Het werd de afgelopen tijd steeds makkelijker om te leven in een wereld waarin Twan en Willem gewoon Twan en Willem zijn, en niet meer door het leven gaan als The Opposites. De jongens ondernamen de afgelopen jaren allebei genoeg dingen – solo muziek maken, in een film spelen, mediteren in een groot landhuis ergens in Noord-Holland – om aan de fans te laten zien dat stug doorgaan met het leven de beste manier is om te dealen met het grote verdriet dat komt kijken bij het verliezen van een zeer gekoesterd persoon, huisdier, t-shirt of legendarische live act.
Zo’n verwerkingsproces heeft tijd nodig, en dat is hartstikke logisch. Het is niet niks om zonder eervol afscheid te hebben genomen ineens door te moeten gaan zonder gesloopte podia, circle pits groot genoeg voor een eigen stadsbestuur en live versies van Broodje Bakpao. Maar goed: tijd heelt uiteindelijk alle wonden, en langzamerhand konden steeds meer mensen in vrede doorleven zonder constant geconfronteerd te worden met het pijnlijke gemis.
Althans, tot de organisatie van Appelsap besloot alle amper geheelde wonden vrolijk open te trekken, en daar zout en citroensap in te smeren door Twan en Willem gewoon samen te boeken om het festival dit jaar af te sluiten. Thanks, jongens, erg fijn dit. Kan het rouwproces gewoon weer van voorafaan beginnen.
Amie Galbraith stond voor het podium om alle emoties op de gezichten van de mensen op de eerste rij voor ons te fotograferen.
Videos by VICE
