“Yeezus, bro? Man, je hebt geen idee.” Zegt Pusha-T lachend. “Zeven nummers. Yeezus. Dat zijn de twee dingen waar Kanye en ik het meest over vechten.”
Hij haalt zijn telefoon uit zijn zak. “Ik moet dit gewoon doen bro, het moet.” Hij begint Kanye een bericht te sturen over ons gesprek. “Ik vertel hem dat ik hier zit met iemand die niet alleen denkt dat Yeezus zijn beste album is, maar ook dat de zeven nummers op mijn album hem eraan doen denken.” Ik lach en leg uit dat het voor mij gewoon zo voelt. Er zit schoonheid en energie in het bombastische zesde album van Kanye – een album dat zich afzette van vrijwel elke trend, toen het vijf jaar geleden uitkwam. We praten erover in de context van Pusha-T’s nieuwe album en hoe het kwam dat er maar zeven nummers op staan. De spanning tussen Kanye en Push heeft daar een grote rol in gespeeld.
Videos by VICE
“Tegenwoordig bestaan albums uit wel twintig nummers,” zegt hij. “Wij gaan voor zeven.”
Iedereen was hyped voor het derde solo-album van het voormalige Clipse-lid. Zijn album DAYTONA moet, als we het goed begrijpen, King Push zijn, een album dat hij al jarenlang aan het teasen is. Hij praat al drie jaar lang over het opnemen van het album, en ook over hoe het al drie keer uitgesteld is. Uiteindelijk kregen we door middel van een tweet van Kanye West te horen dat het op 25 mei uit zou komen. Kanye’s gewoonte om zich niet aan deadlines te houden maakte ons toch wat sceptisch over dat bericht. Maar toch is het project netjes op tijd uitgebracht, en de wereld kan er geen genoeg van krijgen. King Push heet nu DAYTONA, en het is een 21-minuten durende plaat volledige geproduceerd door Kanye West. Het is het eerste project dat voortkwam uit de Wyoming Sessions, en het beste solo-album van Pusha-T.
“Dit is het ultieme rap-album,” zegt de 41-jarige, twee dagen voordat DAYTONA uitkomt. “Dit is het album dat je in je discografie moet hebben. Ik speel het spel niet volgens de regels waar alle anderen zich aan houden.”
Hij heeft gelijk. Pusha-T is al zijn hele carrière een van de meest consistente rappers geweest. Zijn karakteristieke flow en woordgebruik hebben een grote invloed gehad op de hele rapscene. Samen met zijn broer maakte hij als Clipse twee revolutionaire albums, Lord Willin’ en Hell Hath No Fury, en met zijn solo-carrière ging hij minstens zo hard. Zijn albums My Name is My Name en The Darkest Before Dawn zijn beide enorm goed ontvangen, en zijn verse op Runaway is een van de meest memorabele rapverses van deze tijd. Pusha-T is al jaren je favoriete rappers favoriete rapper.
Maar goed, wat is de deal met die zeven nummers?
“Ik moet toegeven dat zeven nummers een goede zet was,” zegt hij, refererend naar zijn discussies met Kanye voordat hij zijn telefoon uit z’n zak haalt om me iets anders te laten zien: een lijst met redenen die hij gebruikte om aan Kanye uit te leggen waarom zeven nummers een slecht idee is. Hij laat het me kort zien, en ik vang een glimp op van XXXTentacions naam gelinkt aan streamingcijfers. Dat is het enige wat ik zie tussen alle paragrafen en punten door. Dit is een goed voorbeeld van de werkrelatie die Kanye en Push hebben: niet bang om elkaar uit te dagen in het streven naar perfectie. Deze mannen zijn net broers. “Gewoon zodat je het begrijpt, dit is mijn probleem,” hij tikt met zijn vinger op tafel om zijn punt te maken, iets wat hij nog vaker zal doen in onze conversatie. “Het zit diep.”
Ik vraag hem hoe het Kanye gelukt is om hem van gedachten te laten veranderen.
“Ik was in Calabasas en hij zei: ‘Wat denk je van zeven nummers?’ Ik zei, ‘Absoluut niet.’ Hij zei: ‘Ik wil dat je naar huis gaat en erover nadenkt. Denk na over zeven. Ik heb ze in mijn hoofd.’ Dan vertelt hij me zoiets van: ‘Man, ik ga gewoon goed op zeven nu.’ En ik zeg: ‘Dat is geen reden.’”
