Mitchell Dijks over yoga, koninklijke seks en een poepende Joël Veltman

Over sporters wordt vaak gezegd dat ze altijd dezelfde saaie antwoorden geven. Maar misschien komt dat wel door de vragen die ze gesteld krijgen. In de serie De VICE Sports Q&A stellen we elke keer dezelfde ietwat ongemakkelijke en zeer uiteenlopende vragen aan beroemde en/of interessante sporters. In deze aflevering spreken we Bologna-speler Mitchell ‘Il Trattore’ Dijks.

VICE: Wat is de belangrijkste les die je van je ouders hebt geleerd?
Mitchell Dijks: Ik heb niet echt specifieke lessen gehad, maar ik heb wel een hele hechte band met mijn moeder. Ik heb zelfs een tatoeage van haar gezicht op mijn arm laten zetten. We hebben dagelijks contact, en als ik vanuit Bologna terug naar Nederland kom, haalt ze me meestal op van het vliegveld. Vaak komt ze dan huilend naar me toe. Ik heb haar ook een keer verrast: ik had mijn moeders oude auto geleend en hem ingewisseld voor een nieuwe. Ik kwam thuis en zei: ‘Mam, ik heb een ongeluk gehad. De hele voorbumper ligt eraf.’ Ze raakte helemaal in paniek en liep met me mee naar buiten, waar die nieuwe auto stond. Ze was helemaal in tranen: ‘Oh Mitchie, waarom doe je dit toch?’ Niets is mooier dan je moeder zo gelukkig maken.

Welk moment uit je leven wil je terugdraaien met de VAR?
Ik heb nog steeds trauma’s van de kampioenswedstrijd met Ajax tegen De Graafschap in 2016. We moesten winnen, maar we speelden gelijk door een goal van Bryan Smeets, die kale. Na de wedstrijd zag ik in de catacomben de schaal en alle bloemen liggen. In de kleedkamer heb ik nog bijna een scheenbeschermer tegen mijn hoofd gehad, er werd veel gescholden. Sommige spelers stonden hoofd tegen hoofd. Ik was nog wel een week depressief van die pot.

Welke leraar heeft jou getekend voor het leven?
In groep 6 had ik meester Milco. Hij kon erg goed voorlezen, alleen had ik een paraplu nodig, want hij sprak nogal met consumptie. Bij zo’n kringgesprek pakte hij zijn boek erbij en dacht ik bij mezelf: daar gaan we weer. Hij had ook altijd van die grote brokken oorsmeer. Als ik tegenwoordig mensen met oorsmeer zie, denk ik altijd aan meester Milco. Door hem ben ik zelf ook elke dag met van die wattenstaafjes in de weer.

Nu ik over leraren praat, komt er van alles naar boven. Ik had ook nog een lerares die heel erg uit d’r mond stonk. Ik begreep helemaal niks van rekenen en moest steeds om uitleg vragen. Na een tijdje vroeg ik het maar aan klasgenoten, anders kwam er weer zo’n walm uit haar mond. Ik dacht soms echt dat er wat achter haar huig zat. Een dooie vogel of zo.

Wanneer moest je voor het laatst keihard huilen?
Niet zo lang geleden. Ik lag er al een tijdje uit door een scheurtje in mijn rug en vocht in het bot van mijn voet. Daarna had ik weer drie weken rustig aan gedaan en zou ik eindelijk weer gaan spelen, tegen Juventus. Tijdens de laatste training schoot ik tegen een bal en voelde ik iets knappen in mijn rechtervoet. Ik was al twee maanden aan het revalideren toen dat gebeurde. Ik heb echt heel hard gehuild in de kleedkamer. Ik ben een emotionele eter, dus ik had de dag erna in de supermarkt voor dertig euro aan chocola gehaald. Ik hou echt van Côte d'Or en vreet dan zo’n hele reep op. Dan ben ik misselijk en denk ik bij mezelf: waarom doe ik dit nou? Na een dag of drie lukte het me weer om de knop om te zetten en er vol tegenaan te gaan.

Wat is de vreemdste DM die je ooit hebt gehad?
Ik kan me herinneren dat iemand een keer stuurde: ‘Ben je een appeltaart? Want je bent zo’n lekker stuk.’ Dat soort gekke dingen. Ik heb ook weleens een naaktfoto gehad van een meid. Hoe lekker of sexy ze dan ook is, ik denk dan: meisje, toch. Heb een nou een beetje zelfrespect.

