Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο MOTHERBOARD
Ο μηχανικός λογισμικού και ψηφιακών ηλεκτρονικών James Newman ήθελε να απομυθοποιήσει τους επεξεργαστές υπολογιστών. Έτσι αποφάσισε να φτιάξει έναν γιγαντιαίο μέγα-επεξεργαστή 16-bit, ώστε να κάνει ορατό το ηλεκτρομηχανολογικό μέρος που κρύβεται μέσα σε μικροεπεξεργαστές που δεν τους πιάνει το μάτι σου. Το μηχάνημα, στην τρέχουσα φάση, έχει ύψος δυο μέτρα και δέκα μέτρα μήκος.
Videos by VICE
Το BBC μετέδωσε την τεράστια προσπάθεια του Newman και ήρθαμε σε επαφή μαζί του για να μάθουμε τι τον οδήγησε να αναλάβει μια τέτοια αποστολή-μαμούθ.
«Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβεις πώς λειτουργεί κάτι είναι να φτιάξεις κάτι. Ένα κομμάτι της ιδέας πίσω από το εγχείρημα είναι να δείξω πώς λειτουργεί ο υπολογιστής» μου είπε τηλεφωνικά ο Newman.
«Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου αφορά το λογισμικό και τα ψηφιακά ηλεκτρονικά, αλλά πάντα ήθελα να διδαχθώ για τα τρανζίστορ για λίγο. Έτσι αποφάσισα να πάρω ένα μικρό τρανζίστορ πριν από λίγα χρόνια και να παίξω με αυτό» είπε.
Αυτό που αρχικά ξεκίνησε ως ένα μικρό προσωπικό πρότζεκτ μεταμορφώθηκε σε ένα επικό εγχείρημα, που τώρα πια έχει μπει στο τρίτο χρόνο. Ο μέγα-επεξεργαστής των 16-bit του Newman, που στεγάζεται στο μπάνγκαλοου του στο Κέιμπριτζ της Βρετανίας, είναι κατασκευασμένος από 14.000 μεμονωμένα τρανζίστορ και 3.500 φώτα LED. «Δεν είμαι παντρεμένος, οπότε μπορώ να καταλάβω όλο το σπίτι με το πρότζεκτ» είπε ο Newman.
Αλλά η κατασκευή ενός γιγαντιαίου επεξεργαστή δεν είναι εύκολο επίτευγμα. Ο Newman εξήγησε ότι η ημερήσια εργασία του απαιτούσε μερικές πρακτικές εργαστηριακές δεξιότητες και παραδέχθηκε ότι έπρεπε να σουλουπώσει το εγχείρημα και να διαχειριστεί μερικές μεγάλης έκτασης συγκολλήσεις και διατρήσεις.
Για να φτιάξει τον επεξεργαστή του, ο Newman πήρε όλα τα μικρά τρανζίστορ και τα έβαλε σε ένα κύκλωμα – καθένα από τα οποία κάνει μια διαφορετική λειτουργία. Έπειτα, ένωσε μεταξύ τους όλα τα κυκλώματα. «Προσπαθούσα να βρω την ισορροπία μεταξύ αυτού που μπορούσα να κατασκευάσω, αυτού που σου επέτρεπε να δεις τι συνέβαινε μέσα του και αυτού που συνέδεε αυτά τα δύο» είπε.
Η επίπονη διαδικασία της κατασκευής του γιγαντιαίου υπολογιστή του σήμαινε ότι ο Newman έμαθε τα πάντα μέσω της δοκιμής και του λάθους. Παραδέχθηκε ότι έπιασε και άφησε το πρότζεκτ αρκετές φορές τον πρώτο χρόνο, μέχρι που τελικά τον δεύτερο χρόνο βρήκε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που ήθελε να κινηθεί.
«Είχα ένα δωμάτιο γεμάτο με αποτυχημένα πειράματα» είπε «αλλά ήταν πριν από περίπου δυο χρόνια που άρχισα να κάνω πράγματα με πιο αποφασιστικό τρόπο».
