De pop op de foto houdt een doos kleurpotloden vast, klaar om op de kale muren van de studio te krabbelen, net zoals een echt kind dat zou doen. Op de eerste foto’s staat ze rechtop, maar even verderop in de slideshow zit ze met haar benen gespreid. Ze draagt geen kleren en haar nepvagina is duidelijk zichtbaar voor de klant.
In Japan zijn er rond dit soort kinderlijke sekspoppen hele online gemeenschappen ontstaan.
Videos by VICE
Eigenaars posten foto’s van hun poppen op social media, en hun volgers geven advies over hoe je een vaginale holte goed schoon kunt maken na gebruik, of over hoe je de make-up van een pop kunt retoucheren.
Onder de poppenposts laten gebruikers vaak seksueel suggestieve opmerkingen achter. “Oom heeft snoep in zijn huis, kom eens langs”, “Ze is zo’n schattig basisschoolmeisje” en “Ik kan er geen genoeg van krijgen, de plooien in haar rokje zijn zo schattig dat ik er erg opgewonden van raak” zijn slechts enkele voorbeelden van de duizenden publiekelijke uitwisselingen.
In een video op zijn YouTube-kanaal bespreekt een poppeneigenaar hoe de siliconen vagina van een kindersekspop minder ‘diep’ gemaakt zou moeten worden, om zo het geslachtsorgaan van een prepuberaal kind goed na te bootsen. Hij raadde zijn volgers aan om contact te zoeken met poppenmakers over dit verzoek, om zo seks met een kind beter te kunnen simuleren.
“Kindersekspoppen zijn in landen als Australië en het Verenigd Koninkrijk verboden, omdat ze daar door de overheid als kindermisbruikmateriaal worden beschouwd. Maar in Japan zijn ze volledig legaal. Online is het bestellen van een pop met een verstelbare vagina voor volwassenen even makkelijk als het bestellen van een teddybeer.
Kinderseksrobots zijn geen uitsluitend Japans verschijnsel. Sekspoppen – de volwassen modellen – zijn volgens de Telegraaf ‘booming business’ in Nederland. Het is in Nederland niet strafbaar om een kindersekspop te bezitten: de Nederlandse douane stelde dat ze ongeveer tien keer per jaar een kindersekspop voorbij zien komen. Dit gaf aanleiding tot een debat over sekspoppen in Nederland en gaat misschien leiden tot de strafbaarstelling ervan. Onlangs verscheen een rapport over de wenselijkheid van zo’n verbod.
Kinderrechtenactivisten in Japan vrezen voor de schadelijke effecten die de kindersekspoppen kunnen hebben op zowel kinderen als op de klanten die de poppen kopen.
Critici beweren dat het gedogen van de poppen — met nauwelijks beperkingen — ervoor zorgt dat gewelddadige seksuele omgang met kinderen genormaliseerd wordt. Seksuele omgang met kinderen is een misdrijf waarop minstens vijf jaar gevangenisstraf staat in Japan. Ze beweren ook dat de poppen een markt hebben gecreëerd waarin minderjarigen worden geseksualiseerd. Dit komt volgens hen ook door de zwakke Japanse wetten op het gebied van expliciet materiaal dat minderjarigen afbeeldt.
“Ik geloof dat er in Japan een wijdverspreide opvatting heerst dat het acceptabel is om kinderen als seksobject te gebruiken,” vertelt Kazuna Kanajiri, voorzitter van de non-profitorganisatie People Against Pornography and Sexual Violence, aan VICE World News.
Zij wijst erop dat zelfs politici kinderen seksualiseren. Vorige jaar beweerde een 56-jarige politicus dat het in orde is om seks te hebben met minderjarigen vanaf 14 jaar. “In de eerste plaats bestaat er in Japan weinig bewustzijn over de strafbare aard van seksuele handelingen tussen volwassenen en kinderen, wat tot seksuele misdrijven tegen kinderen heeft geleid. Dit is de reden waarom mensen sekspoppen kopen die eruit zien als kinderen,” zegt Kanajiri. In Japan is de wettelijke leeftijdsgrens voor het aangaan van seksuele betrekkingen dertien jaar, een van de laagste ter wereld.
Japan stelde in 2014 het bezit van kinderpornomateriaal strafbaar, en was hiermee de laatste lidstaat van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) dat dit deed. Het verbod had alleen geen betrekking op stripboeken, animatiefilms en videogames. Kindermisbruik afgebeeld in manga en anime en middels poppen wordt nog steeds gedoogd in Japan. De eerste twee voorbeelden vallen daarnaast onder het recht op vrijheid van meningsuiting.
Maar de wetenschap over de werkelijke effecten van de poppen — bijvoorbeeld of ze leiden tot meer seksuele misdrijven tegen kinderen — is onduidelijk. Sommige studies beweren dat ze mensen die seksueel geïnteresseerd zijn in minderjarigen een uitlaatklep zouden kunnen bieden, waardoor ze minder geneigd zouden zijn om hun verlangens uit te voeren.