Push barst in lachen uit, wat hij sowieso veel doet. Hij beschrijft zijn conversatie met Kanye als iemand die het heeft over een gefrustreerde geliefde of een familielid. Hij legt later uit dat het precies deze dynamiek is die ervoor zorgt dat hij zich kan bewegen als de president van G.O.O.D. Music. Hij zegt dat hij geen filter heeft, en begrijpt hoe het is om te werken met iemand van het niveau van Kanye West.
Ik vraag nog een keer hoe het Kanye gelukt is om Push van gedachten te laten veranderen.
“Ik ging terug de volgende dag en hij zei, ‘Ride with me, man.’ En wanneer hij dat zegt, doe ik dat ook meestal. Het gaat zo van: je zegt wat je denkt, maar als hij echt stellig is dan ga ik echt rocken.”
Ik vraag hem om dit verder uit te leggen, maar dat doet hij niet.
“Ik moet toegeven dat zeven nummers de goede zet was. Maar Yeezus,” lacht hij, “daar vechten we nog steeds over.”
Push heeft zich in de jaren dat ik hem hem meegemaakt bewezen als erg punctueel en beleefd. Iets dat erg in contrast staat met zijn teksten die gaan over enorme bergen coke. Push heeft het genre van drugs-rap naar een ander level getild: hij heeft het over de complexiteiten van misdaad en de effecten van verslavingen.
Het laatste verklaart wellicht de redenering achter de cover van DAYTONA: een foto van Whitney Houstons badkamer in 2006. Het album-art werd pas publiekelijk bekend gemaakt een paar minuten na het interview, dus ik kon hem er geen vragen over stellen. Maar hij legde het uit bij The Angie Martinez Show, waar hij naderhand naartoe ging. Blijkbaar belde Kanye hem op na middernacht de avond van tevoren, en zei: “Dit is wat mensen moeten zien bij de muziek.” ‘Ye betaalde vervolgens 85.000 dollar voor de rechten van de foto. Het publiek blijkt er niet over uit te zijn of dit uitdagend of misbruikend is.
Afgezien van de controversiële cover, heeft het verhaal achter de toevoeging van die foto te maken met het hele proces van hoe het album tot stand kwam. Volgens Push was het album eerder dit jaar afgerond met een stuk of veertien nummers. Een maand geleden reden hij en Kanye rond terwijl ze naar het album luisterden. “Ik was zo van: ‘Man, dit is mijn album. Dit is waar ik van hou,’ zegt hij. De volgende dag kom ik langs en zegt hij: ‘Ik kan deze nummers veel beter produceren.’ Ik zeg, ja sure. Verbeter de drums. Whatever. En hij zegt: ‘Nee ik kan ze produceren. Laten we naar Utah gaan.’ Ik zeg: ‘Utah…? Ik wil niet naar Utah bro.’” (Later vertelt hij me dat hij het haat om in de natuur te zijn. “Dieren? Nee.”)
Pusha lijkt zowel gefrustreerd en dankbaar dat het album zo tot stand is gekomen. Zijn attitude zit nog steeds vol zelfvertrouwen.
“Op dit moment is hij ook niet per se op die manier aan het produceren,” zegt hij. “Hij is door shit heen aan het gaan. Hij is in het nieuws. Oké, je wilt naar Utah? Je wilt produceren? Laten we naar Utah gaan. Utah veranderd in Wyoming. Een week veranderd in drie weken. Maar we vonden een soort energie die we al jaren niet hadden.” Hij zei dat hij al drie keer terug is geweest. Hij zei in andere interviews deze week dat Kanye nu ook weer daar is om te werken aan projecten.
DAYTONA’s zeven nummers zijn zowat de scherpst geschreven nummers uit Pusha-T’s carrière. Omdat het album zo kort is, is elk moment van belang, en daar is uitvoerig gebruik van gemaakt. Elk nummer is een betoog voor zijn ongeëvenaarde skills als artiest. En dit album is Kanye’s beste productie in jaren. In zijn opening track If You Know You Know danst Push rond alles waar we hem van kennen. Het dealen van crack en cocaïne, en het feit dat niemand dat zo goed doet als hij. In het nummer The Games We Play vergelijkt Push DAYTONA met Raekwons The Purple Tape:
Ain’t no stoppin’ this champagne from poppin’
The draws from droppin’, the law from watchin’
With Ye back choppin’, the cars and the women come with options
Caviar facials remove the toxins
This ain’t for the conscious, this is for the mud-made monsters
Who grew up on legends from outer Yonkers
Influenced by niggas Straight Outta Compton, the scale never lies
I’m 2.2 incentivised
If you ain’t energized like the bunny for drug money
Or been paralyzed by the sight of a drug mummy
This ain’t really for you, this is for the Goya Montoya
Who said I couldn’t stop, then afforded me all the lawyers
The only kingpin who ain’t sinkin’
Chess moves, that means my third eye ain’t blinkin’
Stay woke, nigga, or get out
Still pull them whips out, still spread the chips out
Might buy your bitch some new hips and yank her rib out
The message in this music, all my niggas had to live out
“Ik heb alles gezegd wat ik wilde zeggen,” vertelt hij me. “Het voelt actueel. De energie is een totale verstoring van de muziekwereld. Er is niks zoals dit te vinden. Smaakvolle, luxueuze drug-raps. Ik ken niemand die dat doet. Ik ken niemand die zo goed produceert als Kanye. Ik zeg niet dat dit het beste, meest grandioze album ooit is, maar het is zo puur als het maar kan.”
Het nummer Infrared kwam al in het nieuws voordat het album uitkwam. Hier vuurt Push wat schoten naar Drake, Baby, Lil Wayne en het hele systeem van ghostwriting. Van daaruit gaat hij over naar Young Money en hoe het profiteert van artiesten. “He see what I see when you see Wayne on tour / Flash without the fire /Another multi-platinum rapper trapped and can’t retire / Niggas get exposed, I see the cracks and I’m the liar?”
Het voelt misschien onnodig om door te gaan op zijn beef, vooral omdat de ghostwriting van Drake weinig effect gehad heeft op zijn carrière. Maar dit is precies de rol van Push in de rapwereld. Hij heeft misschien geen Top 40-succes, maar hij begeeft zich stilletjes in een hoek, zoekt uit wat de wereld nodig heeft en verdient en kijkt hoe alles beweegt. Als ik hem over dit nummer specifiek vraag, is zijn antwoord even simpel: “Het is een reactie op Two Birds, One Stone. Ik hoorde het en dacht: dat is die man zijn waarheid. Hij sprak de waarheid in zijn nummers, dus doe ik hetzelfde. Ik spreek de waarheid in mijn muziek. Dat is alles.” Meer wil hij er niet over zeggen.
De energie op DAYTONA is jeugdig, maar komt uit een wereld vol ervaring. Hij is er zich van bewust dat hij 41 is en leeft in een wereld waar Lil Pump miljoenendeals sluit op zijn zeventiende. Hij ziet relevant blijven als deel van zijn werk, en hij had nooit gedacht dat rap zo groot zou worden als nu.
“Rap is muziek. Het is het meest vermakelijke in de wereld om te zien,” zegt hij. “Ik voel dat wij de ouderen zijn die het goed gaan doen. Ik voel me zoals de guys waar ik van hield toen ik net begon. Ik voel dat de levensduur van die guys zo kort was omdat ze nooit de jeugd omarmden. Ik beoordeel de jeugd niet op dezelfde criteria. Hiphopcultuur gaat niet alleen om harde raps. Kijk, ik wilde rappen als Rakim. Ik wilde me kleden zoals Run DMC en Doug E. Fresh. Ik wilde mijn haar hebben zoals Kane. Ik ging vroeger speciaal naar New York om te hangen met mijn neven die in de Bronx woonden, zodat ik kon leren hoe me op een bepaalde manier te kleden. Dat is rap. Dat is rap bro.”
Hij gaat door: “Je kan aan de zijkant blijven zitten en overal kritiek op hebben, maar als je nog naar buiten gaat, hoe kan je Lil Baby of Gunna niet tof vinden? Als je dat niet kan, heb ik je niks te zeggen, want je sluit iets af waardoor we geen echte conversatie kunnen hebben. Ik geloof dat je alles kan waarderen als je begrijpt welk maakproces erachter zit.
Het is deze houding die er volgens hem voor zorgt dat hij succesvol is als de president van G.O.O.D. Music. Hij zegt dat hij altijd op zoek is naar wat er nu komt, wie hij kan tekenen, waar de projecten heengaan, hoe hij zijn merk opstelt voor de toekomst. Ik vraag hem hoe de laatste maanden waren, naar aanleiding van Kanye West die foto’s van zichzelf plaatste met een MAGA-petje. Hij beschrijft het als de “Kanye West-achtbaan.”
“Iedereen stelt me vragen over dit soort dingen, maar het is geen big deal. Als president van G.O.O.D. Music is het best afleidend voor me.” zegt hij. “Ik heb een Teyana Taylor-album dat echt fire is. Het is zo heet! Maar omdat deze shit zo luid is, gaat niks dat overtreffen. President van G.O.O.D Music zijn heeft me veel geleerd over werken in een chaotische dynamiek. Als je jezelf erop gooit weet je niet wat gaat komen. Het was drie weken geleden nog oké. Ik heb geen rode petjes gezien.”
Maar wat vindt hij van het petje?
“Ik zei: hé man, dat is het nieuwe Ku Klux Klan-masker,” vertelt hij me stellig. “Hij antwoordde met: ‘Dit is een petje, man, we kunnen niet gevangen zitten in gedachten.’ En ik zeg: ‘Alright bro…’”
West heeft niet alleen het hele album geproduceerd, maar is ook te horen op de track What Would Meek Do?. In die verse, die opent hij met de nu al beroemde ‘poop scoop’-zin, komt het petje weer terug. “If you ain’t drivin’ while Black, do they stop you?” zegt Kanye. “Will MAGA hats let me slide like a drive-thru?”
“Ik praat regelmatig met hem, bro, de boodschap, de gevoeligheid.” Zegt Push. Ik zeg dat ik denk dat de die zin het duidelijkst aangeeft wat hij heeft proberen te zeggen. Al is het nog steeds dubbelzinnig. Push is het met me eens, en legt het nog wat verder uit. “Eerst moet je weten dat hij gewoon lol aan het hebben is met die poopity-scoop shit. Het is de meest legendarische troll ooit. Omdat de beat van Lift Yourself zo vet is. Het is zo fire. Om dat te doen op die beat moet je wel doorhebben hoe zelfverzekerd hij is en op welk level hij zit.” Hij zet een Kanye-stem op. “Ik doe dit op mijn manier. Ik doe dit de hele dag! Hier!” Hij lacht terwijl hij op tafel slaat.
“[Kanye] was van: ‘Man, ons album komt uit en dit is de eerste keer dat ze me gehoord hebben sinds Lift Yourself.” Zegt hij. “Wat als ik gewoon zo begin? Poop! Scoop! En ze zullen begrijpen dat ik op ze aan het pissen ben. En ik zei: ‘Doe maar.’” Hij pauzeert, om goed zijn volgende punt te kunnen articuleren. “Deze shit is in real time man. Dit album is in real time. We hebben het over real shit. Je ziet shit, hoort shit. Hij reageert op dingen, tweet dingen. Maar het is allemaal hier. Dat gaat een groot ding voor het album zijn, dat mensen het gaan begrijpen. Je krijgt het rauw van ons.”
Toch lukt het hem niet om zijn irritatie binnen te houden. Zowel geïrriteerd als bezorgd om zijn vriend: “Met alles wat nu gaande is met hem, is al zijn muziek de beste schone lei die je kunt bedenken,” zegt hij. “Ik hoop dat al zijn projecten uitkomen en hij op een wilde kruistocht gaat, en zijn bericht goed verspreid.”
Als de tijd op is, vraag ik hem hoe hij wil dat dit album door mensen wordt herinnerd. “Ik wil als eerste dat mensen zich realiseren dat wij dingen doen met een hogere productiewaarde,” zegt hij. “Dit is de albumversie van G.O.O.D Fridays.”
“Ten tweede is het voor mij belangrijk dat ik het beste album heb van iedereen op mijn label,” zegt hij lachend. “Geen uitzonderingen.”
Ik lach. We weten allebei over wie hij het heeft.
Dit artikel verscheen eerder op Noisey US.