Φωτογραφίες: Βάνια Τέρνερ
Η Ερμιονίδα είναι γνωστή για την ιδιόμορφη ακτογραμμή και τις όμορφες παραλίες της με τα καταγάλανα νερά. Τον τελευταίο καιρό, βέβαια, σωροί σκουπιδιών και βουνά από μπάζα γεμίζουν τους χωματόδρομους, αλλά και τμήματα ασφαλτόδρομων, οι κάδοι έχουν καταντήσει «μικρές χωματερές», ενώ σε ορισμένα σημεία μια αφόρητη μπόχα σε συνδυασμό με την ζέστη και την υγρασία, δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες. Όσο για τα κτήματα, δυστυχώς ένας μικρός αριθμός έχουν μετατραπεί σε προσωρινους ΧΥΤΑ/Υ και εστίες μόλυνσης, απειλώντας τόσο την υγεία των κατοίκων όσο και την αισθητική του τόπου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Προ δεκαπενθήμερου ένας φίλος, ο οποίος μένει στο χωριό της Ερμιόνης, μου τηλεφώνησε και συζητώντας για το τεράστιο πρόβλημα της περιοχής, μου εξήγησε ότι η κατάσταση είχε πλέον βγει εκτός ελέγχου. «Δεν ξέρουμε πού να πάμε τα σκουπίδια. Τα κρατάμε σπίτι», είπε. Αποφάσισα να κατέβω στην Ερμιόνη, να δω από κοντά τι γίνεται, να μιλήσω με τους κατοίκους και τις τοπικές αρχές και να αναζητήσω τους λόγους για τους οποίους η περιοχή «…πνίγεται στα σκουπίδια».Φτάνοντας το Σάββατο το απόγευμα εξεπλάγην διότι το ίδιο το χωριό ήταν πεντακάθαρο και όλα κινούνταν στους γνωστούς καλοκαιρινούς, νωχελικούς, ερμιονίτικους ρυθμούς. Ίδια η εικόνα και στο Πόρτο Χέλι, την Κοιλάδα, την Κώστα και το Κρανίδι, τα οποία επισκέφτηκα την επόμενη ημέρα.Όμως, προ των πυλών του χωριού η πραγματικότητα ήταν απογοητευτική και αποκαρδιωτική και δυστυχώς πολύ χειρότερη απ' ό,τι φανταζόμουν. Έπειτα από συζητήσεις με τους κατοίκους επισκέφτηκα την αυτοσχέδια χωματερή στην Κοιλάδα και αντίκρισα τόνους σκουπιδιών και μπάζων, μια εικόνα που θα μείνει αποτυπωμένη στο μυαλό μου για πολύ καιρό ακόμη. Μικρές χωματερές ξεπρόβαλλαν στο δρόμο για το Πόρτο Χέλι έως και τα Δίδυμα. Η Ερμιονίδα, όπως μου είπε κάτοικος της Ερμιόνης, έχει αφεθεί «…στο έλεος του Θεού», και όλοι ανεξαιρέτως κατηγορούν την Δίοικηση της Περιφέρειας, η οποία «…αντί να βοηθά να λυθεί το πρόβλημα, το εντείνει».Το αιφνίδιο κλείσιμο της χωματερής της Ερμιόνης, «…ένας δεματοποιητής που πλήρωσαν οι δημότες μέσα από την τσέπη τους, για να δημιουργήσει εν τέλη ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα», ένα εργοστάσιο το οποίο φτιάχνεται όπως και το γεφύρι της Άρτας, και «…γη η οποία κινείται με όρους ηρωίνης». Τι συμβαίνει τελικά; Οι κάτοικοι και ο soon-to-be-ex δήμαρχος της περιοχής μου μεταφέρουν την δική τους πλευρά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δημήτρης Καμιζής, Δήμαρχος «Το πρόβλημα ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2010, όταν η τότε δημοτική αρχή του δήμου Κρανιδίου, με προτροπή της