De wetenschappelijke en persoonlijke voordelen van niet rukken

Kuisheid is mij niet bepaald onbekend. Meer dan eens zat ik in een relatie waarin onthouding de norm was omdat mijn partner en ik onszelf om seksuele redenen compleet uithongerden op het gebied van seks.

De langste periode dat ik droogstond was ongeveer drie weken, wat 21 dagen helemaal geen seks, rukken, en orgasmes betekent. Mijn leven veranderde totaal: ik kreeg mijn werk af, hield mijn huis schoon, en rondde projecten af die altijd bleven liggen door uitstelgedrag. Ik besefte dat een zelfopgelegde periode van blauwe ballen veel beter voor het hoofd, lichaam, en de ziel kunnen zijn dan ik altijd dacht.

Het moet wel gezegd worden dat het heel gezond is om eens in de zoveel tijd een goed gesprek met je eigen gereedschap te voeren. Het wordt zelfs aangeraden door echte autoritaire figuren, zoals Jim Pfaus – hoogleraar neurowetenschappen aan de Concordia Universiteit van Montreal. Hij vertelde me dit:

"Rukken is een goede manier om stress te verlagen – er is bewijs dat seks en masturbatie onze hartslag in rust tot wel twaalf uur lang kunnen verlagen. Rukken is ook heel goed om je seksuele ritme te leren kennen. We verbinden ons met het soort actie dat we zien in erotisch of pornografisch beeld. Dit voedt onze seksuele fantasieën, wat een verrijking is voor onze creativiteit."

Het is dus belangrijk om flink door te rukken – maar er een paar weken van afzien heeft zijn voordelen. Voordelen die ik hier met je ga delen, met wetenschappelijke feiten onderbouwd door Professor Pfaus.

In de drie weken dat ik droogstond schreef ik twintig artikelen, bouwde ik een bed, begon ik aan het schrijven van een boek en at ik voor het eerst salade, zoals iedere normaal functionerende volwassene met een angst voor onvermijdelijke hartziektes zou moeten doen. Zodra ik de hand weer aan mezelf sloeg verdween die productiviteit, uitgespoten in een lange, dikke straal van verloren potentie.

Ik heb weinig tot helemaal geen kennis op dit gebied, maar ik vermoedde dat hier een soort wetenschappelijk verband bestond; omdat zaad testosteron bevat is het alleen maar logisch dat het binnenhouden ervan als een soort sperma-Scrooge je meer 'drive' geeft. Toch? Soort van.

"Het binnenhouden van sperma vergroot de kans niet dat bestandsdelen in de bloedbaan belanden," legt Professor Pfaus uit. "Maar als je het inhoudt, en dus geen seks hebt of rukt, word je misschien wel geiler tijdens de afwachting op het hebben van seks. Volgens mij is dit de energie waar beoefenaars van tantraseks het over hebben. Als je leert om je stijve te behouden en het klaarkomen uit te stellen wordt het orgasme een stuk intenser. Dit is niet alleen bij ons zo, maar ook bij ratten. Dus de toename in energie is eigenlijk meer psychologisch dan lichamelijk."

Dit is de energietoename die ik ervoer. Nadat ik "niet rukken" als persoonlijke uitdaging had gesteld, kwam ik er al gauw achter dat ik andere dingen nodig had om mijn hoofd bezig te houden. En wat is een betere afleiding van je gedachten dan het in elkaar proberen te zetten van een bed dat ontwikkeld is om lange relaties te vernietigen?

Er was ooit een tijd, zo'n duizend jaar geleden, waarin ik 's ochtends wakker werd en de hele wereld straalde en opwindend en vol mogelijkheden was. Nu ben ik een volwassen man en bezorgt iedere ochtend me pijn, twintig ongelezen e-mails voordat ik mijn tanden kan poetsen, en één of ander persoon die er onverklaarbaar lang over doet om geld uit de pinautomaat te trekken.

Maar tijdens mijn drie weken van onthouding zagen al deze verschrikkingen er iets beter uit. Om de één of andere reden voelde iedere nieuwe dag een stuk minder kut. Niet rukken had iets positiefs – een soort reinheid. "Sommige mannen ervaren een enorm schuldgevoel na het trekken," zegt Professor Pfaus. "Sommigen proberen meerdere keren per dag klaar te komen, op een soort obsessieve manier. Sommige mannen hebben het allebei. De obsessieve en compulsieve aard hiervan zorgen ervoor dat ze zich vaak aftrekken – misschien iets te vaak, omdat ze eindigen met een soort chronische ongevoeligheid in hun pik en spuitmechanisme."

Het is best wel een klote-ervaring om geen controle over je pik te hebben – of het gevoel te hebben dat je dat niet hebt. Je wordt verzwakt door hetgeen je mannelijk maakt. Door te vechten voor de controle over je piemel word je uit een smerig wereldje getrokken waarin je altijd op zoek was naar een momentje om de hand aan jezelf te slaan. En dat is, objectief gezien, gewoon een betere plek om te zijn.

Deze spreekt voor zich en is niet zozeer positief maar gewoon een fysiek feit dat je onder ogen moet zien. Niet rukken kan goed zijn om te proberen – misschien voel je je fit, gezuiverd en klaar om je leven om te gooien. Maar je loopt ook constant rond met een rol pepermunt in je broek, zelfs als je met je vader aan het bellen bent. Professor Pfaus legt uit:

"Een erectie bij zowel mannen als vrouwen heeft de gecoördineerde functies van het autonome zenuwstelsel nodig. Het hart moet meer bloed naar het weefsel pompen. Dat bloed vult de zwellichamen in de penis en clitoris, de schaamlippen, en ander weefsel. Daarna neemt het parasympathisch zenuwstelsel de boel over, waardoor de bloedvaten krimpen en het bloed in de geslachtsdelen (en bijvoorbeeld de tepels) blijft. Er is een mechanisme in het lagere lendensysteem dat het parasympathische omzet naar het sympathische stelsel, wat uiteindelijk het orgasme activeert (en de ejaculatie bij mannen). Als je een erectie hebt wordt deze schakelaar belemmerd door (onder andere) de afname van serotonine.

"Dus als je regelmatig rukt word je steeds minder gevoelig en neemt je serotonine af, maar nu verlaagt of belemmert het het bloed om de geslachtsdelen te bereiken omdat het de parasympathische toestand in stand houdt (waardoor de bloedvaten samentrekken). Dus als je een tijdje stopt – laten we zeggen, 24 tot 48 uur – merk je misschien dat je erecties harder en sterker terugkomen. Maar iedereen is anders, dus wat voor de één werkt is voor de ander misschien wel een beperking. Wat optimaal is moet per persoon worden bepaald."

Dit is het vreselijke, smerige, beschamende deel van niet rukken, en absoluut geen voordeel. Na 48 uur lang een totaal gebrek aan seksuele handelingen te hebben, veranderen de meeste mannen die ik ken in domme, glurende, aapachtige wezens. Dit is een ramp, omdat er bijna niks erger is dan een dom, glurend, aapachtig wezen te zijn.

De vele afleidingen die werk en hobby's bieden maken het makkelijker, en als je daarmee bezig kunt blijven komt het misschien wel goed met je. Maar het is logisch dat je geiler wordt door niet te rukken. Mijn ervaring is dat onthouding, ironisch genoeg, het best vol te houden is met een partner. Als je het in je eentje doet, als sadistische persoonlijke uitdaging of voor de mogelijke voordelen, en je merkt dat je naar mensen zit te staren, stop dan gewoon meteen. Masturberen is niks om je voor te schamen. Integendeel: het is een natuurlijk onderdeel van seksuele uitdrukking.

"Onthouding van masturbatie zal ons niet doodmaken," concludeert Professor Pfaus, "maar het ontneemt ons wel de mogelijkheid tot belangrijke zelfontdekking. En we weten dat onthouding van masturberen – en seks en genot in het algemeen – vaak wordt bepaald door mensen die geobsedeerd zijn met 'puurheid' en 'moraal correct gedrag'. Dat soort mensen kunnen het genot van anderen niet uitstaan."

Lees ook: Wat ik leerde van een maand geen porno kijken
We namen een kijkje in een kelder voor plasseksorgies
**[Waarom je vagina uitdroogt van wiet ](http://www.vice.com/nl/read/waarom-je-vagina-uitdroogt-van-wiet-202)**