O Fred Phelps Μόλις Πέθανε

Kοινοποίηση

Illustration by Victoria Sin

Λοιπόν, ο Fred πάει να ζήσει με τον μεγαλύτερο εχθρό κάθε αδερφής στον ουρανό. Η Αμερική θρηνεί. Οι σημαίες του ουράνιου τόξου κυματίζουν μεσίστιες. Πραγματικά, δεν μπορείς να υπερεκτιμήσεις πόσο ταραγμένο είναι το έθνος. Ποιος, για παράδειγμα, έχει απομείνει για να κατουρήσει πάνω στους νεκρούς στρατιώτες της χώρας; Είναι ευθύνη που θα πρέπει να επωμιστούν όλοι από κοινού.

Videos by VICE

Το λυπηρότερο όλων είναι ότι πέρασε τις τελευταίες μέρες του αποξενωμένος ακόμα κι από τις δυο ντουζίνες ανθρώπους τους οποίους είχε κάνει έργο ζωής να κρατήσει άβουλους και σιωπηλούς. Αφορισμένος από την εκκλησία του και συναισθηματικά εξορισμένος από το 99,9% της ανθρώπινης φυλής, ο Fred Phelps πέθανε τόσο μόνος όσο είναι δυνατό για έναν άνθρωπο. Τον λυπόμαστε για τον ζοφερό χωρίς κίνητρο θυμό του, αλλά τουλάχιστον ας τον θυμόμαστε όπως θα ήθελε: ως έναν ψυχωτικό, σαδιστή καταστροφέα ζωών και πάνω από όλα έναν άτιμο. Σίγουρα δεν ήθελε τη λύπησή σας, όπως θα δείξει ο κατάλογος της ασχήμιας που ακολουθεί.

ΚΑΠΟΤΕ ΑΝΑΤΙΝΑΞΕ ΕΝΑ ΣΚΥΛΙ ΑΛΣΑΤΙΑΣ ΜΕ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ

Φράση από τον αποξενωμένο γιο του Mark Phelps: «Μια από τις πρώτες μου αναμνήσεις είναι ο μεγάλος γερασμένος Γερμανικός Ποιμενικός που ανήκει στους γείτονές μας. Μια μέρα ήταν στην αυλή μας και ο πατέρας μου βγήκε έξω και το ανατίναξε με την κυνηγετική καραμπίνα».

ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ: ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΠΙΣΗΣ ΒΡΑΒΕΙΑ ΑΠΟ ΟΜΑΔΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Πριν να γίνει ο Fred Phelps, άβαταρ του κακού στον αληθινό κόσμο, υπήρχε ο Fred Phelps, ένας σεβαστός δικηγόρος αστικού δικαίου. Ο Phelps ήταν γνωστός ως εύγλωττος, αποφασισμένος αντίπαλος και ο ίδιος ενάρετος, γκρινιάρης βάτραχος που υπνώτιζε το μικρό κοπάδι του όταν έγινε ιεροκήρυκας ήταν που υπνώτιζε τους ενόρκους. Η Phelps Chartered Law, η δικηγορική εταιρεία που εξακολουθεί ακόμα να φέρει το όνομά του, διατηρεί γραφείο στο κέντρο της Τοπέκα, στο Κάνσας.

«Μεγάλωσα στο Μισισιπή. Ήξερα ότι ήταν λάθος ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζονταν εκείνους τους μαύρους ανθρώπους. Ενστικτωδώς γνώριζα ότι ήταν ενάντια στο θέλημα του Θεού» θυμήθηκε αυτός του οποίου το εκκλησίασμα μια φορά διαμαρτυρήθηκε στη διάρκεια της κηδείας ενός δολοφονημένου εφήβου.

Εν μέρει επειδή η δουλειά ήταν λίγη, ο Phelps αναλάμβανε υποθέσεις που κανείς άλλος δεν θα ακουμπούσε. Στην Τοπέκα της δεκαετίας του 1960, εάν ήσουν μαύρος και προσπαθούσες να μηνύσεις τον εργοδότη σου για καταχρηστική απόλυση, το πιο πιθανό ήταν ότι θα σου συνέστηναν να συμβουλευτείς τον Fred Phelps. Ήταν τόσο πετυχημένος που κέρδισε βραβεία από τη NAACP για όλη αυτή τη δουλειά που έκανε για την φυλετική ισότητα.

«Έκανε περιουσία από όλες αυτές τις υποθέσεις» είπε ο Joe Douglas Jr, ο έγχρωμος πρώην αρχηγός της πυροσβεστικής στην Τοπέκα και επί μακρώ ακτιβιστής για τα πολιτικά δικαιώματα. «Όλες οι επιχειρήσεις τον μισούσαν γιατί ήταν τόσο πετυχημένος. Πιστεύω ότι αν έκαναν διακρίσεις κατά των Αρειανών, θα αναλάμβανε αυτές τις υποθέσεις. Θα μπορούσε να βγάλει λεφτά».

ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟΣ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

Πολλοί πρώην πελάτες τα έχασαν όταν ο Phelps επανεφηύρε τον εαυτό του ως τον πιο μισητό άνθρωπο στην Αμερική. «Τον βλέπω εκεί έξω και ακούω το δηλητήριο που βγαίνει από το στόμα του» σημείωσε ο Joe Douglas. «Εάν με είχες ρωτήσει τη δεκαετία του ’60 εάν θα μπορούσε να το κάνει αυτό, θα σου είχα πει ποτέ».

ΉΤΑΝ ΕΝΑΣ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΗΣ

Τη δεκαετία του ’60, ο Fred Phelps δεν ενδιαφερόταν για να ενεργοποιεί, συντονίζει και να εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Ήταν αυτό το άλλο, το λιγότερο ελκυστικό πλάσμα: ο μέσης τάξης, σεμνότυφος, εγκρατής, ημινόμιμος τοξικομανής που χρησιμοποιούσε συνταγογραφούμενα ψυχοτονωτικά για να αντέχει τη μέρα και βαρβιτουρικά για να κοιμάται τη νύχτα. Τελικά, όμως, ολόκληρο το σύστημα του κατέρρευσε. Μια μέρα, απλώς δεν ξύπνησε. Κλήθηκε ασθενοφόρο και μετέφερε τον σε κωματώδη κατάσταση Phelps για μια εβδομάδα στο νοσοκομείο. Αυτό συνέβη στις αρχές του 1968. Η κα Phelps είπε στα παιδιά της ότι ο μπαμπάς είχε πάθει αλλεργία.

ΉΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΩΕΙ

Μετά το διάστημα που πέρασε στο νοσοκομείο, ο Phelps επέστρεψε, απεξαρτήθηκε και έπειτα, έπεσε με τα μούτρα σε μια σχεδόν αυτοκτονική νηστεία όπου έπινε μόνο νερό για 47 μέρες, πράξη που ίσως ήταν αποκαλυπτική για το ποιος ήταν. Το βάρος του έπεσε από τα 101 στα 57 κιλά.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΑΒΟΛΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΦΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ FRED PHELPS ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΟΥ JON MICHAEL BELL «ΕΘΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΙΣΕΙ»
«Ο Mark θυμάται την οικογένεια να επιστρέφει μια φορά και να βρίσκει τον πάστορα Phelps να κάνει τζόκινγκ γύρω από το τραπέζι της τραπεζαρίας, χτυπώντας τον γιο του Nate, που έκλαιγε με αναφιλητά, με το κοντάρι μιας σκούπας. Ενώ το έκανε αυτό, εναλλάξ έφτυνε το τρομαγμένο παιδί και γελούσε χαιρέκακα με το ίδιο γέλιο που ενοχλούσε τόσο αυτούς που τον έβλεπαν στην τηλεόραση».

ΓΙΟΡΤΑΣΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΟΥ
Το 1970, η Debbie Valgos ήταν ένα γλυκό ντόπιο κορίτσι το οποίο είχε την ατυχία να ερωτευτεί τον Fred Phelps Jr. Το ζευγάρι προσπάθησε να το σκάσει αλλά ο μπαμπάς Fred τους έπιασε. Ελήφθησαν πειθαρχικά μέτρα, αλλά επετράπη στην Debbie να παρακολουθεί τις λειτουργίες στο Westboro  μαζί με τον νεαρό Fred Jr. Σε κάθε μια από τις λειτουργίες, από τον άμβωνα αποκαλούνταν πόρνη. Παρά το γεγονός αυτό, επανειλημμένως είχε ρωτήσει τον Fred τον πρεσβύτερο, τι χρειαζόταν να κάνει για να της επιτρέπεται να βλέπει τον γιο του. Όχι πολύ καιρό αργότερα, η Debbie μετακόμισε από την πόλη και το’χασε. Το 1972, πέθανε από υπερβολική δόση σπιντ, ενώ νωρίτερα εκείνο το βράδυ είχε καταναλώσει μισό μπουκαλάκι βαρβιτουρικά. Ήταν μόνο17 ετών.

Ο Mark Phelps λέει: «Θυμάμαι να επιστρέφω από το σχολείο στο σπίτι την ημέρα που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες και ο πατέρας μου κατέβαινε τα σκαλιά χορεύοντας, κουνώντας ρυθμικά τα γόνατα του και χτυπώντας παλαμάκια, τραγουδούσε: ‘Η πόρνη είναι νεκρή! Η πόρνη είναι νεκρή!’. Έκανε βόλτα γύρω από το σπίτι, τραγουδώντας ‘Η πόρνη είναι νεκρή’ και γελώντας με αυτό το μανιακό γέλιο που έχει».

Το 1994, ο Fred ισχυρίστηκε ότι δεν αναγνωρίζει το όνομα Debbie Valgos.

ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΤΑ ΤΣΟΥΛΑΚΙΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Η εβδομάδα που ο Fred Phelps μετατράπηκε από σκληρός και συγκρουσιακός σε θεόμουρλος και διαβολικός ήταν το 1977. Το γεγονός αφορούσε μια παράξενη και απερίσκεπτα περιττή κακόβουλη μήνυση. Μια στενογράφος δεν είχε καταφέρει να ετοιμάσει το απαραίτητο έγγραφο για μια από τις υποθέσεις του στην ώρα του. Έτσι ο Phelps αποφάσισε να την μηνύσει για τα έξοδα της υπόθεσης που είχε χάσει – 1.450 ευρώ συν 14.500 ευρώ για παραδειγματική αποζημίωση.

Το όνομα της ήταν Carolene Brady. Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Phelps την ανέβασε στο εδώλιο για τρεις συνεχόμενες μέρες, την κήρυξε εχθρική μάρτυρα, την προπηλάκισε προφορικά ασταμάτητα. Και δοκίμασε κάθε νομικό τερτίπι που υπάρχει στα βιβλία για να μετατρέψει τη δίκη σε παρωδία δίκης για το χαρακτήρα της, καλώντας τους πρώην εραστές της και προφανώς βαπτίζοντας την «τσούλα». Όταν έχασε, αμέσως έκανε αίτηση επανεκδίκασης. Αλλά οι περιφερειακές αρχές τον είχαν στο μικροσκόπιο και όταν παραποίησε μερικές από τις μαρτυρικές καταθέσεις για την επανεκδίκαση, είχαν την ευκαιρία που χρειάζονταν. Του απαγόρευσαν να δικηγορεί για δύο χρόνια.

ΜΗΝΥΣΕ ΤΑ SEARS ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ,  ΕΓΙΝΕ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΓΙΑ ΤΑ SEARS
Το 1974, ένας ολοένα και πιο οπορτουνιστής Phelps φαινόταν να εκσπερματώνει μια νέα αγωγή κάθε 6,5 λεπτά. Όταν το μοντέλο μιας τηλεόρασης που οι γιοι του είχαν αγοράσει από το Sears με δόσεις αλλά χωρίς να μπορούν να την πάρουν παρά μετά την εξόφληση, εξαντλήθηκε την ημέρα που έγινε η τελευταία πληρωμή, κατέθεσε αγωγή κατά της εταιρείας ύψους 36,5 εκατομμυρίων ευρώ για λογαριασμό οποιουδήποτε δεν κατάφερε να πάρει την τηλεόραση/πλυντήριο πιάτων/όπλο στην ώρα του.

