Achter de schermen bij de eindejaarsshow van de Brusselse Modeacademie

Aboneer je op de VICE newsletter, en krijg elke week onze beste verhalen, video’s en fotoreeksen.

Dit weekend toonden de studenten van de Brusselse modeschool La Cambre hun creaties in het Kanal – Centre Pompidou museum. Ik mocht op zaterdag in de backstage rondhangen, toen de grootste stress al wat voorbij was – ook al waren de weersomstandigheden nog exotischer dan de dag ervoor. Tussen struggles met bizarre schoenen en kleine valpartijen op de catwalk, probeerde ik te weten te komen of zo’n eindejaarsdefilé echt zo chaotisch is als iedereen denkt.

Wanneer ik toekom aan de achteringang van het museum, is het eerste wat ik aangeboden krijg – nadat ze me vragen wat ik hier eigenlijk kom doen – een handwaaier. En terecht: al dat glas maakt van Kanal een prachtig gebouw, maar binnen wordt het er niet frisser door. Al helemaal niet wanneer de buitentemperatuur rond de 30 graden schommelt.

Als eerste kom ik Marguerite tegen: haar collectie staat het dichtste bij de ingang. Als ik haar vraag hoeveel uur ze deze week heeft geslapen, zegt ze: “Ik weiger om nog nachtjes door te doen, dat heb ik genoeg gedaan tijdens mijn bachelor. Mijn goede voornemen voor het masterjaar was dan ook om meer te slapen en minder te werken”. Tegenover haar staat Loubna met zijn collectie “Gangster in love”. Hij staat op een stoel door de hele backstage te schreeuwen: “Deze week heb ik misschien 12 uur geslapen, maar ik ben niet de ergste. Het ergste is nul uur.”

Garance is zich een beetje verder aan het omkleden, en dus vraag ik hem hoe moeilijk het eigenlijk is om in bepaalde outfits effectief rond te lopen. “Ik draag een wollen mesh, een grote waterdichte jas, een broek waarop vinyl zit en wollen sokken. Daarin had ik het gisteren al heel warm, en vandaag is het nog acht graden heter als gisteren… Ik weet niet hoe dit me gaat lukken. ” Dan zie ik twee mensen een model in z’n outfit helpen op een even klungelige manier als jonge tieners die voor het eerst een condoom over een banaan proberen te krijgen tijdens de lessen Seksuele Opleiding.

Maar het meeste medelijden verdienden uiteindelijk toch de modellen van het tweede jaar. Dat is niet toevallig het jaar waarin studenten hun eigen schoenen leren maken. Het gevolg: modellen op gigantische plateauzolen of hakken van 18 centimeter die onzeker heen en weer schuifelen over een catwalk die door de rookmachines even glibberig is geworden als de huid van een doorsnee aal.

Omringd door soms naakte, soms aangeklede lichamen, maak ik van de gelegenheid gebruik om een man in zijn onderbroek te vragen of hij zich eigenlijk op zijn gemak voelt bij al deze openbare naaktheid: “Het is in elk geval beter dan volledig gekleed te zijn, in deze hitte. Ik ben niet echt exhibitionistisch, maar ik stoor me niet aan een beetje nudisme.” Morgan heeft ons korte gesprek gehoord en zegt dan: “Ik ben hier de dikste. Ik heb geen slank lichaam, en dit is mijn eerste ervaring als model.” Dan begint hij “toute première fois, toute toute première fois” te zingen. Blijkbaar is hij al zo’n 100 kilo vermagerd. Niet lang geleden zou hij het moeilijk hebben gehad om in zijn onderbroek rond te lopen, maar tegenwoordig kan het hem niet meer schelen, wist hij me te vertellen. Op de catwalk is hij iets later niet onhandiger dan al de anderen. Hitte of geen hitte.

Volg VICE België razendsnel op Instagram.

Bekijk meer VICE fotoreeksen van Belgische fotografen. Ben je of ken je zelf een getalenteerde fotograaf? Stuur ons dan een mailtje: beinfo@vice.com