Στιγμές Χαράς μες στον Σπαραγμό του Πολέμου στην Ουκρανία

Γεννημένη στην Τσετσενία το 1990, η φωτογράφος Gena Kagermanov κατέφυγε στο Βέλγιο με την οικογένειά της όταν ήταν 10 ετών. Το 2015, έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα της ένοπλης σύγκρουσης στο Ντονμπάς στην ανατολική Ουκρανία, ταξίδεψε στην περιοχή για να εργαστεί ως φωτογράφος για τοπικές ΜΚΟ. Στη συνέχεια, από το 2020 κι έπειτα, επέστρεφε τακτικά στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο περιοχή για να καταγράψει πώς ζουν οι άνθρωποι. Το τελευταίο της ταξίδι ολοκληρώθηκε λίγο πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022.

«Αντί να εστιάσω στην καταστροφή, ήθελα να καταγράψω το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο ως βασικό στοιχείο του πολέμου», λέει η Kagermanov. «Νομίζω ότι συχνά μπαίνει στο περιθώριο στο πολεμικό φωτορεπορτάζ, που συνήθως επικεντρώνεται στη δυστυχία και την καθολικότητα της βίας». Οι φωτογραφίες πλέον ανήκουν στη σειρά On War and Other Trivialities.

Videos by VICE

Το Ντονμπάς είναι μια τεράστια περιοχή στην ανατολική Ουκρανία που μοιράζεται μεγάλα σύνορα με τη Ρωσία. Το 2014, αυτή η ρωσόφωνη περιοχή προσπάθησε να αποκοπεί από την Ουκρανία μετά από μια σειρά πολιτικών γεγονότων που έφεραν τη χώρα πιο κοντά στην Ευρώπη. Οι δυνάμεις που υποστηρίζονταν από τη Ρωσία κατέλαβαν μεγάλες εκτάσεις της επικράτειας και ίδρυσαν δύο δημοκρατίες δια αντιπροσώπου: το Ντονέτσκ και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ. Η ένοπλη σύγκρουση στο Ντονμπάς έχει στοιχίσει δεκάδες χιλιάδες ζωές.

Τον Φεβρουάριο του 2022, ημέρες πριν από την εισβολή, ο Ρώσος Πρόεδρος Putin αναγνώρισε επισήμως τις δύο δημοκρατίες ως ανεξάρτητα κράτη, ισχυριζόμενος ότι η ουκρανική κυβέρνηση είχε διαπράξει γενοκτονία στην περιοχή. Αυτές οι υποτιθέμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν ένας από τους κύριους λόγους που έδωσε ο Putin για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Από τον Μάρτιο του 2022, η λεγόμενη απελευθέρωση της περιοχής είναι επίσης ο κύριος στρατιωτικός στόχος για τη Ρωσία. Και οι δύο δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ προσαρτήθηκαν επίσημα από τη Ρωσία τον Σεπτέμβριο του 2022.

«Αυτή η σειρά είναι ένα ημερολόγιο των ταξιδιών μου και των ανθρώπων που έχω γνωρίσει στο παλιό μέτωπο μεταξύ της Ουκρανίας και των αυτονομιστικών δημοκρατιών», λέει η Kagermanov. Η κατάσταση εκεί είναι τεταμένη αλλά σταθερή, εξηγεί. «Όλοι είναι παγιδευμένοι σε μια παράξενη πραγματικότητα: έφηβοι, ηλικιωμένοι, ανήλικοι, στρατιώτες – ζουν σε μια ρουτίνα πλήξης με περιστασιακούς εορτασμούς για τις νίκες του πολέμου».

Σε αυτή τη συλλογή, η Kagermanov ήθελε να δοκιμάσει να επανεξετάσει τη φωτογραφία εν καιρώ πολέμου. Αντί να στρέφει τον φακό της στην καταγραφή θηριωδιών, αποφάσισε να απαθανατίσει την καθημερινή ζωή. «Ο πόλεμος δεν αφορά μόνο τα βάσανα. Αφορά και τις καθημερινές στιγμές», εξήγησε. «Να διασκεδάζεις, να ερωτεύεσαι, να μεθάς, να βαριέσαι, να θάβεις αγαπημένα πρόσωπα. Πόνος, αγωνία και ευτυχία είναι αλληλένδετα.

Η Kagermanov ασχολείται τώρα με το τελευταίο μέρος του πρότζεκτ, ένα βιβλίο που συνδυάζει τις εικόνες της με λόγια του A. Jelyzaveta, ενός 19χρονου Ουκρανού φοιτητή από το Ντονμπάς που ήρθε στο Βέλγιο ως πρόσφυγας το 2022. «Μετά την εισβολή, όλη η περιοχή έγινε αγνώριστη και αρχίσαμε να βλέπουμε αυτή τη συλλογή φωτογραφιών από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία – νοσταλγικά», λέει. «Αυτό το συναίσθημα έχει επηρεάσει όλα όσα προσπαθήσαμε να αναδημιουργήσουμε σε αυτό το βιβλίο».

Περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω: