider uit Pakistan, heeft geen papieren en is overgeleverd aan de grillen van zijn wrede baas, die hem al maandenlang weigert te betalen – zelfs nadat hij onder werktijd een paar vingers verloor.

“Ik moet gewoon geld verdienen,” zegt Ali in de serie tegen Sang-woo, met wie hij al snel een band opbouwt. Hij praat over zijn familie en wil voor zijn vrouw en pasgeboren zoontje kunnen zorgen.

Toen de serie uitkwam, maakten veel kijkers al snel vergelijkingen tussen de verhaallijnen in de serie en de hedendaagse problemen in Zuid-Korea. Vooral het verhaal van Ali springt eruit, aangezien er in Zuid-Korea naar verluidt zo’n 200.000 arme en kwetsbare arbeiders uit landen als India en Pakistan worden gediscrimineerd en uitgebuit – door toedoen van rijke werkgevers en machtige bedrijven.

“Ali deed alleen mee aan Squid Game omdat zijn baas hem zes maanden niet had betaald,” schreef schrijver Michelle Rennex bijvoorbeeld. “Hij had nooit in Squid Game moeten zitten.” Anderen prezen Ali’s beleefdheid en respect voor de andere deelnemers, en leidden daaruit af dat hij – zoals veel arme arbeiders in Zuid-Korea – gevormd is door de maatschappelijke hiërarchie en uitbuiting die hij heeft meegemaakt. “Hij laat een vorm van empathie en respect zien die ontbreekt bij de Koreanen in de serie,” schreef een van de kijkers. “Hij is ook heel beleefd. Dat betekent overigens niet dat hij onderdanig is, zoals de ondertiteling het laat klinken, maar dat hij de regels van de Koreaanse samenleving volgt.”

“We zien Ali’s karakter eigenlijk niet hoe we dat daadwerkelijk zouden moeten zien: een afweermechanisme dat hij, als arme immigrant met een bruine huidskleur, waarschijnlijk heeft ontwikkeld om te kunnen dealen met de onderdrukking waar hij dagelijks mee te maken heeft,” schreef iemand anders.

Net als anderen die naar Zuid-Korea vertrekken in de hoop daar door te breken, moest de in Delhi geboren Tripathi meer dan tien jaar lang taal- en cultuurbarrières overwinnen. Net als Ali bleef hij positief en gaf hij niet op, wat hem uiteindelijk rollen opleverde in films als Ode to My Father en Descendants of the Sun.

“Uitdagingen maken deel uit van de game waar we voor kiezen,” zegt Tripathi. Hij heeft intussen veel Zuid-Koreaanse vrienden, die hem veel leerden over Zuid-Korea en zijn cultuur. “Ik wist dat ik uitdagingen op mijn pad zou tegenkomen, maar ik ben een heel positieve, nieuwsgierige en vriendelijke gast, dus ik heb mijn elf jaren in Korea als plezierig beleefd.”

De concurrentie voor de rol van Ali was heftig – Tripathi moest meer dan drie auditierondes doorstaan – maar zijn harde werk werd beloond doordat hij schrijver-regisseur Hwang Dong-hyuk, die in een interview lovend was over Tripathi’s talenten, voor zich wist te winnen.

“Het was moeilijk om goede buitenlandse acteurs te vinden in Korea,” zegt Hwang, die zegt dat Tripathi “uit het niets” opdook. “Hij sprak vloeiend Koreaans en kon acteren. Ook zijn emotionele acteerbereik is geweldig.”

Tripathi herinnert zich het nog goed: het levensveranderende moment dat hij het telefoontje van Netflix kreeg. “Ik begon te dansen van vreugde en vertelde het direct aan mijn familie en vrienden,” zegt hij. Toen hij echter hoorde dat de serie in 190 landen zou verschijnen, voelde hij een enorme druk en een groot verantwoordelijkheidsgevoel.

Gelukkig was hij extreem onder de indruk van het script, dat hij naar eigen zeggen “in één ruk” uitlas.

“Ik had zoiets van: wat is dit? Dit is gestoord vet,” zegt hij. “Het greep me bijzonder aan dat de kinderspelletjes zouden bepalen of de personages zouden leven of doodgaan, en als je dan iets grondiger leest, kom je erachter dat elk personage ook zijn eigen conflict heeft.”

Elke dag op de set was “een betoverende ervaring,” zegt Tripathi. “Het was esthetisch gezien zo mooi. Ik zat elke dag bomvol enthousiasme om naar de set te gaan en Ali Abdul te spelen, en ik zal me deze ervaring nog lang herinneren.”

Wie Squid Game al helemaal heeft gezien of een idee heeft van hoe survival-drama’s normaal gesproken verlopen, weet natuurlijk dat personages als Ali meestal tragisch aan hun einde komen. In Ali’s geval komt het door iemand die hij vertrouwt, en voor fans van de serie was dat verraad erg pijnlijk. Ali’s dood – en de tranen in zijn ogen als hij achter de waarheid komt – is een van de hartverscheurendste scènes uit de hele serie.

“Ali’s rol in Squid Game leert ons dat het niet uitmaakt hoe aardig of onschuldig je bent; sommige mensen zullen altijd een manier vinden om je te gebruiken of misbruiken,” schreef een verdrietige fan. “Het enige wat ik ga zeggen is dat Ali de wereld verdiende,” schreef iemand anders.

“Ik zou de fans allemaal persoonlijk een knuffel willen geven en mijn dankbaarheid willen uiten voor hun liefde voor Ali Abdul,” zegt Tripathi, eraan toevoegend dat hij van over de hele wereld enthousiaste reacties krijgt en leest.

Dus, bij dezen, op Ali Abdul! Zijn vriendelijkheid en moed onderscheiden hem van alle anderen die bereid zijn te verraden en te moorden om te krijgen wat ze willen.

En ja, Tripathi mocht ook zijn iconische trainingspak houden.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE Azië.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.