Henry van Loon werd per ongeluk volwassen in een Eindhovense cel

In onze serie ‘Het VICE Interview’ stellen we elke keer ietwat ongemakkelijke en zeer uiteenlopende vragen aan beroemde en/of interessante mensen. In deze aflevering spreken we cabaretier en acteur Henry van Loon over staatshulp voor vliegmaatschappijen, zijn liefde voor West Side Story en hoe hij z’n achttiende verjaardag vierde in een politiecel.

VICE: Wat vind jij het leukste aan het internet?
Henry van Loon: Ik wil eigenlijk zeggen dat alles makkelijk en snel te vinden is, maar dat wordt steeds moeilijker. Mijn wasmachine is bijvoorbeeld kapot en ik weet precies wat ik nodig heb – een paar schroefjes en een plastic dingetje – maar het is een crime om het ook daadwerkelijk te vinden. Er is zoveel keus en je moet eerst door een pagina vol reperateurs scrollen. Vroeger was het makkelijker: gewoon in God geloven en hopen op het beste.

Wat is de grootste daad van verzet die jij ooit hebt gepleegd?
Ik zat op m’n achttiende verjaardag in de gevangenis, wat de eerste en laatste keer was. Het was een beetje in de Jackass-periode, dus mijn vrienden en ik waren elkaar ook de hele tijd aan het slaan. Toen we een avond in Eindhoven op stap waren, werd mijn vriend Michel opgepakt omdat hij me op m’n gezicht sloeg. De politie had dat gezien en hij werd direct met z’n handjes op de rug in een busje geduwd. Daar werd ik erg kwaad van, en zei ik tegen een vrouw op een politiepaard dat hij godverdomme niets gedaan had, jonge! Is gewoon menne maat Michel!

Uiteindelijk heb ik die agent uitgescholden, waarna ik ook werd opgepakt en een hele hoge boete kreeg. Volledig terecht. Ik moest een nacht de cel in, in Eindhoven. Ik zat daar met een New Kids-achtig type. Ik heb mezelf wel een paar keer opgedrukt in die cel, omdat ik dacht: ik ben er nu, en ik kom hier waarschijnlijk nooit meer terecht. De volgende dag kwam mijn hele familie naar Brabant om mijn achttiende verjaardag te vieren, terwijl ik net vrij was.

Zijn er complottheorieën waar je in gelooft?
Ik geloof wel dat er een enorme lobby is waar ik het fijne niet van weet. Bijvoorbeeld nu, dat KLM wel mag vliegen, maar heaters?! Nee joh, vind ik saai! De lucht in met die kist! Ik snap dat er veel banen mee gemoeid zijn, en economische belangen, maar ik denk wel dat er hier mensen privé sms’jes over sturen. Ze presenteren het aan ons als ‘we moeten dit doen, anders gaat het mis’, maar ze kunnen ook gewoon zeggen ‘eh ja, jongens, de directeur van dit bedrijf is een maatje van me waar ik mee heb gestudeerd en zodoende gaan we toch gewoon vliegen anders loopt hij te veel geld mis’.

Wanneer zei je voor het laatst tegen jezelf ‘ik ga nooit meer drinken’.
Vroeger zei ik het heel vaak, maar de laatste jaren is dat veel minder. Ik ben bijna veertig, wat stokoud is, maar toen ik begin twintig was had ik het gevoel dat ik nooit hoefde te slapen. Ik was toen vol bezig in comedyclub Toomler, en die naborrel duurde vaak tot het weer licht was. En dan de volgende dag weer in een café zitten, om na te denken en nieuwe dingen te schrijven. Oké, dat is niet helemaal waar, maar dit is wel hoe ik het romantiseer als ik nu heb gedronken en daar dan twee dagen mee zit.

Maak de volgende zin af: ‘het grootste probleem met jonge mensen van tegenwoordig is…’
Ik wil geen zure oude vent zijn. Ik rij nu de stad in, en dan zie ik allemaal jonge mensen om wie de hele wereld draait. Ze rijden door rood, uit alles straalt een enorm ego. Maar ik mag daar absoluut niks over zeggen, want ik had dat zelf nog veel erger. Zoals ik zei was ik toen alleen maar bezig met comedy, en iedereen moest naar mij kijken. Alles draaide om mijn proces en om wat ik te zeggen had. Ik dacht ook: waarom hebben oude mensen in godsnaam zoveel geld? Kopen ze een Porsche, of een boot, terwijl ik dat geld wilde om te kunnen genieten van hoe jong ik was. Nu denk ik: het is maar goed ook dat jongeren geen geld hebben, maar dat het nu voor mij is.

Van welke film of serie moet jij erg hard janken?
West Side Story. Ik zag die film als jonge jongen op de bank in Oirschot, en ik moest zo grienen ineens. Ik weet het niet, maar dit heeft een soort plek in m’n hoofd gegraven. Ja, jezus man, het is zo mooi. Technicolor en zoetsappig, maar het is zo sentimenteel. Goed om af en toe op te zetten en expres te zwelgen.

Wat is de belangrijkste les die jij van je ouders hebt geleerd?
Geven en nemen, denk ik. Als kind neem je alleen maar alles, en geef je stront. Nu ik zelf vader word, denk ik weleens na over de hele ‘doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’-cultuur’ die in Nederland en vooral Brabant heerst. Ik denk dat je daar vlak van wordt, en dat het een soort stimulans is voor middelmaat. Maar aan de andere kant ben ik wel blij dat ik wel heb geleerd om gewoon af en toe een beetje normaal te doen.

Welke docent heeft jou getekend voor het leven?
Oei, welke niet? Ik heb wel echt een heel gênant verhaal. Vroeger, ik denk dat ik veertien was, gaven we briefjes heen en weer in de klas. Met scheldwoorden, of tekeningen – meestal van piemels. Op een dag daagden we elkaar uit om de vagina van de juf te tekenen. Dat was leuk, tot de betreffende juf Henry en Sjef naar voren riep om de briefjes te laten zien. Jezus man, ik denk hier nog wel eens aan op willekeurige momenten, en dan schaam ik me zo. Grapjes erover maken is nu de enige manier om er mee om te kunnen gaan.