Een van de chillste dingen die je in de zomervakantie kunt doen is een goedkope Ryan Air-vliegticket boeken naar een grote stad in Europa. In Parijs, Berlijn of Londen door vreemde winkelstraten slenteren, musea bezoeken, het lokale bier proeven, clubben of ergens op een toeristische plek een lapdance nemen staan nu eenmaal synoniem aan genieten van het leven als jong en leuk persoon.
Een veelvoorkomend bijverschijnsel van zo’n citytrip is dat je er zo druk bezig bent met het opslurpen van de lokale cultuur dat je vergeet te eten. Het is opeens drie uur, je maag rammelt en je hebt dringend lunch nodig. In de verte zie je twee gouden bogen, het kreng dat McDonald’s heet.
Videos by VICE
Nu zijn er mensen die zeggen: “McDonald’s eten als je op vakantie bent is godslastering. Ontdek liever de lokale eetcultuur, lul.” Die mensen hebben gelijk. Maar toch heeft zelfs deze Amerikaanse fastfoodgigant gerechten op de kaart die je in geen enkel ander land kunt vinden.
Alle Europese landen met een MUNCHIES-redactie gingen langs bij hun McDonald’s om je precies te vertellen wat je alleen daar kunt vinden, en wat je ervan kan verwachten. Aanschouw de horror.
Frankrijk: Croque McDo
Wat is de meest Franse hap die je kunt bestellen als je een McDonald’s binnenloopt in Frankrijk? Als je bekend bent met Pulp Fiction, weet je dat “Le Big Mac” Frans is voor “een Big Mac” en dat je als je een Quarter Pounder met kaas wilt vraagt om “Le Royal with Cheese”. Dat is het laatste restje monarchie dat Frankrijk nog rest sinds het koningshuis twee eeuwen geleden onder de guillotine eindigde.
Er staat een gerecht op het menu dat buitenlanders op het eerste gezicht niet opvalt. Niet omdat het onderdeel is van een geheim Frans menu, jeweetwel; een gerecht dat perfect past bij een goed glas bordeaux, een baret en gestreept Bretons shirt – maar omdat het eigenlijk vreemd klinkt voor iemand die buiten Frankrijk is opgegroeid.
Genoeg zinloos de spanning opbouwen, ik heb het over de beruchte Croque McDo, de meest Franse McDonald’s-keuze die je kunt bedenken. Het is een plak ham en twee plakken druilerig Emmentaler tussen twee pannenkoeken, getoast. Het kwam hier voor het eerst op het menu in november 2001, tijdens het hoogtepunt van de gekke-koeiencrisis in Europa. De woordvoerder van de Franse McDonald’s beschreef het broodje als een rundvrij broodje, bedacht ter geruststelling van bezorgde Franse moeders.
Het broodje is een grove verbastering van onze geliefde Croque Monsieur – ik zeg ‘grof’, want ieder mens of restaurant die een Croque Monsieur zonder bechamel maakt, wordt door een Fransman voor gek verklaard. Bechamel is voor de Fransen wat de nationale vlag is voor Amerikanen: iets dat we koesteren en het liefst overal terug zien. Dus hé, McDonald’s Frankrijk: waar blijft onze bechamel?
– Leo Bourdin, MUNCHIES France
Nederland: McKroket
De McKroket is een in broodkruimels gedraaide, gefrituurde homp runderragout geserveerd op een typisch McDonald’s-broodje, gegarneerd met een beetje dijonmosterd die daadwerkelijk mosterdzaadjes bevat (yay!) maar dan wel weer gemengd is met mayonaise (boe!). Een normaal mens in Nederland zegt bij het woord McKroket: “Een McKroket? Nee joh, een kroket haal je uit de muur!” Overal in Nederland kun je kroketten uit de muur halen en in iedere Nederlandse snackbar is een broodje kroket te halen. Ze worden doorgaans gegeten met mosterd, maar sommige mensen (smaakloze personen, om eerlijk te zijn) eten het liever met mayonaise.
Alle kroketpurisme terzijde, de McKroket is een ding waar we al decennia mee leven. Nederland was het eerste land buiten Amerika waar McDonald’s een franchise probeerde te starten, in de jaren 70. Dat mislukte in eerste instantie, vooral omdat de restaurants zich in buitenwijk bevonden. Dat was voor Nederland niet echt een succesvolle strategie.
Wat ze toen wel al slim bedacht hadden, was om naast erwtensoep en de heilige drie-eenheid van eten dat hier op Nederlandse kinderfeesten geserveerd wordt (kip, appelmoes en patat), een zo Nederlands mogelijke burger te introduceren: de McKroket.
Nadat hun eerste filiaal faalde, kwamen ze in de jaren 80 en 90 terug om revanche te nemen. Ze introduceerden de McKroket en het verkocht zo goed dat het nooit meer van het menu verdwenen is. Als je in de buurt bent, ga ervoor. Maar dan wel met het besef dat dit een slap aftreksel is van hoe runderragout hoort te zijn. De kroket is dun, heel simpel, heel romig, en helemaal niet chunky. Een goede kroket is een fantastische, dikke, hete brij van gefrituurde zooi. Dus proef het, en ga erna langs bij Van Dobben – voor een broodje kroket dat echte de moeite waard is. Maar dit hoeven we jullie allemaal niet te vertellen.
– Jan van Tienen, VICE Nederland
Denemarken: Kylling & Hummus
Toen ik op de middelbare school zat in een klein dorp in Denemarken, was er een manier om je te verzekeren van een plekje in de plaatselijke nachtclub: een bijbaan bij McDonald’s. De uitsmijters bij club Hollywood Hard Rock kregen kortingsbonnen voor Big Macs en de fastfoodwerknemers konden dankzij hun baan geruisloos langs de wachtrij glippen. Werken bij de plaatselijke McDonald’s was een briljante opeenhoping van privileges en zuipen na werktijd.
Dat is bijna twee decennia geleden, lang voordat de New Nordic Cuisine oud nieuws was en het hoogtepunt van hip eten nog een plastic Amerikaanse kaas op een gegrild broodje was. Dus hoe het menu van McDonald’s er nu uitziet? Zijn daar tegenwoordig ook alleen nog maar gefermenteerde tarweburgers en skere grassmoothies te vinden? Geen idee. Ik ga naar de Mac langs de snelweg en word er met een stralende glimlach begroet door Mariam. Mariam werkt al dertien jaar bij McDonald’s en heeft het geduld en de professionele houding van een tafelbediende bij een restaurant met drie Michelinsterren. Ze klapt haar handen vol opwinding samen als ik haar vraag om de meest Deense specialiteit.
“Ik ben zo blij dat je dit vraagt,” zegt ze en ze wijst op het snackmenu naar twee burgers die zo Deens zijn als donuts: Super Cheese, met extra Emmentaler, en Tasty Cheese, een licht gerookt huwelijk tussen een cheeseburger en een McFeast. De salade-opties lijken nog het meest te kloppen met de huidige Deense eetcultuur.
Op mijn bakje met kip, wilde rijst, hummus en kool geeft staat dat het geproduceerd is in Zweden, en dat de ingrediënten speciaal zijn samengesteld voor de Deense markt. Het is rauw, gezond en irritant lekker (welke idioot bedenkt het om rauwe kool te eten?). Ik spoel het weg met een Københavnerstang (“Kopenhagen ice pop”) shake. Een eerbetoon aan een klassiek Deens ijsje met vanille- en ananas-ijs. Er is geen zeedoorn te bekennen; het is een en al zoete, tropische romigheid. Terug op kantoor voeg ik een flinke scheut donkere rum toe en het beest komt los. Een zomerse cocktail waardig voor een clubnacht. Als McDonald’s er ooit eentje zou openen.
– Lars Hinnerskov Eriksen, MUNCHIES Danmark
Duitsland: Nürnburger
Is het mogelijk om een fast food-item te maken dat elk cliché over Duitsland bevat? Toen de McDonald’s ‘Nürnburger’, in principe een broodje met drie varkensworstjes en mosterd, in 2010 bij onze McDonald’s kwam, bleek het antwoord ja.
Maar de drie worsten in het broodje zijn niet waar de horror eindigt: om de Nürnburger te maken, heeft McDonald’s samengewerkt met een van de meest controversiële figuren van Duitsland, Uli Hoeneß. Hoeneß was een zeer succesvolle voetballer die als speler bij Bayern München vrijwel alles wat er te winnen viel heeft gewonnen. Toen hij met pensioen ging, werd hij de directeur van Bayern München. Als president van de club won hij weer min of meer elke prijs. In 1985 startte hij een worstenbedrijf in Nürnberg. Wat niet zo vreemd is als het klinkt: Hoeneß’s vader was een slager en Nürnberg – of, zoals het in het Engels wordt genoemd, Neurenberg – is een Beierse stad die bekend staat om zijn worstjes, “Nürnberger Würstchen.”
Het is helaas al een tijdje niet meer te koop, en nog weinig mensen herinneren zich hoe het precies smaakte. Maar de Nürnburger is nog steeds het meest iconische Duitse broodje dat ooit op het McDonald’s-menu heeft gestaan, maar sinds Uli Hoeneß’s vrijlating uit de gevangenis (hij zat vast voor belastingontduiking, maar dat is een ander verhaal), is dit fantastische broodje nog niet teruggekeerd. De Nürnburger bevat worstjes, het is het geesteskindje van een Beierse voetballer en het is vaag verbonden met criminaliteit. Kan het nog Duitser?
– Philipp Sommer, MUNCHIES Duitsland
Verenigd Koninkrijk: Bacon Roll
Vooraf even melden: ik ben vegetariër. Los van meegesleurd worden door beschonken vrienden die tijdens goddeloze uren in de ochtend op goddeloze wijze McNuggets naar binnen schrokken of die ene keer dat mijn dealer mij vroeg om hem in de McDonald’s te ontmoeten, kom ik nooit bij de Mac. De laatste keer dat ik onder de gouden bogen doorliep, had de Happy Meal nog een Tamagotchi-sleutelhanger.
Toen me gevraagd werd onderzoek te doen naar lokale McDonald’s-gerechten dacht ik: huh, is een Britse Maccy niet gewoon hetzelfde als een Amerikaanse Maccy, behalve dat ze grotere porties hebben en er hier in de gehandicaptentoiletten vaker sekspartijtjes plaatsvinden?
Nou, nee, vertellen de geschiedkundigen van de fastfood-subreddit. Er zijn wel degelijk regionale verschillen bij het Britse McDonald’s menu – de bekendste daarvan in mijn land is de Bacon Roll, die tot half elf verkocht wordt als onderdeel van het ontbijtmenu. Niet zo spannend als McNoodles of zo beschaafd en Europees als wijn bestellen bij je Big Mac (doen mensen dit echt?), maar wie houdt er niet van een bammetje met bacon? (geen commentaar)?
Als ik de McDonald’s binnenloop, hoop ik een tiener te zien die hier als bijbaantje werkt en me met tegenzin vraagt of ik er frietjes bij wil. In de plaats daarvan tref ik een hoop enorme touchscreens aan met een bord waarop staat: “bestel hier.” Het is echt lang geleden.
Ik heb het gevoel dat ik op een reusachtige iPhone scroll, maar daar staat ‘ie dan, tussen de Bacon & Egg Snack Wrap en de Egg & Cheese McMuffin: 3.69 pond en 319 trotse calorieën, de bacon roll. Ik kan kiezen tussen ketchup en brown sauce. Aangezien ik hier ben om Engeland te vertegenwoordigen vandaag, kies ik voor de laatste optie – een vreemd azijnachtig sausje waar niemand buiten de landsgrenzen om geeft. Ik bestel er een koffie bij.
Ik pak mijn bestelling pas uit op kantoor. Het brood is licht geplet en niet helemaal getoast, maar zitten twee gulle plakken bacon onder een flinke veeg saus. Geen boter. De koffie is… eigenlijk best oké? De McDonald’s bacon roll kan me niet in verleiding brengen om mijn tien jaar lange vegetarisme overboord te gooien, dus ik bied het broodje aan aan VICE Sports-editor Jim Weeks. Hij neemt een hap en kauwt een minuut lang, diep in gedachten verzonken.
“Niet genoeg brown sauce.”
– Phoebe Hurst, MUNCHIES UK