περιφέρειας, εφάρμοσε στην περιοχή μας ένα πείραμα δημιουργώντας ένα χώρο δεματοποίησης σύμμεικτων απορριμάτων στα Δίδυμα -πράγμα εξαιρετικά τοξικό και επικίνδυνο, αλλά και παράνομο σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή οδηγία. Ταυτόχρονα έκλεισαν τις χωματερές. Η υπόσχεση της Περιφέρειας ήταν ότι θα γινόταν ένα εργοστάσιο, στο οποίο θα παραδίδονταν αυτές οι μπάλες. Το δεματοποιείο γέμισε μέσα σε έξι μήνες, στα μέσα του 2011, αφού εντελώς παράλογα φτιάχναμε δέματα -τα οποία πληρώναμε- χωρίς να γνωρίζουμε πού θα τα στείλουμε, περιμένοντας να κατασκευαστεί ένα υποθετικό εργοστάσιο, το οποίο θα γινόταν κάπου, κάποτε.Η κατάσταση χειρότερεψε, διότι επειδή είμαστε τουριστικός δήμος -με 4.000 κατοικίες εκτός σχεδίου- δεν είχαμε να καλύψουμε μόνο το κόστος περισυλλογής και διαχείρισης των σκουπιδιών, αλλά και να διαχειριστούμε την τεράστια ποσότητα σκουπιδιών, η οποία συχνά είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι αντιστοιχεί σε ένα μέσο νοικοκυριό.Τις συνέπειες αυτών των προβλημάτων στην υγεία μας αλλά στην αισθητική του τόπου τις υφιστάμεθα όλοι πλέον. Γι'αυτό, έπρεπε να απαλλάξουμε τους οικισμούς από τους όγκους των σκουπιδιών, το οποίο και πετύχαμε το τελευταίο καιρό, κατά το 80% ξανακάνοντας μια προσωρινή συμφωνία με την Φυλή Αττικής για να στείλουμε 2.000 τόνους από τα σκουπίδια μας στην Αθήνα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Θεωρώ όμως, ότι για να λυθεί το θέμα ο κάθε δήμος θα έπρεπε να αδρανοποιεί τα απορρίμματα που παράγει στο δήμο του και όχι να τα μεταφέρει αλλού, βαραίνοντας οικονομικά τους δημότες και θα έπρεπε να υπάρχουν σύγχρονοι τρόποι διαχείρισης, όπως η κομποστοποίηση. Όμως, αν μας επέτρεπαν -που δε το κάνουν- να ακολουθήσουμε την μέθοδο της κομποστοποίησης, δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης του εργοστασίου. Η βάση αυτής της ιστορίας, δηλαδή, είναι τα συμφέροντα, διότι τα σκουπίδια έχουν χρήματα και υπάρχει και μια ακόμη παράμετρος. Η χωματερή δεν είναι ωραίο πράγμα και υποβαθμίζει την γη. Υπήρξαν πιέσεις για να κλείσουν οι χωματερές βιαστικά χωρίς να υπάρχει εναλλακτική λύση, ώστε να πουληθούν τμήματα τέτοιας γης έτσι ώστε να αποκτήσουν μια υπεραξία μετά την διακοπή της λειτουργίας της χωματερής. Εγώ λέω ότι η γη στην Ερμιονίδα έφτασε σε φοβερά υψηλές τιμές και κινείται «με όρους ηρωίνης».Η μόνη λύση αυτή την στιγμή είναι να δημιουργηθεί ένας ΧΥΤΑ στο Ξυλόκαστρο. Νομίζω, ότι θα πάρει πολλά χρόνια. Έπρεπε να έχουμε προχωρήσει στην μέθοδο της κομποστοποίησης, αλλά η περιφέρεια και αυτή την μέθοδο την έχει αφήσει στις καλένδες. Είμαστε σε ένα αδιέξοδο. Εγώ αρρώστησα από αυτή την ιστορία και αυτός είναι και ο λόγος που δεν έβαλα υποψηφιότητα φέτος».