Κι επειδή αυτό έγινε στην Αμερική, η νομική διαμάχη α) συνεχίστηκε για έξι χρόνια β) στοίχισε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια γ) κατέληξε σε νίκη για τον Phelps, παρόλο που το ποσό που πήρε ήταν τελικά 43,5 ευρώ, δηλαδή λιγότερα από το κόστος της τηλεόρασης που προσπαθούσαν να αγοράσουν: 91,4 ευρώ.

Για κάποιο λόγο, μέσα σε όλη αυτή την ταραχή, δεν πήραν ποτέ την τηλεόραση.

ΜΗΝΥΣΕ ΤΟΝ REAGAN: ΤΟΝ ΠΑΠΑ
Τη συνήθεια των καταχρηστικών αγωγών τη συνέχισε και τη δεκαετία του 1980. Οι αγωγές του έγιναν ακόμα πιο περίεργες. Αποφάσισε ότι θα μηνύσει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για το διορισμό πρεσβευτή στο Βατικανό, επειδή, είπε, αυτό παραβίαζε το όριο μεταξύ εκκλησίας και κράτους. Έχασε.

Ο FRED ΤΡΑΒΗΞΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΟΤΑΝ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ MATTHEW SHEPHERD, ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΗ ΟΜΟΦΟΒΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
Ο Phelps τότε έκανε αίτηση για άδεια κατασκευής και τοποθέτησης στην πόλη ενός χάλκινου αγάλματος που θα μνημόνευε την είσοδο του στην κόλαση. Του την αρνήθηκαν.

ΤΟ ΞΥΛΟ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΠΟΤΕ

Ο Phelps διοικούσε κυριολεκτικά με μια σιδερένια βέργα. Τακτικά χτυπούσε όλα τα παιδιά του, αλλά το πιο ακραίο παράδειγμα που μας έχει μεταφερθεί ήταν όταν σχεδόν σκότωσε τον Nate Phelps την ημέρα των Χριστουγέννων. Ο Nate και ο Mark είχαν κάνει το μοιραίο λάθος να αγοράσουν χριστουγεννιάτικα φωτάκια. Ο Fred δεν επέτρεπε τα Χριστούγεννα-ήταν βασικά κάτι παραπάνω από βλασφημία σοδομισμού. Για τα εγκλήματά του ο Nate έλαβε πάνω από 200 χτυπήματα με ένα σκεπάρνι. Τον έδερνε σε γύρους των 40 χτυπημάτων, εναλλακτικά με τον άλλο γιο τον Μαρκ, ο οποίος δεχόταν 20 χτυπήματα κάθε φορά για ελαφρώς μικρότερα εγκλήματα. Αργότερα ο Mark είχε πει «ήλπιζα πως θα έβγαινα νοκ άουτ ή ότι θα με σκότωνε… οτιδήποτε για να σταματήσει ο πόνος».

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΡΠΑΖΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ, ΕΠΕΙΤΑ ΕΠΑΝΕΙΛΛΗΜΕΝΩΣ ΜΕ ΤΟ ΓΟΝΑΤΟ ΤΟΥ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΑ ΑΧΑΜΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ, ΕΝΩ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΓΕΛΩΝΤΑΣ.

Συνέχισε να το κάνει αυτό ακόμα κι όταν ήταν σεξουαλικά αναπτυγμένοι έφηβοι. Λίγο περίεργο, Fred Phelps.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΜΙΑ ΥΨΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ
Μια μέρα, ο Phelps ανακάτευε λιωμένη σοκολάτα, όταν παρατήρησε ότι τα παιδιά θα έπρεπε να προσπαθήσουν να πουλήσουν τα απομεινάρια χαμηλής ποιότητας σοκολάτας στη γειτονιά. Τα παιδιά αναπήδησαν στην ευκαιρία να βγουν από το σπίτι. Αλλά δεν μπορούσαν να προβλέψουν ότι από εκείνη τη στιγμή και μετά, θα πήγαιναν σε όλη την Τοπέκα και έξω από αυτήν, τις καθημερινές από τις 3 έως τις 8 για να πουλήσουν βιομηχανικές ποσότητες γλυκισμάτων πόρτα-πόρτα.

Τα σαββατοκύριακα και στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, θα έβγαιναν έξω από τις 5πμ μέχρι τις 10μμ, για να πάνε έως την Ομάχα, το Σεντ Τζόζεφ, το Μιζούρι ή το Κάνσας Σίτι, με την μητέρα τους να τα μεταφέρει με το οικογενειακό αυτοκίνητο, ενώ ο μπαμπάς ήταν ελεύθερος πρακτικά να σταματήσει τη δουλειά. Το να κυκλοφορούν στους δρόμους έτσι, οδήγησε τα παιδιά σε ένα σωρό περίεργα σενάρια, όπως τη φορά που μία τραβεστί κυνήγησε και χαστούκισε τον έφηβο Jonathan Phelps κραδαίνοντας ένα μαχαίρι.

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟ RUNNER’S WORLD ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΟΝ ΤΥΠΟ
Ο Phelps ανάγκαζε την οικογένεια του να συμμετέχει σε μακρά και επίπονα προγράμματα σωματικής άσκησης, όπως έκανε κι ο Χίτλερ για να ελέγχει τη Νεολαία του κόμματος της χώρας και για να τους προετοιμάσει για την επερχόμενη αποκάλυψη. Σε αυτό, αλλά και σε πολλά άλλα στη ζωή, ήταν πετυχημένος. Τόσο που η οικογένεια γινόταν θέμα σε περιοδικά fitness.  Πρώτη φορά είχε διαβάσει για τη νέα «επιστήμη της αεροβικής» στο πίσω μέρος από το κουτί των δημητριακών. Στη συνέχεια έβαλε στο σωστό δρόμο όλη την οικογένεια. Από τον νεότερο-ο οποίος ήταν πέντε-μέχρι τον μεγαλύτερο αναγκάζονταν να τρέχουν πέντε μίλια την ημέρα, ανεξαρτήτως του καιρού.

Σύντομα ανέβηκε στα 10 μίλια την ημέρα. Έπειτα τους υποχρέωνε να τρέχουν σε μαραθώνιο κάθε Σάββατο. Αυτό είχε δυο επιπτώσεις. Πρώτη: το να βάζεις ένα 7χρονο παιδί να τρέχει σε μαραθώνιο είναι παιδική κακοποίηση, χωρίς αμφιβολία. Δυο: πράγματι έγιναν απίστευτα καλοί στον μαραθώνιο και άρχισαν να απολαμβάνουν εθνική προσοχή όταν άρχισαν να μπαίνουν σε αγώνες. Μάλιστα, ήταν τόσο εντυπωσιακά τα αποτελέσματα που το  Runner’s World φιλοξένησε σε δυο διαφορετικές περιπτώσεις την οικογένεια Phelps.

ΗΤΑΝ ΕΞΟΧΩΣ ΠΟΝΗΡΟΣ
Ένα γεγονός που δεν γίνεται πολύ αντιληπτό όταν άνθρωποι μηνύουν τους Phelps, είναι ότι πολλοί από αυτούς είναι δικηγόροι. Κι ότι, λόγω του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η νομική βοήθεια, οι περισσότερες από τις αμοιβές τους πληρώνονται από το κράτος. Συνεπώς οι μηνύσεις μπορεί να είναι ο δρόμος προς την τόνωση της δουλειάς και του κέρδους για την ομάδα Phelps. «Οι μηνύσεις ήταν ωφέλιμες για όλους κατά κάποιο τρόπο» συμφωνεί το πρώην μέλος της σέκτας, Lauren Drain

Ο FRED PHELPS ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΥΧΝΑ ΑΛΛΟΥ: Η ΜΑΛΛΟΝ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ

Για να επευφημήσουμε το θάνατο του θα χάναμε το βασικό σημείο όλων. Με δεδομένο πόσο αναλωμένος ήταν από τη δίψα του για προβολή, ο θάνατος του είναι ανακουφιστικός τόσο για εκείνον όσο και για εμάς.

Αλλά σε κάθε περίπτωση –άντε γαμήσου.

@gavhaynes