In een studie uit 2022 vonden onderzoekers geen verschil in seksuele agressie tussen mensen die wel en geen sekspoppen bezaten. De wetenschappers interviewden uit beide groepen 130 mensen. Andere studies hebben, puur theoretisch, gesuggereerd dat de poppen als therapie zouden kunnen worden gebruikt, zolang dat gebeurt onder gereguleerde omstandigheden.
Maar een ander artikel, ook dit jaar gepubliceerd, suggereert het tegendeel. Italiaanse onderzoekers ontdekten dat zedendelinquenten minder geneigd waren dan niet-delinquenten om te denken dat poppen kunnen worden gebruikt voor de behandeling van criminelen. Vergeleken met niet-delinquenten stonden zedendelinquenten minder open voor het idee seks met poppen te hebben.
Hoewel uit de meeste onderzoeken blijkt dat poppeneigenaars hun speelgoed kopen vanwege een seksuele voorkeur voor minderjarigen, beweren sommige sekspopbezitters dat dit niet altijd het geval is.
Suzuki, die zijn verhaal wilde delen op voorwaarde dat hij gebruik kon maken van een pseudoniem, heeft een verzameling van twintig poppen, waaronder één kindersekspop. Hij zegt dat hij er een kocht omdat volwassen poppen — die tot 35 kilogram kunnen wegen — te zwaar zijn om seks mee te hebben. De pop, die hij Virginia noemde, lijkt ongeveer zes of zeven jaar oud te zijn en weegt slechts 13 kilo.
Suzuki zegt dat het hem niet kan schelen als kindersekspoppen illegaal worden, zolang het bewijs ter ondersteuning van het verbod deugdelijk is. Maar hij geeft toe dat hij wat dit betreft waarschijnlijk een buitenbeentje is. “Ongeveer de helft van de eigenaren die ik ken willen seks met kinderen hebben,” zegt hij. “Daarom kopen ze de poppen.”
Akiyoshi Saito is een maatschappelijk werker in de psychiatrie die voornamelijk mensen behandelt die veroordeeld zijn voor kindermisbruik. Hij zegt dat ongeveer één op de tien van zijn cliënten, die officieel als pedofielen worden beschouwd, kindersekspoppen hebben gebruikt.
Maar zijn cliënten hadden niet het gevoel dat de pop een uitlaatklep voor hun gevoelens was, zoals dat wel eens geopperd wordt als argument om de poppen legaal te houden. “De poppen bevredigen hun verlangens niet volledig,” zegt hij.
Deskundigen beweren ook dat het onethisch en waarschijnlijk onmogelijk is een oorzakelijk verband aan te tonen tussen speelgoed en de kans dat iemand kindermisbruik pleegt.
“Geen enkele ethische onderzoekscommissie zal zo’n onderzoek goedkeuren vanwege het grote risico dat eraan verbonden is,” vertelt John Danaher, professor in de rechten aan de universiteit van Galway (Ierland) aan VICE World News. Danaher heeft de ethische implicaties van kindersekspoppen bestudeerd. Dat grote risico bestaat volgens hem uit seksueel geweld tegen kinderen.
Maar, zegt Danaher, er is genoeg onderzoek beschikbaar dat aantoont dat het schadelijk kan zijn om iemand toe te staan gewelddadig gedrag te vertonen, zelfs als er geen directe slachtoffers zijn. “Na verloop van tijd gaan we aan bepaalde dingen wennen, en normaliseren we het. Dus naarmate je meer bezig bent met het nabootsen van een bepaalde handeling, wordt de kans groter dat je die handeling ook daadwerkelijk gaat uitvoeren. Je moedigt het gedrag dus aan.”
Saito, de maatschappelijk werker, zegt dat de reden waarom er geen wettelijk verbod is op kindersekspoppen, is omdat het een relatief recent verschijnsel is.
De kwestie van de kindersekspoppen is wereldwijd een groeiend probleem, en onderzoek ernaar is pas de laatste vijf tot tien jaar op gang gekomen. Sommige deskundigen denken dat de mondiale markt voor sekspoppen nu al een miljoenenindustrie is. Op de vele sekspoppenwebsites zijn er veel pagina’s gewijd aan enkel kindersekspoppen. Sommige staan zelfs vermeld als erg populair onder de klanten.
Petities om de verkoop en productie van kindersekspoppen te verbieden circuleren van tijd tot tijd online, maar die krijgen nauwelijks steun. Japanse politici die zich over het speelgoed hebben uitgesproken, hebben niet opgeroepen tot een verbod, vanwege het recht op vrije meningsuiting van het individu.
Ondanks de vrijwel ontbrekende steun van wetgevers voor een verbod op kindersekspoppen, willen Kanajiri en andere activisten doorgaan met het bestrijden van seksueel getinte afbeeldingen van kinderen in de Japanse maatschappij. Sommige mannen zijn woedend over haar pleidooi en hebben daarom gebruikte seksspeeltjes naar haar kantoor gestuurd. Het is walgelijk, zegt ze, maar niet genoeg om haar het zwijgen op te leggen.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE World News.
Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.