Beeld door Amie Galbraith
Van iemand die een keer is genomineerd voor de prijs best geklede man van Nederland verwacht je toch vooral weldoordachte, modieuze aankopen. Anno 2016 is dat bij Dio zeker het geval, maar dat was een aantal jaar geleden wel anders. Toen wij hem vroegen wat de eerste dure aankoop was als rapper, kwam hij met een Louis Vuitton- en een Hermès-riem op de proppen.
Videos by VICE
Noisey: Hoi Dio, zijn deze riemen het eerste wat je van je rapmoney hebt gekocht?
Dio: Nou, als ik helemaal eerlijk ben: nee. Toen ik een beetje begon te verdienen heb ik eerst wat schulden en boetes afbetaald, en daarna heb ik studioapparatuur gekocht, zodat ik altijd zou kunnen blijven werken. Pas daarna dacht ik: oké ik zit in een safe zone, nu is het tijd om wat leuks voor mezelf te kopen. Toen kwamen de riemen. Die van Louis Vuitton was driehonderd euro geloof ik, en die van Hermès was vijfhonderd. Ik heb ergens ook nog een Gucci-doosje liggen waar een bandana in zat, maar die ben ik helaas kwijtgeraakt op Lowlands vorig jaar.
Hoe lang heeft het geduurd tot je in die safe zone zat?
Ik deed eerst het voorprogramma van The Opposites, en daar verdiende ik eigenlijk geen reet mee. Dat was iets van 75 of 150 euro per keer, wat ik helemaal prima vond. Het was leerzaam, en het zijn gewoon m’n boys. Als ik er geen geld voor zou krijgen, was ik ook wel meegegaan. In de tijd van Dom, Lomp en Famousverdiende ik nog niet zo veel. Toen kwamen Stuk en m’n eerste album en was ik nog steeds broke eigenlijk, maar vanaf Tijdmachine begonnen de kassabellen een beetje te rinkelen. Sindsdien heb ik geen schulden meer.
Dat voelde vast goed.
Ja absoluut. Ik heb lang gedacht: hoe de fuck ga ik hier uitkomen? Ik heb geen schooldiploma, ik heb boetes, een onzeker bestaan en toekomst. En dan flik je het op een dag gewoon. Opeens kon ik m’n rekeningen betalen, dat is het beste gevoel ooit. Ik geloof niet dat geld gelukkig maakt, maar het biedt wel vrijheid. En vrijheid maakt mij zeker wel gelukkig.
Hoe veranderde je uitgavepatroon?
Ik had aan het begin van het succes niet echt remmen ofzo. Het liefst was ik als een soort kip zonder kop m’n geld aan het uitgeven. Ik heb domme shit gekocht, zoals deze riemen, maar ook verstandige dingen zoals studioapparatuur. Ik had wel een dikke bak kunnen kopen, maar daar kun je geen muziek in maken. En dat is uiteindelijk wel wat ik doe.
Heb je lang getwijfeld voor je die riemen kocht?
Nee, het waren impulsieve aankopen. Ik keek naar wat ik omzette per maand en dacht toen: fuck it, waarom niet? Ik ben niet duizend keer langs de winkel gelopen. En naast impulsief was het ook naïef, man. Ik ben helemaal niet een type voor zulke riemen, het past niet bij mijn stijl. In totaal heb ik ze misschien tien keer gedragen. Puur stoerdoenerij, ik heb het ook met die knipoog gekocht. Je zult me er nooit meer mee zien lopen, maar toch is het geinig.
Het lijkt alsof de nieuwe generatie rappers ook veel impulsieve shit koopt. Kun je deze generatie vergelijken met de jouwe?
Dat denk ik wel, ja. Iets wat overeenkomt is dat heel veel jongens in de hiphop komen van niets, en als je dan eenmaal veel geld hebt, wil je het ook laten zien. Het blijft toch een teken van succes en welvaart. Maar dat is van alle tijden hoor. Ik hoorde Biggie en 2pac al rappen over Versace, en ik wilde dat ook. Daarnaast hoort het wel bij hiphop, vind ik. Het blijft toch altijd laten zien hoe tof je bent, en dat kan goed in de vorm van een ketting of een riem.
Je rapt al sinds je heel jong bent, heb je ooit een andere manier gezien om geld te verdienen?
Nee. Ik merkte al heel vroeg dat ik geen standaard studiebol was en dat ik moeite had met autoriteit. Dus ik wist al snel dat school ‘m niet ging worden. Tegelijkertijd beangstigde dat me wel. Het standaardplaatje was niks voor mij, ik wist dat ik iets voor mezelf moest beginnen of zwart aan m’n geld moest komen. Aan de andere kant wist ik al vroeg dat ik actief wilde zijn in de entertainmentbranche.
Muziek is een best verraderlijke business, met pieken en dalen. Ik neem aan dat je rondom Tijdmachine meer geld verdiende dan later in je carrière. Is het moeilijk om daar mee om te gaan?
Nee, niet per se. In de tijden dat ik minder populair was, zette ik nog steeds evenveel om. En dat was ook het plan. Je kunt gewoon meer vragen door eerder succes. Voor ik die hits had deed ik een show voor een bepaald bedrag, maar daar hoef je me nu niet meer voor te bellen, snap je? Zo verhoog je je waarde.
Dit is het vijfde artikel in een serie over rappers en de objecten waar ze hun eerste zuurverdiende rapcenten aan hebben uitgegeven. Lees hier de verhalen van Murda, Big2, Esko en Jonna Fraser en hou de site in de gaten voor de volgende in de reeks.