Lieve rappers, houd alsjeblieft eens op met veel te lange albums uitbrengen

De eerste alinea van dit artikel had een slimme en weldoordachte analyse kunnen zijn van het nieuwe Migos-album. Een deskundige mening van een muziekjournalist die zichzelf en zijn onderwerpen uiterst serieus neemt. Onderbouwd met lollige feitjes, of, nog waardevoller: emoties. Helaas onmogelijk in dit geval, simpelweg omdat Culture II zo tergend lang duurt dat ik het nog geen één keer van kop tot staart heb geluisterd. Ik haak elke keer af op het moment dat Drake met Walk It Talk It erin komt. Niet eens omdat z’n verse zo slecht is, maar vooral omdat ik denk: mijn god, ik moet nog achttien nummers.

Jammer genoeg is Culture II niet het enige voorbeeld van albums waar ik op zich wel benieuwd naar ben, maar die eigenlijk zo lang zijn dat ik voor ik begin al weet dat ik het niet helemaal uit ga zitten. Ik heb ergens vorig jaar WW Nationaangezet, en voor m’n gevoel is het nog steeds niet afgelopen. Daarmee snij je je in je eigen vingers: de 29 nummers op die plaat kunnen namelijk niet allemaal even goed zijn of elkaar versterken, en bovendien heeft lang niet iedereen zin om het allemaal achter elkaar te luisteren.

Lees verder op Noisey