Eerder vandaag zat er een man naast me (op de foto hierboven) die de kauwvlakken van luiaards bestudeert. Hij had een zak met luiaardtanden bij zich. Ik had een hoop vragen.
Motherboard: Wie ben jij, wat doe je hier en wat zit er in die zak?
Videos by VICE
Ryan Haupt: Ik ben een paleo-ecoloog en ik werk aan mijn PhD aan de Universiteit van Wyoming. Ik kom net terug uit de Dominicaanse Republiek. Daar waren vroeger veel luiaards, maar nu niet meer. Allemaal opgegeten door mensen. In de zak zit het werk waar ik mee bezig was: luiaardtanden bestuderen om uit te vinden wat ze aten op basis van de microscopische texturen die uit hun eten op de tanden zijn achtergebleven.
Hoe kwam je bij dit onderwerp terecht?
In eerste instantie omdat mijn masteradviseur en ik probeerden om een project te bedenken. Zij was bezig met de methode van kijken naar microscopische tandtexturen. Ze zei: “Iedereen neemt aan dat deze techniek niet zal werken bij luiaards, omdat ze raar zijn. Zoek jij eens uit of dat klopt.” Dus dat werd mijn masterproject, en dat leidde alleen tot meer vragen over deze vreemde en geweldige dieren.
Nu zal ik vertellen waarom ik een week in de Dominicaanse Republiek was. Mijn maat Robert probeert hier wat nieuwe diersoorten te beschrijven. Curatoren waar hij mee samenwerkt vroegen hem of hij ze iets kon vertellen over het dieet van luiaards.
Hij zei: “Nee, maar ik ken wel iemand.” Dat is hoe ik een week in de Dominicaanse Republiek belandde om tanden te gieten, zodat ik er mallen van kan maken.
Briljant. Luiaards zijn hele chille dieren, maar in de Dominicaanse Republiek maakten ze er vroeger dus stoofpotjes mee?
Voor zover we weten wel. Er is veel discussie over de uitsterving in het Pleistoceen in Noord-Amerika, maar in de Cariben is het iets duidelijker: er waren luiaards na de continentale extinctie, maar nadat er mensen arriveerden, waren ze weg. Ze leefden in de Cariben tot ongeveer vierduizend jaar geleden, dus er waren grondluiaards aan het chillen toen de Egyptische piramiden al klaar waren.
Nooit gedacht dat luiaards eetbaar zijn, in elk geval niet op de schaal die jij beschrijft. Waren dit luiaards van normale omvang? Of gigantische grondluiaards?
Moderne luiaards zien er zeker niet uit alsof ze een goede maaltijd zijn. Dertig procent van hun lichaamsoppervlakte is hun maag, dus ze zijn eigenlijk zakken vol fermenterende planten met armen en benen die klimmen naar plekken met meer planten om de zak vol te houden.
Grondluiaards waren er in veel soorten en maten. We zien de grootste, Megatherium en Eremotherium met de omvang van een olifant op het continent, maar door de manier waarop de biogeografie van het eiland werkt is het niet raar om te zien dat grote dieren kleiner worden als ze op een eiland leven.
Zakken fermenterende planten met armen en benen. Wat een mooie beschrijving.
We hebben geen goed overzicht van hoe luiaards evolueerden naar hun kleinere boomklimmende vorm, maar de kleinste grondluiaards hebben we in de Cariben gezien. Het is dus mogelijk dat dit een van de eerste luiaards waren die de boom in gingen, zelfs als ze geen voorouders zijn van de luiaards die we vandaag zien.
Zoals je kunt zien aan de mallen in de tas, waren de tanden niet enorm. Ik werkte met twee soorten, Parocnus en Acratocnus, de eerste was iets groter, maar niet veel. Het verschil tussen een kleine beer en een grote hond.
Ok. terug naar de tanden. Hoeveel tanden heb je?
73
Niet jij, de luiaardtanden.
Ha.
Waarom heb je ze?
Veel van het werk dat ik deed was gewoon catalogiseren van wat er in de collecties zat. Er waren een hoop losse tanden die eerst in zakjes gestopt en gelabeld moesten worden voordat ik aan het werk kon. Ik ga deze mallen mee terug naar mijn lab nemen en ze namaken met behulp van epoxy. Van daar kan ik de epoxy-replica’s scannen met een 100x vergroting op het kauwvlak om een idee te krijgen van wat de luiaards aten.
Luiaards zijn raar. Een van de vreemde dingen aan luiaards zijn hun tanden. Hun naaste familielid, de miereneter, heeft helemaal geen tanden.
Ach, de miereneter, ook al zo’n leuk dier. Maar vertel, die tanden, die zijn dus gek.
Luiaardtanden zijn supersimpel en hebben geen glazuur, dus ze zijn zachter dan onze tanden, maar ze blijven hun hele leven doorgroeien. Zoals de snijtanden van een knaagdier, maar dan in hun hele mond.
Even tussendoor: heb je het filmpje gezien van de zwemmende luiaards uit Planet Earth II? Soms denk ik dat we allemaal luiaards zijn en we gewoon proberen ons hoofd boven water te houden.
Zeker. Ik ben naar het deel van Panama geweest waar luiaards dat doen, en het is niet moeilijk te zien hoe ze over de hele cariben verspreid raakten.
Als je de tanden van de luiaards vergelijkt met mensentanden, lijken ze op mensentanden van bejaarden. Zonder glazuur, afgeknarst.
Behalve dat de tanden van mensen niet blijven groeien om te vervangen wat is afgesleten. Maar inderdaad, we zien verlies van glazuur bij oudere zoogdieren, inclusief mensen. Glazuur is heel kostbaar weefsel om te vervangen. Tanden zijn superbelangrijk voor zoogdieren, een hoop van de evolutiegeschiedenis kan via de tanden worden bekeken. Er zijn hele diersoorten die bekend zijn door een enkele tand.
Oké, nou, ik weet genoeg. Bedankt voor het gesprek!
Geen dank.
Voor updates over de luiaardtanden kunnen mensen Ryan volgen op Twitter @haupt of zijn website checken, ryanhaupt.com, waar alle links naar luiaardpublicaties staan.