Έως τώρα, ο Newman έχει ξοδέψει 31.000 δολάρια για το πρότζεκτ του. Στην αρχή δεν περίμενε το κόστος να ανέβει τόσο πολύ. «Πίστευα ότι θα είναι μερικές χιλιάδες, αλλά τώρα πιθανώς βρίσκομαι στις 31.000 δολάρια, που είναι αρκετά πολλά για ένα ανόητο πράγμα όπως αυτό» είπε. «Αλλά είναι το βασικό μου χόμπι και δεν αγοράζω ακριβά αυτοκίνητα ή κάτι ανάλογο».
Ο Newman είπε ότι είναι έτοιμος να τα δώσει όλα για να ολοκληρώσει τον υπολογιστή του μέχρι το τέλος του καλοκαιριού το 2015. «Όταν το φτιάξω, θα μου άρεσε να παίξω μαζί του και να προσπαθήσω να βάλω κάποια προγράμματα σε αυτό» είπε, αναφερόμενος σε παιχνίδια της παλιάς σχολής όπως tetris και τένις.
Ενώ ερευνητές σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να κάνουν τους μικρότερους και ταχύτερους επεξεργαστές υπολογιστή, ο Newman είναι ικανοποιημένος που πηγαίνει προς την άλλη κατεύθυνση. Όταν τον ρώτησα πόσο γρήγορα θα μπορεί να τρέξει ο μέγα-επεξεργαστής, απάντησε ότι θα είναι «αρκετά αργός».
«Η υψηλότερη ταχύτητα που θα έχει είναι περίπου 20 kilohertz» εξήγησε ο Newman, την ώρα που η ταχύτητα σε ένα μέσο υπολογιστή με επιφάνεια εργασίας είναι περίπου 2.5 GHz. «Μπορούσα να εκτελώ μια εντολή κάθε δέκα δευτερόλεπτα, οπότε μπορείς πραγματικά να δεις πώς αλλάζει η λογική καθώς τρέχει» είπε ο Newman, υπογραμμίζοντας ότι ήθελε να κάνει «ορατή την εσωτερική λειτουργία ενός υπολογιστή».
«Θα επέτρεπε στους μαθητές να δουν τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στους μικρούς μαύρους μικροεπεξεργαστές»
Τέλος, ο Newman είπε ότι θα ήταν υπέροχο εάν ένα εκπαιδευτικό ινστιτούτο ή ένα μουσείο έπαιρνε τον γιγαντιαίοι επεξεργαστή, διαφορετικά θα πρέπει απλά να το αποσυναρμολογήσει και να το βάλει στην αποθήκη.
«Θα επέτρεπε στους μαθητές να δουν τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στους μικρούς μαύρους μικροεπεξεργαστές [από τους κανονικούς υπολογιστές] και θα τους έδινε άποψη από το εσωτερικό των αντικειμένων που χρησιμοποιούμε» είπε. Στην πραγματικότητα, ο Newman υποψιάζεται ότι το γιγαντιαίο μαραφέτι του στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγάλο για τέτοιου είδους χρήσεις αλλά ελπίζει ότι μπορεί να εμπνεύσει παρόμοιου είδους Κάντο Μόνος Σου hardware πρότζεκτ.
Ο Newman είπε ότι καθώς οι φίλοι του ήταν όλοι από παρόμοιο υπόβαθρο και εμπόριο, ήταν πραγματικά πολύ υποστηρικτικοί των σχεδίων του να κατασκευάσει ένα γιγαντιαίο επεξεργαστή. «Ενθουσιάστηκαν πολύ με την ιδέα, αλλά πιστεύουν επίσης ότι είναι παλαβή» είπε. «Περιμένουν ότι θα είναι αρκετά όμορφο –μπορεί να απογοητευτούν, αλλά αυτό είναι μέρος του τι προσπαθώ να πετύχω. Μπορεί να δουν την έλξη της προσπάθειας να δει κανείς τι συμβαίνει στο εσωτερικό αυτών των συσκευών».