Ιωσήφ Γανώσης, Δημοτικός Σύμβουλος«Το πρόβλημα άρχισε να γίνεται ιδιαιτέρως αισθητό στα τέλη του 2011. Έπειτα από πολλές προσπάθειες και αγώνες, καταφέραμε να δέχονται κάποια από τα σκουπίδια στην Φυλή Αττικής. Αυτό θεωρήθηκε χαριστικό, διότι απαγορεύεται να μεταφέρονται σκουπίδια από την μία περιφέρεια στην άλλη και βέβαια μας κόστισε. Κάποια στιγμή η σύμβαση με την Φυλή έληξε. Στην περιοχή του κάμπου Κρανιδίου δημιουργήθηκε μια καινούργια χωματερή, όμως στην πορεία έκλεισε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα σκουπίδια να μείνουν στους κάδους και κάθε κάδος να γίνει από μία μικρή χωματερή. Αυτή τη στιγμή έχουμε γύρω στους 7000 τόνους σκουπιδιών. Εδώ που έχουμε φτάσει δεν ξέρω αν υπάρχει νόμιμη λύση, εκτός απ' το να επισπεύσουν οι υπεύθυνοι την διαδικασία χτισίματος του εργοστασίου, την κατασκεύη του οποίου ανέλαβε η ΤΕΡΝΑ. Πολύ φοβάμαι όμως, ότι όλα αυτά θα συνεχίσουν να συμβαίνουν, όσο η διαχείριση απορριμάτων θα εξακολουθεί να θεωρείται μία από τις πιο προσοδοφόρες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Πρόκειται, απλά, για ένα επιχειρηματικό παιχνίδι».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δημήτρης Zαβαλάρης, κρεοπώλης«Το πρόβλημα άρχισε να δημιουργείται όταν έκλεισαν οι χωματερές και άνοιξαν το δεματοποιητή στα Δίδυμα, διότι όλο αυτό το διάστημα, φτιάχναμε δέματα χωρίς να γνωρίζουμε τον παραλήπτη και σταδιακά τα σκουπίδια άρχισαν να συσσωρεύονται. Εδώ κι έναν χρόνο δεν έχουμε κάπου να τα πάμε. Υπήρχε τεράστιο πρόβλημα στην περιοχή. Εδώ και 20 ημέρες η Ερμιόνη καθάρισε με πρωτοβουλία των Δημοτών της. Τα σκουπίδια κάθε βράδυ μεταφέρονται εκτός του οικιστικού συμπλέγματος με διάφορα μέσα /ιδιωτικά αυτοκίνητα και εργάτες σε τρία σημεία στην είσοδο της πόλης. Παρόλα αυτά, το δημοτικό γήπεδο που βρίσκεται κοντά στο σχολείο εξακολουθεί να βρίσκεται σε τραγική κατάσταση και έξω από την Ερμιόνη υπάρχουν διάσπαρτες πολλές μικρές χωματερές.Το πρόβλημα δεν έχει λυθεί διότι η περιφέρεια δεν ενδιαφέρεται και είναι ξεκάθαρο ότι είναι δική της αρμοδιότητα. Κι έτσι περιμένουμε. Όλη η Πελοπόνησσος πνίγεται στα σκουπίδια. Φωνάζουν στον Πύργο, φωνάζουν και στην Πύλο, φωνάζουν και στην Τρίπολη φωνάζουμε κι εδώ».Mαρία Στάικου, επιχειρηματίας«Εάν δεν ασχολούμασταν οι κάτοικοι της Ερμιόνης, δεν θα μπορούσες να περπατήσεις στο χωριό. Κατά μήκος του λιμανιού και γύρω γύρω, ήταν γεμάτο σκουπίδια. Ξεκινήσαμε να τα μαζεύουμε μόνοι μας. Κάθε ημέρα σχεδόν, από τις 5 το πρωί, μια ομάδα εθελοντών, με δικά μας έξοδα, μάζευε τα σκουπίδια. Επιλέξαμε τρία κεντρικά σημεία έξω από την Ερμιόνη και τα μεταφέραμε εκεί. Υπάρχει ευαισθητοποίηση -όχι, όση θα θέλαμε- κάνουμε ό,τι μπορούμε, αλλά και αυτό που κάνουμε αυτή τη στιγμή, το ότι τα παίρνουμε από τις πόρτες μας και τα πάμε σε κάποιου άλλου την πόρτα, δεν είναι λύση. Όμως, τι να κάνουμε; Μου φαίνεται αδιανόητο όλο αυτό που συμβαίνει. Εμείς έχουμε την ευθύνη μέχρι ενός σημείου και προς το παρόν η Ερμιονίδα είναι αφημένη στο έλεος του Θεού».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μαρία Ασλάνη, επιχειρηματίας«Πέρσι το φθινόπωρο σταμάτησαν να μαζεύουν τα σκουπίδια όπως γινόταν κάθε πρωί. Κι έμεναν στις πόρτες μας. Δημιουργήθηκε προσωρινά μία αυτοσχέδια χωματερη στην Κοιλάδα. Όμως, λόγω της ζέστης η βρώμα ήταν αφόριτη και την έκλεισαν λοιπόν κι αυτή. Τότε ξεκίνησε το μεγάλο πρόβλημα μέσα στα χωριά. Σκισμένες σακούλες στο δρόμο και γύρω από τους κάδους, δεν μπορούσες να σταθείς από την μυρωδιά. Το βράδυ που πήγαινα τον σκύλο μου βόλτα δεν μπορούσα να περπατήσω στον δρόμο διότι γινόταν χαμός. Τώρα με την πρωτοβουλία των εθελοντών η κατάσταση εντός του χωριού έχει καλυτερέψει. Λύση, μακροπρόθεσμη όμως, ως τώρα δεν έχει δοθεί. Λόγω δουλειάς, γνωρίζω και συνομιλώ με πολύ κόσμο καθημερινά. Παντού έχουν πρόβλημα. Γι' αυτό και πολλοί έχουν κινητοποιηθεί και μαζεύουν μόνοι τους τα σκουπίδια. Πού να τα πάμε όμως; Η ευθύνη είναι της περιφέρειας, η οποία δεν ενδιαφέρεται».
Γιώργος Καρακατσάνης, περιπτερούχος«Το πρόβλημα ήταν τεράστιο -τόσο από αισθητικής άποψης όσο και από υγείας- μέχρι προ 15ήμερου. Μέχρι που, όπως θα έχεις ακούσει, πήραν την πρωτοβουλία κάποιοι κάτοικοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να καθαρίσει τουλάχιστον το χωριό, να μην είναι σε αυτή την τραγική κατάσταση. Τώρα περιμένουμε. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Όμως, πρέπει άμεσα να ενδιαφερθεί η περιφέρεια και να βρεθεί μία λύση».
Νίκος Δεβελέκος, εστιάτορας«Φέτος η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου. Η Ερμιόνη που την βλέπεις τώρα καθαρή είναι έτσι διότι πάλι οι ιδιώτες, όπως θα σου έχουν πει, πήραν την απόφαση να καθαρίσουν τον τόπο. «Το Παραδοσιακό» πετάμε τα σκουπίδια μας πέρα στους κάδους που βρίσκονται μπροστά στο σχολείο. Προ λίγων ημερών όμως, η κατάσταση ήταν απαράδεκτη. Κάποια στιγμή περπάταγα μπροστά από το Λιμεναρχείο και ο όγκος των σκουπιδιών ήταν τέτοιος που δεν μπορούσα να περάσω και να σταθώ από την μυρωδιά. Δεν ξέρω τι θα συμβεί. Η περιφέρεια πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Σήμερα άκουσα κάποιον να λέει ότι το πρόβλημα αυτό είναι τόσο άσχημο μόνο στον νομό Αργολίδας. Αυτό προβληματίζει, γιατί αλλού να μπορούν να διαχειριστούν τα σκουπίδια τους κι εδώ δεν μπορούν; Μάλλον κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
