Όσοι έζησαν εκείνο το πάρτι τον Σεπτέμβρη του 2012 στον Άγιο Κοσμά, έχουν να το λένε: το vibe ήταν τόσο καλό, που ο βροχερός καιρός δεν κατάφερε να το χαλάσει ούτε για μια στιγμή. Ήταν το πρώτο μεγάλο event ηλεκτρονικής μουσικής Techniques, με πρωταγωνιστές στα decks τους Richie Hawtin, Gaiser, Barem & Matador. Έξι χρόνια μετά, το Techniques δεν γίνεται πλέον σε εξωτερικό χώρο, αλλά μέσα, έχει δύο stage και η δυναμική του ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας, καθώς μερικές εκατοντάδες τουρίστες προσελκύονται από την κορυφαία ίσως techno βραδιά της Αθήνας κάθε χρόνο.
Είναι θεσμός πλέον, ένα ραντεβού που δίνουν άτυπα όλοι οι clubber. Από τα decks του έχουν περάσει βαριά ονόματα, από τον Sven Vath μέχρι τον Solomun. Δίπλα τους, θα δεις πάντα μια φιγούρα χαμογελαστή, να χορεύει και να μιλάει μαζί τους. Είναι ο Lorenzo, ο άνθρωπος πίσω από τo Blend, το brand που έβαλε μπρος το Techniques και που, γενικά, έχει διαμορφώσει ένα μεγάλο κομμάτι της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα.
Videos by VICE
Το έβδομο Techniques θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου, με headliners τη Nina Kraviz, τον Richie Hawtin, τον Solomun, τον Gaiser και τον Musumeci. Με τη βοήθεια του Lorenzo, μάθαμε λίγα παραπάνω πράγματα για την ιστορία του Techniques και κυρίως για το πώς είναι στην πραγματικότητα όλοι αυτοί οι DJ και τι απαιτήσεις έχουν.

VICE: Το πρώτο Techniques γίνεται το 2012. Φέρνεις Richie Hawtin, Gaiser, Barem & Matador. Καταρχάς, πώς παίρνεις την απόφαση να ξεκινήσεις το Techniques ; Ένιωθες ότι κάτι έλειπε από τη σκηνή εκείνη την περίοδο;
Lorenzo: Η ιδέα του Techniques ξεκίνησε πολύ νωρίτερα, γύρω στο 2008-09, αλλά τότε δίσταζα, δεν ήξερα αν ήταν η κατάλληλη στιγμή ακόμα. Γενικά, μέχρι τότε, δεν κάναμε τόσο μεγάλα event, δηλαδή σε χώρους όπως το Gazi Music Hall – τα μεγαλύτερά μας event, τότε, ήταν σε χώρους max 1.500 ατόμων. Τα έξοδα μιας τέτοιας παραγωγής είναι πολύ μεγάλα, οπότε δεν ήξερα αν η αγορά της Αθήνας το σηκώνει, ώστε να μη χάσουμε πολλά χρήματα και πάθουμε ζημιά.
Εκεί, γύρω στο 2012, ένιωσα ότι ήρθε η κατάλληλη στιγμή, επειδή αναδείχτηκε σιγά-σιγά το κοινό της Αθήνας: Πολύ περισσότερος κόσμος ξεκίνησε να ενδιαφέρεται για αυτήν τη σκηνή και τα πάρτι μας είχαν συνεχώς ανοδική πορεία. Στο εξωτερικό, η σκηνή είχε εκτοξευτεί, οπότε αργά ή γρήγορα θα γινόταν το ίδιο και στην Αθήνα. Έτσι, σκέφτηκα να το ρισκάρω.
Πιστεύω πως το κοινό της Αθήνας είναι καλά εκπαιδευμένο στον προχωρημένο ήχο. Πάντα υπήρχε καλό vibe και οι καλλιτέχνες νιώθουν ότι το κοινό ανταποκρίνεται καλά.
Ο λόγος είναι ότι ήθελα να ξεκινήσω ένα μεγάλο project, με υπερθέαμα σε ήχο και εικόνα, που να πλησιάζει τα standards αντίστοιχων event που γίνονταν στο εξωτερικό, με συνδυασμούς δύο καλλιτεχνών -και περισσότερων στη συνέχεια-, με σκοπό σιγά-σιγά να το εξελίξουμε σε φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής της Αθήνας. Να ξεκινήσουμε αρχικά με ένα stage και σταδιακά να το εξελίξουμε σε δύο stage, και στη συνέχεια να γίνει προσπάθεια να μεγαλώσει κι άλλο, να κρατάει πολλές ώρες.
Πραγματικά, έλειπε από την Αθήνα ένα τέτοιο μεγάλο event που να φτάνει σε επίπεδο αυτά του εξωτερικού, ώστε ο κόσμος να νιώσει και να ζήσει μια πραγματική, πολύωρη dance περιπέτεια, έτσι όπως πρέπει να τη ζήσει και να έρθει πιο κοντά στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή.
Ποιο ήταν το feedback από εκείνη την πρώτη διοργάνωση, τόσο από τον κόσμο όσο και από τους DJ;
Το πρώτο Techniques έγινε στον Άγιο Κοσμά, σε ανοιχτή τοποθεσία, δίπλα από την πίστα καρτ. Αν και έβρεξε, έγινε ένα εκπληκτικό πάρτι και το feedback ήταν τρομερό, τόσο από τον κόσμο όσο και από τους DJ.
Μια εβδομάδα πριν από το event, οι μισές προγνώσεις καιρού έδειχναν βροχές και καταιγίδες. Θυμάμαι, ασχολούμουν τόσο εκείνες τις ημέρες με τον καιρό, που κόντεψα να γίνω μετεωρολόγος. Ήμουν τρομοκρατημένος: κάθε μια ώρα τσέκαρα όλα τα site για τον καιρό. Ήμουν στα όριά μου.
Τελικά, το κάναμε. Στην αρχή ψιχάλιζε και τελικά έβρεξε κατά τις 3.00, για μια ώρα, πολύ δυνατά μεν, αλλά υπήρχε τόση ενέργεια και ενθουσιασμός από τον κόσμο, που δεν έφυγε κανείς και χόρευαν μες στη βροχή. Το μόνο που μας ένοιαζε ήταν να μη σταματήσει η μουσική – και δεν σταμάτησε.
Την επόμενη μέρα, βέβαια, είχαμε αρκετά παράπονα στο Facebook σχετικά με προβλήματα που δημιουργήθηκαν λόγω της βροχής, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν παρτάρα.

Μπορείς να συγκρίνεις την techno σκηνή της Ελλάδας τότε και τώρα;
Το κοινό, τα τελευταία έξι χρόνια έχει αυξηθεί – και συνεχίζει να αυξάνεται. Ολοένα και περισσότεροι από τις νεότερες γενιές στρέφονται προς την ηλεκτρονική μουσική.
Επειδή υπάρχει και το Διαδίκτυο πλέον, ο κόσμος ενημερώνεται καλύτερα για το τι γίνεται στο εξωτερικό. Επίσης, τώρα στην Αθήνα γίνονται πιο πολλά event από τότε.
Πιστεύω πως το κοινό της Αθήνας είναι καλά εκπαιδευμένο στον προχωρημένο ήχο. Πάντα υπήρχε καλό vibe και οι καλλιτέχνες νιώθουν ότι το κοινό ανταποκρίνεται καλά.
Η μουσική, επίσης, είναι πιο εξελιγμένη τώρα, σε σχέση με τότε. Τότε, η house είχε εισχωρήσει κάπως στην techno, κάνοντας τη μουσική πιο groovy, ενώ τώρα νιώθω ότι house και techno χωρίζονται πάλι. Απλώς, τώρα, ο κόσμος ζορίζεται οικονομικά στο να βγει έξω. Όμως, γενικά, δεν έχω παρατηρήσει κάποια τεράστια διαφορά σε αυτό.
