Seks

We spraken een darkroomontwerper over hoe je de perfecte sekskelder bouwt

darkroom amsterdam

Als je op de hoogte wil blijven van onze beste stukken zonder je suf te scrollen, schrijf je dan in voor onze wekelijkse nieuwsbrief.

Club Church, de gayclub in de Kerkstraat in Amsterdam, heeft iets te vieren: vanavond wordt de nieuwe darkroom feestelijk geopend. Dat is natuurlijk leuk nieuws, maar toen ik het hoorde, dacht ik bij mezelf: waarom moet een club eigenlijk een nieuwe darkroom? Je ziet niks? Wat komt er eigenlijk allemaal kijken bij het maken van een darkroom?

Videos by VICE

Daarom sprak ik af met ontwerper Jonathan Ho. Hij weet alles over de nieuwe darkroom van Club Church, want hij heeft het ontwerp gemaakt.

Het is misschien het laatste wat je zou verwachten, maar volgens Ho is licht het allerbelangrijkst in een darkroom. “Toen ik aan bezoekers en de eigenaren vroeg wat ze graag wilden veranderen aan de oude darkroom, zei de ene helft dat het er te licht was, en de andere helft vond het juist te donker. Je wil dat de lichamen net genoeg uitgelicht worden, zodat ze goed tot hun recht komen. Het licht mag niet van onderen komen, want dan krijgen de mensen spookachtige gezichten, maar licht dat van bovenaf komt is ook niks.”

Daarom baadt de nieuwe darkroom in een subtiel schemerlicht. Een groot kruis waar iemand aan vastgebonden kan worden geeft een paarse gloed af, en in de sekscabines en op de toiletten is het licht rood. Het schijnsel wordt gefilterd door moderne glas- in loodramen, want de darkroom heeft uiteraard een kerkelijk thema.

“Op de ramen zie je afbeeldingen van de meest homo-erotische scènes uit de kunst van de middeleeuwen en de renaissance,” vertelt Ho. De condoombakjes en de rekjes waar je je bierflesje in kunt zetten zijn gebaseerd op bijbelhouders en de roosters van biechtstoelen.

1566565906656-darkroom4

Niet alleen de esthetiek van de kerk, maar ook de oorspronkelijke functie van de kerk komt terug in het ontwerp. “De kerk als instituut krijgt de laatste tijd veel kritiek. Maar als je naar de geschiedenis van kerkgebouwen kijkt, waren ze oorspronkelijk bedoeld als een plek voor de gemeenschap. Ik heb geprobeerd om dat idee door te voeren. Wat ik leuk vind aan deze club, is dat er elke avond een totaal andere subcultuur of publiek is. Hoe ontwerp je een ruimte die de behoeften van al deze individuen kan faciliteren? Laatst was hier een benefiet voor vluchtelingen. Eén van de vrijwilligers legde allemaal kussentjes op dit seksmeubel. Fantastisch: het werd een bank waar mensen op konden zitten om te praten. Die mensen hadden geen idee wat hier normaal gesproken gebeurt. Kerken werden zo ook op verschillende manier gebruikt door de gemeenschap.”

1566565939517-darkroom11

Nadat Ho me heeft rondgeleid, gaan we in de orgiezaal van de gloednieuwe darkroom zitten, op een groot blauw seksbed. Het ruikt naar schoonmaakmiddel – de darkroom is officieus reeds geopend, gisteren was er een feest. Ik vraag Ho hoe hij aan deze klus is gekomen. Het blijkt per ongeluk: “Het was nooit mijn plan om darkrooms te ontwerpen.”

Ho studeerde industrieel ontwerp met een specialisatie in meubels, en een paar jaar geleden heeft hij zijn master gehaald op de Design Academy in Eindhoven. Hij studeerde af met fetisjkleding, gloryholegordijnen en sportschool-achtige seksmeubels; een poëtisch en filosofisch commentaar op het concept ‘mannelijkheid’.

“De afstudeerprojecten van veel van mijn vrienden kwamen terecht in chique kunstgalerieën, maar dat van mij werd niet opgepikt. Ik dacht: wat moet ik nou met al die spullen?” Toen hij zijn hele collectie meubels kon verkopen aan de Belgische fetish-pride, een van de grootste jaarlijkse fetisjbeurzen ter wereld, opende zich een hele nieuwe markt: de seksindustrie. “Later, toen ik als bezoeker een keertje in Club Church was, vertelde de eigenaar dat ze een nieuwe darkroom wilden. Ik zei: dat kan ik wel!”

1566565966554-darkroom13

Ho liet zijn esthetische visie los op de donkere krochten van de seksclub. “Veel ideeën uit mijn afstudeerproject zitten in de darkroom verwerkt, maar nu vanuit een praktisch perspectief. Dat hele conceptuele is in de echte wereld niet boeiend. Niemand die hier komt is erin geïnteresseerd dat ik het patriarchaat wilde slopen met een meubelstuk. Onbewust krijgen ze de betekenis wel mee, denk ik, maar uiteindelijk moet je als ontwerper gewoon samenwerken met bedrijven om ruimtes te bouwen waar mensen zich comfortabel voelen.”

1566566006992-darkroom5

De architectuur staat in dienst van de beleving, en uiteindelijk is Ho erg blij met hoe zijn werk terecht is gekomen. “Het is het leukst als je ontwerpen worden gebruikt zoals ze zijn bedoeld. Niets is zo verdrietig als een stoel die stof staat te happen in een witte ruimte.”

Van ontwerpen die niet in een steriele white cube , maar in een darkroom terechtkomen wordt behoorlijk wat geëist. “Alles moet tegen een stootje kunnen, het is tenslotte geen huiskamer,” zegt Jon. “De kussens van het seksmeubel waar we nu op zitten zijn bekleed met hetzelfde spul dat op operatietafels ligt. Sperma is een agressieve stof, en bijvoorbeeld poppers zijn bijtend en zuur. Ik heb het meubel opgebouwd uit verschillende panelen zodat niet meteen het hele ding vervangen hoeft te worden als er een keer één onderdeel stuk gaat. Dat is op de lange termijn goedkoper, en je hebt minder afval.”

1566566025322-darkroom1

Verder is Ho uitgegaan van de menselijke anatomie. “Er zijn maar een paar posities waarmee een mens kan seksen, dus daaromheen probeer je je ontwerp te bouwen.” Hij klopt met zijn knokkels op het meubel. Het zit ergens tussen een bank en een bed in, met kussens op verschillende hoogtes. “Dit meubel heeft verschillende niveaus, want wat is een goede hoogte om te neuken? Je hebt lange en korte mensen, en die moeten allemaal seks met elkaar kunnen hebben. Je probeert zoveel mogelijk standjes mogelijk te maken voor zoveel mogelijk mensen. De verschillende ruimtes zijn ook goed voor verschillend gebruik. Hier kun je gewoon een grote orgie houden. In die cabines is het één op één. En daar bij het kruis kunnen mensen elkaar zoenen en aaien.”

Ho heeft een heleboel scenario’s bedacht, dus ook lullige scenario’s. “Je zal maar over iemand struikelen die op zijn knieën een lul zit af te zuigen. Dat soort ongelukjes wil je natuurlijk voorkomen.” Hij maakte tientallen technische tekeningen van de ruimte, om de ideale balans te creëren tussen loopruimte en plekken om te neuken. De grond is subtiel verlicht. Het personeel kan de sloten van de sekscabines vanaf de buitenkant openmaken “Dat is fijn als er iemand out ligt te gaan.”

Er hangen overal bakjes met condooms, want ook onbeschermde seks is een ongelukje dat je beter kunt voorkomen. “Ik hoorde laatst over een andere darkroom met een toezichthouder, maar dat is onzin. De ruimte zelf moet mensen uitnodigen op een verantwoordelijke manier hun fantasieën uit te leven.”

1566566045188-darkroom2

Weinig ontwerpers komen uiteindelijk in de wereld van de darkrooms terecht, al zegt Ho dat de belangstelling groeit. “Er is de laatste tijd interesse in safe spaces in de kunst. Op de Biënnale van Venetië was een expo over cruisen, gebaseerd op wat een darkroom ooit was: een plek waar homo’s elkaar konden ontmoeten, toen homoseksualiteit nog illegaal was. Maar zelf ben ik meer geïnteresseerd in wat een darkroom zou kunnen zijn.”

Ho komt soms kijken tijdens feestjes, om te zien hoe het erbij staat. “Dat is mijn grootste plezier. Het is zo’n luxe om te zien hoe mensen zich hier vermaken, terwijl ze zich er niet van bewust zijn dat het ontworpen is. Toen ik ooit begon met industrieel ontwerp, zei mijn docent: ‘Je moet niet verwachten dat je beroemd wordt. Het is een anonieme baan.’ Ergens vind ik dat wel sexy. Het is fijn om te weten dat je deze mensen stiekem hebt beïnvloed, terwijl ze zelf geen idee hebben.”

1566566068030-darkroom9

De opening wordt volgens de eigenaar een gezellig feest waar iedereen welkom is, met drankjes, muziek en “lekker veel seks”. Meer info vind je hier .