Wat maak je als je iemand wil versieren met een dinertje?
Een chef-kok verklapt nooit zijn geheime recept, toch? Vooruit, mijn specialiteit is rijst met wokgroente en kip. Die wokgroente komt dan wel uit een zakkie, want zo uitgebreid kook ik nou ook weer niet. Ik weet niet echt of dit het is waar de vrouwen voor vallen. Misschien komt het gewoon omdat ik zo lief ben.

Stel: je hebt een tijdmachine. Naar welke periode ga je?
Ik heb de film The Gladiator vaak gezien, dus ik zou wel een keer naar die tijd willen. Ik zou wel zo’n gladiator willen zijn in het Colosseum. Mijn bijnaam zou dan, net als nu, Il Trattore zijn. Het lijkt me wel mooi om met een tractor het Colosseum binnen te rijden.

Wat zou je doen als je een dag de onzichtbaarheidsmantel van Harry Potter had?
Ik zou naar Willem-Alexander en Máxima gaan. Ik ben altijd erg benieuwd wat zij nou de hele dag doen. Vroeger dacht ik dat ze alleen maar een beetje zwaaiden, maar ik denk dat ze ook wel veel aan het regelen zijn. Ik ben ook nieuwsgierig wat ze in bed allemaal uitspoken. Omdat ze vrij burgerlijk zijn, denk ik wel dat ze het met een condoompie doen.

Waar gaat jouw bloed echt van koken?
Heb je effe? Nee, geintje. Ik moet zeggen dat ik wel wat rustiger ben geworden. Ik heb een jaar of drie geleden een tijdje yoga gedaan voor mijn flexibiliteit en ademhaling. Voor de trainingen bij Bologna doe ik nog steeds altijd een zonnegroet. Ik ga daar gewoon heel erg goed op. Ik word trouwens wel echt lijp van mensen die onnodig links rijden. Daar heb ik echt een schijthekel aan. Van sommige mensen snap ik echt niet hoe ze hun rijbewijs hebben gehaald. Dat los ik op door een beetje te bumperkleven. Soms als ik er dan langs op rij, steken ze ook nog hun middelvinger op. Dan snap je het zelf toch ook niet?

De Apocalyps breekt uit. Bij welke collega ga je schuilen?
Dan denk ik meteen aan hordeloper Gregory Sedoc. Ik hou echt van die man. Het is zo’n lieve, rustige jongen. Ik heb weleens looptrainingen bij hem gedaan en daar is een mooie band ontstaan. Er zal met zo’n Apocalyps wel flink wat paniek uitbreken. Bij hem word ik waarschijnlijk meteen rustig. Dus bij hem zou ik wel willen schuilen.

Als ik op het laatste moment nog wil lachen, kies ik voor Joël Veltman. We zijn tegelijk doorgebroken bij Ajax en sliepen altijd samen op de hotelkamer. We waren een keer aan het praten en toen moest hij naar de wc. Ik zat op het bed en via de spiegel kon ik zien dat hij aan het poepen was. Hij had geen idee dat die spiegel er zat, dus we bleven gewoon doorpraten. Als ik met iemand praat, kijk ik die persoon wel aan. Hij zat rustig zijn billen af te vegen en op een gegeven moment moest ik lachen. Hij ging een beetje om zich heen kijken. Toen zag-ie via de spiegel dat ik al de hele tijd aan het meekijken was. Nou echt, ik heb gehuild van het lachen. Joël heeft echt zo’n aanstekelijke lach en we gingen allebei helemaal stuk.

Vind je het een eng idee dat je een steeds ouder lichaam krijgt?
Ik zou natuurlijk het liefst een jong lichaam houden. Ik ben wel een ijdeltuit. Nu kijk ik soms al in de spiegel, zo van: jeetje, heb ik hier nou een rimpeltje? Maar het hoort er natuurlijk gewoon bij. Ik zou er wel eng van worden als ik rond mijn veertigste haar uit mijn oor krijg en een bierbuikje. Daar ben ik wel bang voor, dat ik op een gegeven moment mijn eigen lul niet meer kan zien.

-

Naast onze geschreven verhalen en video's hebben we nu ook een podcast: De Wereld van VICE Sports. De afleveringen zijn hier te luisteren bij Apple of hier op Spotify: