FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

Ik stuurde mijn exen een Tikkie voor de kosten van m'n anticonceptie

Want het is eigenlijk best vreemd om de verantwoordelijkheid hiervoor in z’n geheel bij vrouwen neer te leggen.
Foto eigendom van de auteur
Foto eigendom van de auteur 

Tot mijn 21e werd mijn anticonceptiepil vergoed uit de basisverzekering. Maar zodra je 21 bent stopt deze vergoeding, en dus betaal ik sinds 2 jaar zelf voor de pil. Hoe duur anticonceptie is, verschilt per middel: de Microgynon 30 is een van de meest gebruikte pillen en kost net geen 30 euro per jaar. Een spiraaltje zit tussen de 70 en 150 euro, en als je het door een gynaecoloog wil laten plaatsen, kost dat tussen de 250 en 500 euro.

Advertentie

De pil is het meest gebruikte anticonceptiemiddel in Nederland: 64 procent van de vrouwen tot 25 jaar slikt de pil, en volgens het CBS slikt 37 procent van de vrouwen tussen de 18 en 45 de pil. Als de pil helemaal jouw ding is en je dit tot de overgang blijft gebruiken, in totaal zo’n 30 jaar lang, dan ben je dus in ieder geval 900 euro kwijt. Geen schokkend bedrag, maar vaak wel een bedrag dat een vrouw in haar eentje betaalt.

Rutgers, kenniscentrum over seksualiteit, startte eerder deze week de campagne Gedeelde verantwoordelijkheid voor anticonceptiegebruik’, met de intentie om anticonceptie ook een mannenzaak te maken. De verantwoordelijkheid en de kosten liggen te vaak bij vrouwen, vinden ze: “Vaak wordt van meisjes en vrouwen verwacht dat zij maatregelen nemen als ze nog geen kind willen. (…) Zij moeten naar een arts, op gezette tijden aan hun anticonceptie denken, en hebben mogelijk last van bijwerkingen. (…) Mannen hebben vooral de lusten van seks, terwijl het voorkomen van onbedoelde zwangerschap natuurlijk net zo goed de verantwoordelijkheid is van mannen.”

Voor mannen en jongens blijven de mogelijkheden nog erg achter: de mannenpil is al jaren in aantocht maar is nog niet op de markt, en daarnaast bestaan er condooms. Ook daarover is de campagne van Rutgers helder: “En dan zijn er ook mannen die liever zonder condoom willen vrijen, waardoor de bescherming tegen zwangerschap volledig bij de vrouw komt te liggen.”

Advertentie

Ik wil nog lang geen baby’s, dus slik ik al sinds mijn veertiende de pil. Nog nooit was er ook maar één jongen met wie ik het bed deelde die vroeg of hij misschien kon meebetalen aan mijn anticonceptiekosten – wat eigenlijk best vreemd is, want zij wilden net zo goed nog lang geen vader worden. Soms kwam er een condoom tevoorschijn, maar vaak ook niet; ze gingen er wel vanuit dat ik het had geregeld.

Daarom leek het me een goed idee om de mannen met wie ik de afgelopen twee jaar (sinds ik zelf moet betalen voor de pil) het bed heb gedeeld een Tikkie te sturen voor de gemaakte anticonceptiekosten. Geen hoog bedrag – na een zorgvuldige berekening heb ik de pil-kosten van de afgelopen twee jaar verdeeld onder mijzelf, een ex met wie ik lange tijd het bed heb gedeeld, en een aantal onenightstands, scharrels en andere mannen met wie ik seks heb gehad.

Van drie exen kreeg ik een begripvolle reactie. Zij vonden dat ik een goed punt had en stortten inderdaad het geld, 1 euro 50 per persoon, op mijn rekening.

Een andere jongen betaalde wel, maar vroeg ook of dit soms “de nieuwe vorm van emancipatie was”. Hij vond het een beetje overdreven dat ik hiervoor een Tikkie stuurde en vond “dat we in bepaalde dingen een beetje doorslaan”. Ook vroeg hij hoe het zat met de kosten die hij in z’n leven heeft gemaakt voor condooms. Uit onderzoek van Rutgers blijkt dat bij losse contacten vier op de tien jongeren geen condoom gebruikt, en vaak gebeurt dit omdat ervan uit wordt gegaan dat de vrouw wel de pil zal slikken of een spiraal heeft. Maar natuurlijk is het een goed idee voor mannen om in ieder geval door condooms te kopen – en te gebruiken – bij te dragen aan anticonceptiekosten.

Advertentie

De jongen met wie ik de afgelopen twee jaar het meest het bed heb gedeeld, stuurde ik een Tikkie van 12 euro. Toen ik vertelde dat het me een goed idee leek om de kosten voor het niet krijgen van een baby te delen, zei hij dat hij er nog nooit op die manier over na had gedacht. En dat hij het een prima idee vond om mee te betalen. Zijn begripvolle reactie kon ik zeer waarderen – nog steeds gaan we regelmatig met elkaar naar bed, en het is goed om te weten dat deze man zijn verantwoordelijkheid wil nemen voor iets waar we samen van profiteren. Een man naar m’n hart én bed.

Tot zover de mannen die mijn actie konden waarderen. Natuurlijk waren er ook een paar die het maar idioot vonden of mijn bericht gewoon negeerden. Maar veel raarder werd het toen ik, vlak na het versturen van de Tikkies, gebeld werd door een onbekende vrouw die mij waarschuwde dat er in verschillende groepsapps screenshots rondgingen van mijn verzoek. Een van de jongens, die overigens niets aan mij had laten weten en de 1,50 niet heeft betaald, vond het blijkbaar zo grappig dat hij dit wilde delen met zijn vrienden.

En zo begon mijn Tikkie-actie een eigen leven te leiden, want ik kreeg in de week die volgde meerdere berichten van zowel bekenden als onbekenden, die me vroegen ‘wtf ik aan het doen was’. Op Instagram reageerde iemand die ik niet ken onder een van mijn foto’s 'of er niet een crowdfundingactie begonnen moest worden voor mijn voorbehoedsmiddelen'. Ook kreeg ik uit het niks een bericht van een jongen die dacht beter te weten met wie ik naar bed was geweest dan ikzelf – hij stuurde een naam van iemand die ik zou zijn vergeten.

Als klap op de vuurpijl kreeg ik van een aantal wildvreemden, die ik natuurlijk géén Tikkie had gestuurd, ook 1,50 op mijn rekening gestort. Dat was weer een totaal onverwachte wending in het verhaal, maar betekende vooral meer geld voor het goede doel waar ik mijn Tikkie-geld aan heb gedoneerd: onderzoek naar de mannenpil. Dus mochten de anonieme donateurs dit lezen: bedankt.

Concluderend kan ik zeggen dat een aantal mannen door mijn Tikkie-actie zijn gaan inzien dat het best logisch is om de kosten voor anticonceptie te delen, en dat het eigenlijk vreemd is om de verantwoordelijkheid hiervoor in z’n geheel bij vrouwen neer te leggen. Dat biedt hoop voor een toekomst waarin anticonceptie óók een mannenzaak wordt.

Het totaalbedrag van iets meer dan dertig euro heb ik gedoneerd aan de Parsemus Foundation, een Amerikaanse stichting die onderzoek doet naar de mannenpil. Hopelijk, voor mij én de mannen, hoef ik dan volgend jaar niet weer Tikkies te versturen.