Ο Richie Ηawtin ήταν ανέκαθεν για μένα ένας τεράστιος καλλιτέχνης και δάσκαλος. Η ενέργειά του και μόνο, κάθε φορά που τον έβλεπα και τον άκουγα, μου άνοιγε το μυαλό. Με τα χρόνια, αποκτήσαμε φιλική σχέση.
Θεωρείς ότι αυτήν τη στιγμή η Αθήνα είναι σε μια πολύ καλή φάση, σε ό,τι αφορά τη σκηνή της ηλεκτρονικής μουσικής;
Η Αθήνα έχει εκπληκτικό και -ξαναλέω- καλά εκπαιδευμένο κοινό, επειδή η σκηνή χτίζεται εδώ και αρκετά χρόνια. Άλλωστε, πάντα γίνονταν event στην Αθήνα. Ο κόσμος ανταποκρίνεται καλά, ακόμη και στα πιο δύσκολα ακούσματα. Οι DJ απολαμβάνουν να παίζουν εδώ, επειδή υπάρχει πολλή ενέργεια.
Παρόλα αυτά, δεν πιστεύω πως είναι σε μια πάρα πολύ καλή φάση ακόμη. Είναι σε μια ικανοποιητική κατάσταση θα έλεγα, επειδή η οικονομική κρίση στη χώρα μας επηρεάζει πολύ αυτόν τον χώρο και τον περιορίζει.
Ο ΦΠΑ και γενικά οι φόροι που πρέπει να πληρώσει ένας διοργανωτής στο κράτος έχουν διπλασιαστεί, οι αμοιβές των καλλιτεχνών είναι τεράστιες και συνεχώς αυξάνονται. Οπότε, μαζί με τα έξοδα όλης της παραγωγής -ήχος, visuals κτλ- το κόστος ανεβαίνει στα ύψη. Όμως, δεν μπορεί όλος ο κόσμος να ανταποκριθεί σε ακριβά εισιτήρια. Άρα, σίγουρα υπάρχει τεράστιο άγχος για τον κάθε διοργανωτή της Αθήνας και κατ’ επέκταση της Ελλάδας.
Παρόλα αυτά, ο κόσμος είναι πολύ ενθουσιασμένος και έχει ανάγκη να διασκεδάσει, οπότε κάνει ό,τι μπορεί, για να παραβρεθεί σε κάποια event. Πιστεύω πως αν στην Αθήνα γίνονταν κάθε εβδομάδα μεγάλα event, όπως γίνεται στο εξωτερικό, τότε θα «γονάτιζε» η σκηνή. Θέλει προσεκτικές κινήσεις και μετρημένα event, ώστε ο κόσμος να μπορεί να ανταποκρίνεται.
Όλα τα Techniques ήταν μοναδικά, αλλά πιστεύω ότι το περσινό ήταν το πιο ξεχωριστό, επειδή για πρώτη φορά υπήρξαν δύο stage και έγινε ένα απίστευτο ταξίδι, μέχρι τις 12 το μεσημέρι.
Γίνονται προσπάθειες να γίνει η Αθήνα ένας διεθνής προορισμός για την ηλεκτρονική μουσική. Το βλέπεις εφικτό;
Εμείς κάνουμε τεράστια προσπάθεια, ώστε το Techniques στο μέλλον να εξελιχθεί σε διεθνή προορισμό. Ήδη πέρυσι είχαμε γύρω στα 300 άτομα από το εξωτερικό, που ήρθαν στην Αθήνα μόνο για το event. Η Αθήνα είναι πολύ όμορφη πόλη, επίσης. Με υπομονή και δουλειά, μπορεί να γίνει εφικτό.
Είχες εξ αρχής στο μυαλό σου ότι μπορεί να εξελιχθεί τόσο επιτυχημένα και να γίνεται κάθε χρόνο;
Ναι. Υπήρχε παγκοσμίως αυτή η τάση και φαινόταν ξεκάθαρα ότι η επανάσταση της ηλεκτρονικής μουσικής θα έρθει και στην Αθήνα.
Επίσης, είχαμε ήδη καλή συνεργασία με σχεδόν όλα τα μεγάλα ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής, κάτι που μας έδινε αυτοπεποίθηση ότι θα μπορέσει να έχει διάρκεια όλο αυτό.
Απλώς, το θέμα ήταν πότε να ξεκινήσει – αν η Αθήνα ήταν έτοιμη να το ξεκινήσει. Θυμάμαι, πέρυσι, όταν αποφάσισα να το πάμε ένα βήμα παραπέρα και να βάλουμε δεύτερο stage, όλοι οι συνεργάτες και φίλοι μού έλεγαν ότι είμαι τρελός, ότι πάνω στην κρίση δεν θα έχει επιτυχία, ότι θα μπούμε μέσα. Αγχώθηκα πολύ, αλλά το προχώρησα και τελικά είχε μεγάλη επιτυχία.

Πώς κόλλησες το «μικρόβιο» της ηλεκτρονικής μουσικής; Ξέρω ότι κάποτε ήσουν χορευτής και τώρα είσαι ο κορυφαίος διοργανωτής τέτοιων event στην Ελλάδα, αλλά και από τους top στην Ευρώπη – αν όχι στον κόσμο.
Από μικρός, πάντα ήμουν «άρρωστος» με τον χορό και με ό,τι έχει σχέση με τη μουσική. Έκανα χορό από τα επτά μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα μέχρι τα 18 μου στη Γερμανία, κοντά στη Φρανκφούρτη. Οπότε, είχα πάρει ήδη από εκεί το μικρόβιο της ηλεκτρονικής μουσικής.
Εδώ στην Αθήνα, μπήκα στο team του Factory Club στα 18 μου, όταν ήρθα, ως χορευτής. Εκεί ξύπνησε το μικρόβιο ακόμη περισσότερο. Δεν μπορώ να πω, όμως, ότι ήξερα τότε πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι κάποια στιγμή θα έκανα μεγάλα event. Πιστεύω πως η αγάπη μου και ο ενθουσιασμός μου για τη μουσική σκηνή, σε συνδυασμό με τη σκληρή δουλειά, τις σωστές επιλογές ανθρώπων και συνεργατών, την υπομονή και την επιμονή, σιγά-σιγά έφεραν το αποτέλεσμα.
Ποια η σχέση που -πρέπει να- έχει ένας διοργανωτής με τους DJs που φέρνει;
Το βασικότερο είναι να κάνει καλά τη δουλειά του στη διοργάνωση, ώστε το event να είναι επιτυχημένο. Αν το event είναι πετυχημένο και ο DJ γουστάρει, τότε θα θέλει να έρθει ξανά. Πολύ σημαντικό, επίσης, είναι ότι πρέπει να υπάρχει και η σωστή φιλοξενία προς τον DJ, ώστε να νιώθει άνετα και οικεία. Ο διοργανωτής πρέπει να τηρεί όσα του είπε και να του παρέχει αυτά που έχει ζητήσει για το show του, αλλά και να κάνει ό,τι μπορεί ώστε ο καλλιτέχνης να μην αγχωθεί ποτέ και για τίποτα, να είναι ξεκούραστος, να είναι συγκεντρωμένος μόνο στο πρόγραμμά του. Επίσης, θεωρώ ότι είναι σημαντικό να διασκεδάζεις μαζί του την ώρα του performance του, ώστε να νιώθει αγάπη.
Τι σου λέει, αλήθεια, ο Richie Hawtin; Είστε φίλοι από ό,τι ξέρω. Ποια είναι η πιο χρήσιμη συμβουλή που σου έχει δώσει;
Ο Richie Ηawtin ήταν ανέκαθεν για μένα ένας τεράστιος καλλιτέχνης και δάσκαλος. Η ενέργειά του και μόνο, κάθε φορά που τον έβλεπα και τον άκουγα, μου άνοιγε το μυαλό. Γενικά, με τα χρόνια, αποκτήσαμε φιλική σχέση. Με κάλεσε στο Τόκιο, στο Plastikman Show και εκεί ήρθαμε ακόμη πιο κοντά.
Από τότε, υπάρχει μια πολύ καλή σχέση και αγάπη με όλο το team της Minus. Δεν θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη συμβουλή – είναι πολλές οι ενδιαφέρουσες συζητήσεις που έχουμε κάνει. Αλλά μπορώ να πω ότι έχω μάθει πολλά από αυτόν και την ομάδα του, που με κάνουν πάντα να νιώθω ότι ανήκω στην οικογένειά τους.
Ο Solomun είναι αυτήν τη στιγμή ίσως ο νούμερο ένα, σε ό,τι αφορά τη δημοτικότητα. Πολύ δυνατός. Παραμένει απλός άνθρωπος. Δεν θέλει να τελειώσει ποτέ το πρόγραμμά του.
Ξεχωρίζεις κάποιο Τechniques μέχρι στιγμής;
Όλα τα Techniques ήταν μοναδικά, αλλά πιστεύω ότι το περσινό ήταν το πιο ξεχωριστό, επειδή για πρώτη φορά υπήρξαν δύο stage και έγινε ένα απίστευτο ταξίδι, μέχρι τις 12 το μεσημέρι. Ήταν ένα επίπεδο πιο πάνω.
Φέτος τι να περιμένουμε από το event;
Θα γίνει χαμός. Θα έχουμε πάλι δύο stage. Περιμένουμε πάνω από 5.000 κόσμο. Στο Stage 1 (σ.σ. Gazi Musci Hall – χωρητικότητα 3.500 ατόμων), θα παίξουν οι Richie Hawtin, Nina Kraviz και Gaiser (live). Θα έρθει όλη η ομάδα παραγωγής του Hawtin, για να στήσει ένα τρελό οπτικοακουστικό υπερθέαμα. Θα στηθεί φοβερός εξοπλισμός, με τρελό light show από τον φωτιστή του Hawtin και ένα πάρα πολύ δυνατό ηχοσύστημα, που με τον Hawtin θα απογειωθεί. Η Nina Kraviz θα κλείσει το Stage 1, παίζοντας από τις έξι το πρωί έως τις εννιά, με τον δικό της τρόπο.
Στο Stage 2 (σ.σ. Ιερά Οδός – χωρητικότητα 2.200 ατόμων) θα παίξουν οι Solomun και Musumeci. Ο Solomun θα παίξει οκτώ ώρες, από τις τρεις έως τις 11, ίσως και περισσότερο. Το ζήτησε ο ίδιος να παίξει τόσες ώρες, επειδή πέρυσι του άρεσε πάρα πολύ. Στο Stage 2 θα στηθεί επίσης πολύ δυνατό ηχοσύστημα και ένα οπτικό υπερθέαμα από τον φωτιστή του Awakenings και του Hyte, αλλά και μερικές ακόμη εκπλήξεις.

Όταν τελειώνει ένα Techniques, τι κάνεις; Πώς νιώθεις σε εκείνη τη φάση;
Υπάρχει πολλή κούραση μέχρι να τελειώσει το event, οπότε το πρώτο πράγμα είναι να πάω να ξεκουραστώ. Νιώθω, όμως, τεράστια ικανοποίηση, απόλαυση, λύτρωση, νιώθω γεμάτος ενέργεια και χαρά.
Έχει πάει ποτέ κάτι στραβά;
Ευτυχώς, μέχρι στιγμής, δεν είχαμε ποτέ σοβαρά προβλήματα. Έχουν υπάρξει αναποδιές κάποιες φορές, αλλά όχι κάτι αξεπέραστο, οπότε τελικά μαθαίνουμε από αυτές και εξελισσόμαστε.
Για παράδειγμα, στο πρώτο Techniques ήταν δύσκολη η διαχείριση του κόσμου, επειδή ο χώρος ήταν ανοιχτός και δύσκολο να τον ελέγξεις. Επίσης, στην ίδια διοργάνωση, θυμάμαι ότι μια ανταγωνιστική ομάδα διοργάνωσης event, εκμεταλλευόμενη την κατάσταση, έβαλε εσκεμμένα κάποια άτομα να κάνουν πολλά αρνητικά σχόλια στο Facebook. Εκεί τρόμαξα. Μετά από μερικές ώρες, αφού αναλύσαμε τα σχόλια, επιβεβαιώθηκε ότι ήταν συγκεκριμένα 25 άτομα και τα πιο πολλά από ψεύτικα προφίλ, που είχαν φτιαχτεί για να δυσφημήσουν το Techniques.
Το πιο αστείο είναι ότι ένας καλλιτέχνης είχε ζητήσει τρία εσώρουχα Calvin Klein -μαύρα ή άσπρα, όχι χρωματιστά-, κάλτσες και PlayStation. Επίσης, να μην μιλάει ποτέ ο οδηγός, εκτός αν τον ρωτήσει ο ίδιος κάτι.
Ακόμη, στο δεύτερο Techniques, ήρθε πάρα πολύς κόσμος ταυτόχρονα και μπλόκαρε κάποια στιγμή η είσοδος. Ταλαιπωρήθηκε ο κόσμος, μέχρι να μπει μέσα, επειδή επιπλέον χάλασαν και δύο από τα μηχανήματα που σκάναραν τα εισιτήρια.
Τέλος, στο περσινό Techniques κάποιος πήδηξε από τον εξώστη. Τρόμαξα, αλλά ευτυχώς δεν χτύπησε σοβαρά.
Μικρά προβλήματα πάντα υπάρχουν σε τόσο μεγάλες διοργανώσεις, για παράδειγμα, να λιποθυμήσει κάποιος. Αλλά ποτέ δεν είχαμε σοβαρά θέματα. Κάθε χρόνο κοιτάμε να βελτιωνόμαστε, αναλύοντας όλα τα προβλήματα της προηγούμενης χρονιάς.
VICE Video: Αθήνα σε Έκσταση
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Ξέρω ότι έχεις καλές σχέσεις με πολλούς διεθνείς DJ. Πώς είναι αυτοί οι άνθρωποι από κοντά;
Συνεργάζομαι με πάρα πολλούς καλλιτέχνες, εδώ και σχεδόν 20 χρόνια. Πολλούς από αυτούς, τους είχα καλέσει τότε που ακόμη δεν είχαν γίνει τεράστια ονόματα – κάποιοι δεν ήταν καν γνωστοί. Έτσι, έχει δημιουργηθεί μια στενή σχέση μεταξύ μας, ίσως επειδή τους στήριξα από το ξεκίνημά τους.
Οι μεγάλοι καλλιτέχνες έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη μουσική. Εξακολουθούν να είναι απλοί άνθρωποι, όμως κάποιοι έχουν τις «υστερίες» τους, σε ό,τι αφορά το οργανωτικό κομμάτι και οι απαιτήσεις τους αυξάνονται συνεχώς. Όμως αυτό είναι απαραίτητο κατά τη γνώμη μου. Επειδή, όταν κάποιος έχει 20-25 gig τον μήνα και τρέχει κάθε μέρα από τη μια χώρα στην άλλη, χωρίς να είναι στο σπίτι του με την οικογένειά του, πρέπει να μην ταλαιπωρείται περαιτέρω, ώστε να μπορέσει να βγάλει τον καλλιτεχνικό του εαυτό έτσι όπως πρέπει.
Οι περισσότεροι έχουν απίστευτη ενέργεια και είναι ξεχωριστές προσωπικότητες. Μαθαίνεις πολλά από αυτούς. Είναι όπως όλοι μας. Διαφορετικές προσωπικότητες μεταξύ τους. Άλλος πιο κλειστός, άλλος πιο δοτικός, άλλος πιο ντίβα, άλλος πιο εκδηλωτικός, άλλος πιο τρελός, άλλος πιο σεξομανής, άλλος λιγότερο, άλλος νηφάλιος, άλλος πίνει – είναι γενικά σταρ.

Μίλησέ μου συγκεκριμένα για κάποιους από αυτούς τους DJ.
Ο Terry Francis είναι ο πρώτος καλλιτέχνης που κλείσαμε, πριν από σχεδόν 20 χρόνια και είναι απίστευτος άνθρωπος. Ένας πραγματικός μάγος. Δεν τον ενδιέφερε ποτέ ο απόλυτος επαγγελματισμός, προτιμούσε πάντα τις underground καταστάσεις.
Ο Marco Carola είναι ο δεύτερος DJ που έκλεισα, πριν από 17 χρόνια. Θυμάμαι ότι όταν τον γνώρισα μου έκανε εντύπωση η απλότητά του, παρόλο που είναι από πλούσια οικογένεια – και παραμένει έτσι, απλώς είναι πιο πωρωμένος με τη δουλειά του. Γουστάρει πολύ την ώρα που παίζει, αλλά προτιμά να έχει γυναίκες γύρω του.
Ο Richie Hawtin είναι «εξωγήινος», ένας επιστήμονας της μουσικής τεχνολογίας. Είναι κλειστός ως άνθρωπος, αν δεν σε ξέρει. Θέλει να είναι πάντα όλα στην εντέλεια, από όλες τις πλευρές. Φοβερή προσωπικότητα. Αυστηρός κριτής.
Ο Sven Vath είναι ο πατέρας της σκηνής, με τεράστιες γνώσεις. Ένας σταρ με πολλή τρέλα. Party animal. Η κάθε συζήτηση μαζί του είναι ένα σεμινάριο. Πολλή δύναμη και ενέργεια.
Η Nina Kraviz είναι επίσης μια απίστευτη προσωπικότητα. Πανέξυπνη. Έχω κάνει πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις μαζί της, για ό,τι θέμα μπορείς να φανταστείς. Είναι πολύ ενημερωμένη για όλα τα θέματα και έχει ωραίες απόψεις. Την αγαπώ πολύ.
Ο Adam Beyer είναι πολύ φίλος – και αυτόν τον έκλεισα πρώτη φορά πριν από 15 χρόνια. Το ένιωθα από τότε ότι κάποια στιγμή θα εκτοξευτεί, όπως και έγινε. Είναι ψυχάρα και τεράστιος καλλιτέχνης. Πολύ απλός άνθρωπος και τρελός με τη δουλειά του.
Ο Solomun είναι αυτήν τη στιγμή ίσως ο νούμερο ένα, σε ό,τι αφορά τη δημοτικότητα. Πολύ δυνατός. Παραμένει απλός άνθρωπος. Δεν θέλει να τελειώσει ποτέ το πρόγραμμά του. Του αρέσουν τα μεγάλα set – και τα after party. Θα τον χαρακτήριζα elegant.
Η Nicole Moudaber είναι μαγκάκι, gangsta θα έλεγα, με τρομερή ενέργεια.
Ο Chris Liebing είναι και αυτός ένας επιστήμονας της μουσικής. Προσεκτικός, κλειστός άνθρωπος, αλλά ψυχάρα, όταν ανοίγεται.
Ο Ricardo Villalobos είναι ο πιο τρελός από όλους. Τεράστιος καλλιτέχνης, έχω φοβερό respect γι’ αυτόν. Πολλή τρέλα!
Γενικά, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για όλους αυτούς.
– Ποια είναι η υψηλότερη αμοιβή που έχει ζητηθεί από DJ, για να παίξει σε κάποιο Techniques;
-60.000 ευρώ.
