Αντικυβερνητικοί διαδηλωτές στους δρόμους της Μπανγκόκ.
Μετά από εβδομάδες σχετικής ηρεμίας, οι διαδηλώσεις ξανάρχισαν στη Μπανγκόκ για ακόμα μία φορά το Σαββατοκύριακο, με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να διαδηλώνουν σε όλη την πόλη, ζητώντας την πτώση της κυβέρνησης. Στο μεταξύ, στον ταϊλανδικό Βορρά, οι υποστηρικτές της κυβέρνησης που ανήκουν στο κίνημα «Κόκκινα Πουκάμισα» αρχίζουν να κρούουν ρυθμικά τα τύμπανα του πολέμου (κυριολεκτικά σε ορισμένες περιπτώσεις) και να συζητούν το ενδεχόμενο διαδήλωσης στην πρωτεύουσα για να υπερασπιστούν το κυβερνών καθεστώς. Η συνεχιζόμενη αντιπαράθεση είναι το αποτέλεσμα πολλών ετών πολιτικής αναταραχής στη χώρα, φαινομενικά μια διαμάχη μεταξύ Βορρά και Νότου, πλούσιων και φτωχών. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ ένας πιο περίπλοκος, ακόμα και υπαρξιακός, αγώνας για τον έλεγχο του Βασιλείου.
Videos by VICE
Παρά τις συνομιλίες για συμβιβασμό και τις φήμες για παρασκηνιακές συμφωνίες, είναι δύσκολο να δει κανείς οποιοδήποτε είδος επίλυσης της κρίσης σε αυτό το στάδιο. Οι αντι-κυβερνητικοί διαδηλωτές στη Μπανγκόκ- με επικεφαλής των πρώην βουλευτή Suthep Thaugsuban- θέλουν να αντικαταστήσουν τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και να διορίσουν ένα «λαϊκό συμβούλιο» προκειμένου να προχωρήσει σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις, που μέχρι στιγμής είναι απροσδιόριστες. Με τη σειρά της, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι διαδηλωτές αρνούνται στην πλειοψηφία τα δημοκρατικά δικαιώματα τους και έχει επανειλημμένως ορκιστεί ότι δεν θα υποχωρήσει στις απαιτήσεις, αυτών που πολλοί στη χώρα τρυφερά (και μερικοί όχι και τόσο τρυφερά) αποκαλούν «ο όχλος».
Πάνω από όλους (ενώ την ίδια στιγμή είναι πάρα πολύ στη μέση όλου αυτού) βρίσκεται ο Βασιλικός Ταϊλανδικός Στρατός -αναμφισβήτητα ο πιο ισχυρός θεσμός στη χώρα σήμερα. Σε μια πρόσφατη συνέντευξη, ο αρχηγός του Στρατού, στρατηγός Prayuth προειδοποίησε για εμφύλιο πόλεμο, εάν η Ταϊλάνδη συνεχίσει σε αυτό το μονοπάτι. «Εάν υπάρξουν περαιτέρω απώλειες ανθρώπινων ζωών, η χώρα σίγουρα θα καταρρεύσει» είπε ο Prayuth, «και δεν θα υπάρξουν νικητές ή ηττημένοι».
Μέχρι στιγμής, το αντικυβερνητικό κίνημα -που υποστηρίζεται από ένα μεγάλο μέρος της επιχειρηματικής κοινότητας, καθώς επίσης κι από προσωπικότητας με θεσμικό χαρακτήρα στους κύκλους της ταϊλανδικής ελίτ- δεν έχει καταφέρει να πετύχει πολλά από έχει θέσει στόχο να κάνει. Η πρωθυπουργός Yingluck Shinawatra παραμένει στην εξουσία και παρόλο που ο αδερφός της και πρώην πρωθυπουργός Thaksin παραμένει αυτοεξόριστος, υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι η επιρροή του έχει περιοριστεί με οποιονδήποτε τρόπο.
Πράγματι, πριν από την μαζική διαδήλωση του περασμένου σαββατοκύριακου, η ορμή του αντικυβερνητικού κινήματος φαινόταν να εξασθενεί μετά το τέλος του επονομαζόμενου ‘Κλείσιμο της Μπανγκόκ’, αποτέλεσμα εν μέρει των αποδυναμωμένων αριθμών.
Ωστόσο, εξελίξεις στα ταϊλανδικά δικαστήρια υπόσχονται τώρα να δώσουν νέα ελπίδα σε εκείνους που αντιτίθενται στην κυβέρνηση. Πριν λίγες εβδομάδες, το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της ακύρωσης των γενικών εκλογών του Φεβρουαρίου, καθώς η ψηφοφορία δεν διεξήχθη σε μία και μόνο ημέρα- κάτι που σε μεγάλο βαθμό ήταν αποτέλεσμα του αποκλεισμού των εκλογικών τμημάτων από αντικυβερνητικές συμμορίες. Θα διεξαχθούν εκλογές εκ νέου, αλλά σκηνές παρόμοιες με εκείνες της πρώτης εκλογικής μάχης είναι πιθανό να επαναληφθούν.
Πιο ανησυχητικό στο άμεσο μέλλον για την κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της είναι η συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής Κατά της Διαφθοράς (NACC) αυτή την εβδομάδα. Η πρωθυπουργός πρέπει να παρίσταται για να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες σύμφωνα με τις οποίες παρέλειψε να ενεργήσει σχετικά με εικαζόμενες παρατυπίες στο αμφιλεγόμενο και υπό την κυβερνητική αιγίδα «πρόγραμμα επιχορήγησης στους καλλιεργητές ρυζιού», που βαρύνεται με κατηγορίες για διαφθορά και κακοδιαχείριση.
Η Yingluck προσφάτως αμφισβήτησε την αμεροληψία της επιτροπής, αλλά εάν την κρίνουν ένοχη- κάτι που κάποιοι πιστεύουν πως είναι πιθανό-θα αποπεμφθεί από το αξίωμα της και θα αντιμετωπίσει παραπομπή σε δίκη στη Γερουσία. Το κόμμα της, το Pheau Thai, θα είναι ελεύθερο να διαλέξει άλλο πρωθυπουργό, αλλά κάτι τέτοιο θα φανεί ως μεγάλη νίκη για το αντικυβερνητικό κίνημα. Όμως τότε θα υπάρχει φόβος για το πώς θα απαντήσουν τα «Κόκκινα Πουκάμισα».
Προσφάτως, υπό νέα και πιο σκληροπυρηνική ηγεσία, τα κόκκινα πουκάμισα έχουν προβεί σε μια σειρά διαδηλώσεων σε όλη τη χώρα με ακόμα μια να έχει προγραμματιστεί για αυτό το σαββατοκύριακο, πιθανώς να πραγματοποιηθεί στη Μπανγκόκ. Ο νέος ηγέτης Jatuporn Prompan, πρώην βουλευτής του κόμματος Pheau Thai, είπε σε πρόσφατη συνέντευξη ότι η τακτική τους θα είναι «ειρηνική» αλλά πρόσθεσε ότι «η επόμενη μάχη θα είναι μεγάλη». Την τελευταία φορά που οι δυο πλευρές αντιμετώπισαν η μία την άλλη, με σημαντική αριθμητική εκπροσώπηση, ήταν σε μια διασταύρωση βόρεια της Μπανγκόκ. Ακολούθησε μάχη που διήρκεσε αρκετές ώρες και υπήρξε ανταλλαγή πυρών και ρίψη εκρηκτικών περιορισμένης ισχύος. Εάν πραγματοποιήσουν τη διαδήλωση τους στην πρωτεύουσα είναι πιθανές νέες συγκρούσεις.
Προς το παρόν, ο Jatuporn και τα κόκκινα πουκάμισα ακούγονται γεμάτοι αυτοπεποίθηση: «Το 2006, χρησιμοποίησαν στρατιωτικό πραξικόπημα. Το 2007 και το 2008, χρησιμοποίησαν ανεξάρτητους οργανισμούς όπως το συνταγματικό δικαστήριο. Τώρα χρησιμοποίησαν μια λαϊκή επανάσταση υπό τον Suthep, αλλά δεν πέτυχε». Ωστόσο εάν η Yingluck κριθεί ένοχη αυτή την εβδομάδα από την NACC και δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός ή να γίνει κάποια συμφωνία, η κυβέρνηση σίγουρα θα αποδυναμωθεί και θα αυξηθούν οι εντάσεις.
Σε ένα αφηγηματικό και μάλλον απογοητευτικό βίντεο που μαγνητοσκοπήθηκε λίγες μέρες πριν, οι διαδηλωτές από τα κόκκινα πουκάμισα εθεάθησαν να χτυπάνε ένα βουδιστή μοναχό, τον οποίο κατηγόρησαν ότι στηρίζει την αντικυβερνητική διαμαρτυρία. Τον τραβούσαν από τα πορτοκαλί ράσα του και τον χτυπούσαν επανειλημμένα σε μια συγκέντρωση όχι πολύ μακριά από τη Μπανγκόκ. Οι φωτογραφίες από την επίθεση, που έγιναν πρωτοσέλιδα σε πολλές εφημερίδες της χώρας, ήταν μια ζωντανή υπενθύμιση για το που οδηγεί τη χώρα το βιτριόλι που ρίχνουν οι ηγέτες και των δυο πλευρών.
Περαιτέρω δικαστικές αποφάσεις είναι αναπόφευκτες. Αντίπαλες διαδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν και οι δυο πλευρές θα είναι ένοχες για το φόβο που προκαλεί η ρητορική του μίσους. Ωστόσο το που θα οδηγήσει αυτό την Ταϊλάνδη μπορεί να το εικάσει καθένας. Η χώρα έχει ξεπεράσει πολλές αναταραχές στο παρελθόν (παρόλο που ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος είναι ότι στην πραγματικότητα ποτέ δεν επέλυσε πραγματικά τα ζητήματα) και μπορεί ακόμα να καταφέρει να διατηρήσει της φήμη της ως “Teflon Thailand” (σημ. Ταϊλανδη από τεφλόν, λόγω της ανθεκτικότητας της στις ‘υψηλές θερμοκρασίες’). Όμως, εάν η παρούσα ένταση δεν μειωθεί, ο φόβος για ένα μόνιμο διαμελισμό θα συνεχίσει να υπάρχει στο μυαλό των Ταϊλανδών, όλων των πολιτικών αποχρώσεων.