Eindelijk is het zover: de bomen verliezen langzamerhand hun bladeren, de Hollandse moesson-tijd is aangebroken en je kan weer warme chocomelk bestellen zonder over te komen als een volledige koekwaus. Herfst betekent óók dat je van 21 tot en met 30 september zonder schuldgevoel elke seconde van de dag je broek kan slijten op de stoelen van het Nederlands Film Festival. Het enige nadeel is dat je op het NFF honderden films kan kijken, terwijl je dag maar vierentwintig uur heeft. Gelukkig voor jou hebben we een selectie van vier films gemaakt, waarvan wij vinden dat je die zeker moet zien.
VICE host op dinsdag 27 september een eigen avond in het Louis Hartlooper Complex 1 in Utrecht. We laten jullie onze vier favoriete korte films zien en na afloop gaan we in gesprek met de makers. Om bij dit feest aanwezig te zijn kun je hier een kaartje kopen.
Videos by VICE
Deze films krijg je te zien:
Het kamp
In Het Kamp, een korte film gebaseerd op een verhaal van Maartje Wortel, wil de dertigjarige Robin graag leren houthakken. Daarom besluit ze de stad te verlaten om in het bos een cursus te volgen. Wanneer ze aankomt in het tentenkamp blijkt ze de enige vrouw te zijn – tot grote horror van de mannen. Robin wil gewoon graag bomen omhakken, maar voor de mannen is houthakken veel meer dan hakken alleen. Wanneer het getreiter van de mede-curisten niet ophoudt, ontploft Robin.
Diafonie
In tijden van een pandemie, is muziek een van de weinige zalfjes om de pijn te verlichten. In de animatiefilm Diafonie hoor je de verhalen van drie verschillende mensen bij wie corona er flink heeft ingehakt, en luisteren we naar een interpretatie van de muziek die hen in donkere tijden tóch een vleugje vreugde heeft gebracht.
Diep in de Nacht
In Diep in de Nacht volg je Mens, gespeeld door MEROL, die zich de pleuris verveelt in haar kleine kamertje, tot ze de nacht in wordt gelokt door haar alter ego Blauw. Ze belandt bij vampieren in drag, in een seksclub, wordt verliefd, maakt nieuwe vrienden en vindt een… witte kat met een blauwe hanenkam? En dat allemaal in de vorm van, jawel, een discopoptechno-musical. Kortom: dit is de film waarvan je niet wist dat je die nodig had.
La Última Ascensión
Rowin, een visser in een dorpje in Curaçao, worstelt met de dood van zijn vader. Ook het vissen gaat niet helemaal lekker. Dat verandert wanneer hij een mysterieuze verschijning in de vorm van een inheemse man ontmoet. Niet alleen kan hij dankzij de komst van zijn nieuwe vriend plots veel gemakkelijker vissen binnenhalen, maar ook leert hij aan de hand van oeroude rituelen het verleden én de toekomst te omarmen.