Υπάρχουν ακραίες απαιτήσεις από τους DJ, πέρα από τις πληρωμές τους; Για παράδειγμα, να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου τους, όταν έρχονται;
Έχουν δει πολλά τα μάτια μου όλα αυτά τα χρόνια: Να υπάρχει φρουτοσαλάτα με φρούτα του δάσους στο ξενοδοχείο με το που μπουν στο δωμάτιο, γάλα αμυγδάλου, σαμπάνια – διάφορα. Γενικά, έχουν αρκετές απαιτήσεις και κάποιοι θέλουν πράγματα που δεν μπορείς να φανταστείς.
Το πιο αστείο είναι ότι ένας καλλιτέχνης είχε ζητήσει τρία εσώρουχα Calvin Klein -μαύρα ή άσπρα, όχι χρωματιστά-, κάλτσες και PlayStation. Επίσης, να μην μιλάει ποτέ ο οδηγός, εκτός αν τον ρωτήσει ο ίδιος κάτι.
Έχει τύχει, φυσικά, να ζητάνε μπάφο ή ecstasy, διάφορα.
Ποια είναι η υψηλότερη αμοιβή που έχει ζητηθεί από DJ, για να παίξει σε κάποιο Techniques;
Είναι 60.000 ευρώ. Αλλά έχω ακούσει και πιο μεγάλα νούμερα, εκτός Techniques, σε EDM καλλιτέχνες – 70, 100, 250 χιλιάρικα.
Τι είναι για εσένα, τελικά, αυτή η μουσική και τα πάρτι; Είναι η ζωή σου ή απλώς η δουλειά σου;
Είναι όλη η ζωή μου, στην κυριολεξία. Έχω αφιερώσει όλη μου τη ζωή στη μουσική και να σου πω την αλήθεια, δεν μένει πολύς χρόνος για προσωπική ζωή.
Πιστεύω ότι είναι ωραίο συναίσθημα να κάνεις δουλειά σου αυτό που αγαπάς. Μετά, γίνεται τρόπος ζωής. Βέβαια, υπάρχει άγχος και κούραση, ψυχική κυρίως -είσαι συνέχεια σε έναν άτυπο πόλεμο- και η ζωή σου δεν σταματά ποτέ να είναι έντονη.
Ωστόσο, έπειτα από όλα αυτά τα χρόνια, παραμένω πωρωμένος και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα ζω χωρίς αυτά τα event και την ενέργεια που μου δίνουν τελικά. Θέλω συνεχώς να εξελίσσεται η σκηνή και η δουλειά μας. Η μουσική είναι το ναρκωτικό μου. Είμαι «άρρωστος» με αυτό το πράγμα. Κάνω και μουσικές παραγωγές στο σπίτι μου, εδώ και χρόνια. Έχω home studio, αυτό είναι το χόμπι μου. Το πιο πρόσφατο κομμάτι που έχω κυκλοφορήσει είναι το «Chacka», μέσω της Deep Phase, πριν δυο βδομάδες, στο οποίο έκανε remix ο Mikee.
Το VICE Greece κληρώνει τρεις διπλές προσκλήσεις για το Techniques 7, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου. Μπες ΕΔΩ και πάρε μέρος στον διαγωνισμό.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Techniques, ΕΔΩ.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Μια Παρουσίαση των πιο Άχρηστων Πτυχίων Πανεπιστημίου στην Ευρώπη
Γιατί Κάποια Ναρκωτικά Κάνουν Συγκεκριμένα Είδη Μουσικής να Ακούγονται Τόσο Ωραία
Εξεζητημένες Λύσεις για το Hangover από Aγαπημένους μας Σεφ που Ξέρουν να Τρώνε (και να Πίνουν)
Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
Περισσότερα από το VICE
-
Science Photo Library / Getty Images -
ratpack223 / Getty Images -
(FGorgun / Getty Images) -
Screenshot: Devolver Digital