Hoe ZES kwantummechanica gebruikt om de liefde te begrijpen

Toen ik de albumart van de nieuwe plaat van ZES ontving, maakte ik me even zorgen: een foto van een vallende vrouw en een afbeelding van de artiest zelf, met een bos rode rozen in zijn armen. Het ziet er naar uit dat er iemands hart gebroken is. De Tilburgse Joep le Blanc was ooit dubstep-dj, maar zes jaar geleden begon hij te produceren onder de naam ZES en bouwde op eigen tempo aan een experimenteler geluid. Zijn nummers hebben titels zoals Grimm en Hesitate – elke keer één woord, dat van alles kan betekenen. Voor zijn nieuwste album Closer werkte hij voor het eerst met zangers, zoals Anuka en Saro, wat tracks als Floodgates een filmische kwaliteit geeft. Het klinkt een beetje als de ontknoping van een spannend verhaal, het moment waarop het hoofdpersonage eindelijk ontdekt waar hij de hele film al mee worstelt. Ik ging langs bij de releaseshow in Ekko in Utrecht, en vroeg Joep waar hij zelf mee heeft geworsteld. Luister hieronder naar zijn nieuwe plaat, die bij ons in première gaat.

Noisey: Hé Joep! De vorige keer dat we je spraken deed je je liveshows nog achter een gordijn. Hul je je nog steeds zo in anonimiteit?
Zes: Haha, dat klopt. Maar nee, dat doe ik niet meer. Na het gordijn ben ik op gaan treden met een masker op, maar ook dat heb ik afgezet. Ik wil meer in connectie staan met het publiek. Door het masker kon je mijn emoties niet zien; je zag niet wanneer ik lachte naar het publiek en ik kon daardoor niet echt een connectie met ze maken.

Nu je het toch over emoties hebt: je plaat heet Closer , en op je persfoto’s hou je droevig een bos rozen tegen je aan. Heb je toevallig last van liefdesverdriet?
Hm ja, een soort van wel. Ik zou het misschien eerder een verwerkingsproces noemen. Al deze muziek heb ik het afgelopen jaar gemaakt, ik wilde er een soort tweestrijd mee laten zien.

Wat voor tweestrijd bedoel je?
Ik bedoel het wel en niet bestaan van liefde tegelijkertijd. Een soort van non-deterministische staat van liefde. Ik leg het altijd uit aan de hand van het gedachte-experiment van Schrödingers kat, ken je dat?

Ik heb er weleens van gehoord, maar ik denk dat je me toch even uit moet leggen wat dat met liefde te maken heeft.
Nou, zoals ik het begrijp gaat dat experiment om een kat die in een dichte doos zit. Je kunt daardoor niet zien of de kat leeft of dood is. Als je de doos opent neemt de kat pas een vorm aan: hij is levend of dood. Maar voordat je de doos opent is daar geen zekerheid over.

O, net zoals dat je je kunt afvragen of een boom in een bos wel gevallen is als er niemand in dat bos is?
Ja precies, maar dat dan dus toegepast op liefde. Ik bedoel daarmee dat je eigenlijk niet echt weet wat het is: is het liefde of niet? Dat is een tweestrijd. En die tweestrijd kreeg vorm in muziek door contrasten uit te lichten. Mijn muziek zit vol met contrasten.

Oké, maar kwam dat dan voort uit je liefdesverdriet?
Ja! Maar meer via het verwerkingsproces. Ik was al begonnen aan dit album voordat mijn relatie voorbij was.

Dan klopt het experiment eigenlijk niet, toch? Heb je dan niet al besloten wat er in de doos zat voordat je die opende?
Ja, dat is wel diep. Ik heb met deze plaat nagedacht over het stuk in mij dat heel veel liefde voor iemand heeft, maar ook weer niet. En hoe allebei die gevoelens samen begonnen te definiëren wie ik was. Door alles van me af te schrijven werd dat duidelijker.

Logisch wel, dat je daarvoor achter dat gordijn vandaan moest komen.
Ja, het album heet letterlijk Closer. Ik wil mensen echt dichterbij laten komen. Zonder gordijn en zonder masker.

‘Closer’ komt uit op vrijdag 8 februari.

Volg Noisey op Facebook, Instagram en Twitter.